در روزهای اولیه پیدایش بیت کوین ، خرید سکه در بازارهای همتا به همتا یا سرویس‌های حساب تضمینی (escrow)، بدون انجام هیچ گونه مبادله‌ای، کار آسانی نبود. تنها راه ممکن برای خرید بدون مجوز سکه، استخراج آنها و یا درخواست از افراد دیگر بود. شما باید در انجمن‌های گفت و گوی بیت کوین، از افراد درخواست می‌کردید که به شما بیت کوین بفروشند. در همین زمان، یک توسعه دهنده به نام گاوین اندرسون یک فاست یا Faucet طراحی کرد. با استفاده از این فاست ، هر کسی می‌توانست بیت کوین (BTC) رایگان درخواست کند.
اندرسون در نوشته‌هایش اشاره کرده است که "زمانی که اولین پروژه کدنویسی بیت کوین را شروع کردم، تصمیم گرفتم چیزی طراحی کنم که به نظر احمقانه میاد. آن زمان من یک وب سایت درست کردم که بیت کوین رایگان به مردم میداد ". در ژوئن 2010، و همان زمانی که خرید BTC کار آسانی نبود، ایده اندرسون واقعا هوشمندانه بود. رشد جامعه نوظهور ارز رمزنگاری شده در گرو توزیع گسترده بیت کوین بود. مردم تنها با سرمایه گذاری کردن پول در بازی‌ها، و ارسال و دریافت BTC می‌توانستند بیت کوین را درک کنند. به علاوه، بیت کوین نیز تنها از طریق بازی‌ها می‌توانست از یک ایده به یک پدیده جهانی تبدیل شود.
فاست های بیت کوین ، اولین ایردراپ ها (airdrop) بودند و فاست اندرسون اولین فاست بیت کوین بود. در ابتدا، به هر بازدید کننده، 5 بیت کوین داده می‌شد. تنها لازم بود که هر بازدید کننده یک کپچا (Captcha) را کامل کند. در حال حاضر و به نسبت قیمت کنونی، دریافت این تعداد بیت کوین فقط برای بازدید سایت کمی عجیب به نظر می‌رسد، اما در آن زمان 5 بیت کوین به دلار مبلغ زیادی نمی‌شد. دومین کاربر سایت (اولین کاربر، لازلوی معروف بود که به ازای تعداد زیادی بیت کوین پیتزا خرید)، اصلا از مقدار این پول راضی نبود. او در پاسخ به اولین نوشته اندرسون گفت: "هرروز فقط پنج سکه". با این حال، ساتوشی تحت تاثیر این پروژه قرار گرفته بود:
انتخاب تو برای اولین پروژه عالیه، کارت خیلی خوبه. من برنامه داشتم که اگر کس دیگری این کار را انجام نداد، دقیقا همین پروژه را اجرا کنم تا هر زمانی که تولید پنجاه BTC سخت می‌شود، کاربران جدید بتوانند کوین دریافت کنند.
کسانی که آینده نگر بودند و درک می‌کردند که در ازای بازدید سایت چه چیزی دریافت می‌کنند، این بیت کوین ها فوق العاده با ارزش بودند. افراد کمی بیت کوین های خود را نگه می‌داشتند، اکثر آنها سکه‌هایشان را در سایت‌هایی مانند ساتوشیدی (Satoshidice) و بعدا سیلک رود (Silk Road) خرج کردند. فاست هایی مانند فاست اندرسون، پیشروی سایت‌های تبادل بیت کوین در ازای کالا و خدمات بودند.
Faucet BTC
وب سایت Faucet بیت کوین گاوین اندرسون
هر کسی که مجددا بخش های قدیمی بیت کوین تاک (Bitcointalk) را بازدید می‌کند، متوجه این نکته می‌شود که در تمام این Faucet، خیرخواهی جریان دارد: بعضی از کاربران در فاست اندرسون حفره‌های امنیتی پیدا کردند، و یک نفر نیز کیف پول اندرسون را خالی کرد و سپس آن را بازگرداند و در مورد نحوه حل مشکل به او توضیح داد. کاربران اولیه بیت کوین از طریق این فعالیت‌ها به رمز ارزها ارزش بخشیدند و جامعه را به منفعت شخصی خود ترجیح دادند.
اندرسون برای اینکه اولین فاست خود را تغذیه کند، آن را با 1100 بیت کوین شخصی پر کرد. بعد از اینکه این پول‌ها خرج می‌شدند، فاست دوباره شارژ می‌شد. به علاوه، صاحبان بیت کوین و نهنگ‌ها نیز به فاست کمک می‌کردند. طبق توضیحات فاستِ اندرسون "بیت کوین‌ها نوع جدیدی از پول هستند. آنها مانند یورو و دلار توسط دولت تولید و کنترل نمی‌شوند. به بیان دیگر، هر کسی که بخواهد بخشی از شبکه پرداخت بیت کوین باشد، می‌تواند آن را ایجاد کرده و کنترل کند.
در وب سایت توسعه دهنده بیت کوین ، چهار سوال پرسیده شده است. آخرین سوال در مورد مشکلات و نقص‌های فاست است. اندرسون در پاسخ به این سوال، توضیح می‌دهد: "من می‌خواهم بیت کوین بسیار موفق باشد، پس به شما این امکان را می‌دهم که با مقدار کمی بیت کوین، کار خود را شروع کنید." اگر بگوییم که بیت کوین و اندرسون، هر دو فراتر از تصورات و حد انتظار ما موفق عمل کردند، حرف دور از انصافی نزده‌ایم. تا زمانی که Faucet در اوایل سال 2011 آخرین بیت کوین‌های خود را توزیع کرد، 19715 BTC از کیف پول اندرسون خارج شد. در همین حال، بیت کوین به سمت اولین قیمت پارابولیک، پوشش جریان رسانه‌ای، سانسورهای سیاسی و دنیایی از مخاطرات پیش می‌رفت. اما تمام این داستان‌ها را در بخش های دیگر از تاریخچه بیت کوین بررسی خواهیم کرد.
