اعتبار نامه (آماده و اجرا):
هنگامی که یک شرکت قول می‌دهد به شرکت دیگری پول پرداخت کند، گیرنده ممکن است گاهی اوقات برای اطمینان از اینکه پول دریافت می‌کند، درخواست اعتبار نامه کند. اعتبارنامه، نامه‌ای از بانک است که در آن تضمین می‌شود که پرداخت انجام گیرد و پشتوانه بانک را فراهم کند و به طور موثر ریسک اعتباری بستانکار/ وام گیرنده را با ریسک بانک جایگزین کند.
هزینه ها
بانک‌ها معمولاً 50 تا 75 واحد بر ثانیه برای شرکت‌های با درجه سرمایه‌گذاری و بیش از 100 تا 150 واحد در ثانیه برای شرکت‌های ریسک‌پذیر هزینه دریافت می‌کنند، اما اگر اقدامات خاصی انجام شود، مانند وثیقه‌گذاری نقدی مبلغ اعتبارنامه، می‌توان این میزان را کاهش داد.
وام‌های مدت‌دار:
وام‌های مدت‌دار به وام‌هایی گفته می‌شود که در آن وام گیرنده کل تسهیلات را پیش پرداخت می‌کند، متحمل بهره می‌شود و کل موجودی را در پایان دوره بازپرداخت می‌کند. وام گیرندگان معمولاً وام‌های مدت‌دار را به منظور تأمین مخارج سرمایه ای، بدهی‌های مالی، فعالیت‌های عملیاتی عمومی، M&A و افزایش سرمایه میگیرند.
پس از بازپرداخت بخشی از وام مدت دار، نمی توان آن را دوباره برداشت کرد، بنابراین سرمایه بانک دیگر در خطر نیست.
تأمین مالی پل:
فروشندگان در معاملات M&A (ادغام و تملک) اغلب نیاز دارند که سرمایه خریدار به عنوان شرط بسته شدن تضمین شود، بنابراین خریداران به بانک‌ها مراجعه می‌کنند تا نشان دهند که به تأمین مالی متعهد هستند. از آنجایی که رفع موانع نظارتی و فرآیند پذیره‌نویسی برای اوراق قرضه و سایر بدهی‌های مورد استفاده در معامله اغلب زمان می‌برد، تأمین مالی پل معمولاً برای تأمین مالی موقت برای معاملات M&A قبل از افزایش سرمایه دائمی بیشتر است. به این ترتیب، تأمین مالی پل برای M&A به عنوان سرمایه دائمی در نظر گرفته نمی شود. بانکداری شرکتی «پل آویزان» نمی‌خواهند، که در آن وام پل پس از استفاده برای تکمیل خرید اولیه باقی بماند.
چرا تأمین مالی پُل برای بانکداری شرکتی جذاب است؟
از آنجا که کارمزدهای مرتبط با منابع مالی و حاشیه در هنگام دریافت وجود دارد و سرمایه بانک فقط برای مدت کوتاهی در معرض خطر است وام‌های پل برای بانک شرکتی جذاب هستند.
