اصطلاح حسابهای پرداختنی به بدهیهای ناشی از خرید کالا و خدمات اشاره دارد و یکی از رایجترین شکلهای بدهیهای جاری در ترازنامه است. این مطلب به بررسی مفهوم این اصطلاح، بازده و کاهش آن و محاسبه حساب پرداختنی در مدل مالی میپردازد.
حساب پرداختنی (Accounts Payable) زمانی به وجود میآید که شرکت اجناس یا خدماتی را به صورت نسیه از تامینکنندگان خود خریداری میکند. حسابپرداختنی باید طی یک سال مالی یا در یک چرخهی عملیاتی (که طولانیتر است) پرداخت شود. حسابپرداختنی یکی از رایجترین شکلهای بدهیهای جاری در ترازنامه است. در حسابداری دو طرفه در صورتی که اصطلاح حسابپرداختنی برای یک نهاد یا شرکت به کار گرفته شود ، برای نهاد مقابل حساب دریافتنی محسوب میشود. (برای مطالعه جزئی تر درباره تفاوت این دو اصلاح اینجا کلیک کنید.)
بازده حسابپرداختنی (Accounts payables turnover) شاخصی کلیدی است که در محاسبهی نقدینگی یک شرکت و تحلیل و برنامهریزی چرخه پولی به کار گرفته میشود. شاخص دیگر، روزهای حسابپرداختنی (AP days) است. این شاخص بر تعداد روزهایی دلالت دارد که برای تسویه حساب پرداختنی توسط شرکت طول میکشد. این شاخص به چرخهی عملیاتی که مجموع روزهای حساب پرداختنی و روزهای موجودی کالاست گره خورده است. چرخهی پولی نیز به معنی چرخهی عملیاتی منهای روزهای حساب پرداختنی است.
حسابپرداختنی به معنی تعهد مالی شرکت در مقابل تامینکنندگان کالا و ارائه دهندگان سرویس است. پس وقتی شرکت بدهیهای خود را تسویه کند، حسابپرداختنی نیز کاهش پیدا میکند. با استفاده از حسابداری دوطرفه، دارایی های نقدی شرکت نیز در کنار حساب پرداختنی کاهش پیدا میکند. بدین ترتیب سمت دارایی به اندازهی سمت بدهی دچار کاهش میشود.
توانایی محاسبهی میانگین تعداد روزهایی که شرکت برای پرداخت سررسیدهای خود وقت دارد، در مدلسازی مالی مهم است.
فرمول محاسبهی روزهای حسابپرداختنی:
فرمول محاسبه ارزش حسابپرداختنی (Accounts Payable Value):
دقت داشته باشید که اساس نمونههای بالا یک سال کامل 365 روزه است.