به تمام دارایی‌های مجازی که قابلیت خرج شدن در فضای مجازی را دارند، ارز دیجیتالی گفته می‌شود. ارز رمزنگاری شده نیز یکی از انواع ارز دیجیتال است اما با ارزهای دیجیتالی معمول، تفاوت های اساسی دارد که از جمله این تفاوت‌ها می‌توان به ساختار غیرمتمرکز، ناشناس بودن، شفافیت، عدم امکان دستکاری معاملات و نداشتن محدودیت‌های قانونی اشاره کرد.
ارزهای دیجیتالی پول هایی هستند که در اینترنت مصرف می‌شوند.
پول دیجیتالی تنها در حالت دیجیتال وجود دارد و معادل فیزیکی در دنیای واقعی برای آن وجود ندارد، ولی با این حال تمام ویژگی‌های پول سنتی را داراست. دقیقا همانند پول فیات قدیمی، شما می‌توانید آن را به دست آورید، منتقل کنید یا آن را به ارز دیگری معامله کنید و همچنین می‌توانید از آن برای خرید کالا یا سرویس‌ها مثل موبایل، شبکه‌های اینترنتی، فروشگاه‌های آنلاین و دیگر موارد استفاده کنید. ارزهای دیجیتال، مرز سیاسی یا جغرافیایی ندارند؛ معاملات ممکن است از هر مکانی فرستاده شود و در هر جایی هم دریافت شود و در واقع حساب‌ها و کیف‌های دیجیتالی ممکن است به عنوان سپرده‌های بانکی در نظر گرفته شوند.
ارز رمزنگاری شده یک دارایی مورد استفاده در بورس‌ها و صرافی‌های آنلاین هستند و دلیل اعتبار آن‌ها این است که بر اساس رمزنگاری ساخته شده‌اند.
یکی از اهداف اولیه رمزنگاری، ارتباطات و ایمن کردن آن‌هاست. رمزنگاری، الگوریتم‌ها و پروتکل‌ها را تحلیل می‌کند و آن‌ها را می‌سازد تا هیچ اطلاعاتی طی مکالمه، توسط اشخاص واسطه تغییر نکرده و یا مختل نشود. رمزنگاری ترکیب تعداد زیادی از علوم مختلف بر پایه ریاضیات است و این ریاضی است که اعتبار را به الگوریتم‌ها و پروتکل‌ها اضافه می‌کند.
ارزهای رمزنگاری شده از بلاک چین و یک دفتر کل غیر متمرکز استفاده می‌کند. این به آن معنا است که هیچ مقام بالاتری روی اعمال درون شبکه کنترل ندارد. این موضوع برای تمام کاربران وجود دارد.
اگرچه ارز رمزنگاری شده یک نوع ارز دیجیتال است، تفاوت های اساسی بین آن ها وجود دارد.ما در این قسمت به مقایسه 5 تا از ویزگی های ارزهای دیجیتالی با رمز ارز میپردازیم.
ارزهای دیجیتال متمرکز هستند؛ یعنی گروهی از افراد و کامپیوترها وجود دارند که مقررات معاملات درون شبکه را قانون‌گذاری می‌کنند، اما ارزهای رمزنگاری شده غیرمتمرکز هستند و قوانین آن‌ها به وسیله اکثریت اجتماع استفاده کننده از آن تعیین می‌شود.
ارزهای دیجیتال به شناسایی کاربری نیازمند هستند و شما باید برای استفاده از آن‌ها یک عکس و چند سند را آپلود کنید که از سوی مقامات عمومی تعیین شده است، اما خرید کردن، سرمایه‌گذاری و هر پروسه دیگر با ارزرهای رمزنگاری شده نیاز به هیچکدام از این موارد ندارد. با این وجود، ارزهای رمزنگاری شده هم کاملا ناشناس نیستند و با این که آدرس‌ها هیچ اطلاعات محرمانه‌ای از جمله اسم، آدرس محل سکونت و غیره ندارند ولی تمام معاملات ثبت شده است و دریافت کننده و فرستنده کاملا شناخته شده هستند. بنابراین، تراکنش‌ها قابل پیگیری هستند.
ارزهای دیجیتالی شفاف نیستند. شما نمی‌توانید آدرس کیف را انتخاب کنید و تمام پروسه انتقالات پولی را ببینید، چرا که این اطلاعات محرمانه هستند؛ اما ارزهای رمزنگاری شده شفاف هستند و هر کس می‌تواند معامله هر کاربر دیگر را ببیند، چرا که تمام جریان‌های مالی در یک زنجیره عمومی قرار دارند.
ارزهای دیجیتالی یک مقام مرکزی دارند که با مشکلات سر و کار دارد. این مقام می‌تواند در صورت وجود درخواست از سوی یک شرکت‌کننده و یا یک مقام و یا هر شکی از پول شویی و موارد مشابه، معاملات را لغو یا متوقف کند؛ اما ارزهای رمزنگاری شده توسط اجماع تنظیم می‌شوند و بسیار بعید است که کاربران با تغییراتی در بلاک چین موافقت کنند، اما نمونه‌هایی شبیه به هک DAO قبلا وجود داشته است. هر چند مقدار پول قابل توجه بود و تصمیم قاطعی هم گرفته نشد.
بیشتر کشورها چارچوب‌هایی برای ارزهای دیجیتالی مثل Directive 2009/110/EC در اتحادیه اروپا یا Article 4A of the Uniform Commercial Code در آمریکا دارند؛ اما در حال حاضر، ما نمی‌توانیم درباره ارزهای رمزنگاری شده، مورد مشابهی بگوییم. در بسیاری از کشورها، وضعیت رسمی‌آن ها مشخص نیست و ایجاد چارچوب قانونی فعلا فقط در حال پردازش است.
بیشتر تمایزها می‌توانند هم مزیت و هم عیب به حساب آیند.
در یک سیستم متمرکز، گروهی از افراد وجود دارند که مسئول حالت کل سیستم هستند و اگر شما در یک معامله اشتباهی مرتکب شوید، می‌توانید به شرکت درخواست دهید و منتظر یک پاسخ مثبت بمانید. شما نمی‌توانید این مورد را در یک سیستم غیرمتمرکز انتظار داشته باشید. از سوی دیگر شبکه های متمرکز، اطلاعات محرمانه زیادی را درباره کاربران نگه می‌دارند و این داده ها ممکن است گم شود، هک شود و یا در صورت نیاز دادگاه به آژانس‌های قانونی ارسال شود؛ اما شبکه های غیرمتمرکز این مشکلات را ندارند و به همین دلیل گزینه‌ای برای لغو معامله هم وجود ندارد زیرا اگر سیستم قابل فسخ باشد، شما می‌توانید تغییراتی در معامله اعمال کنیدو اینگونه فضا برای فعالیت‌های کلاه‌برداری هم باز می‌شود.
پذیرش سیستم های متمرکز برای شبکه غیرمتمرکز ممکن است نتیجه دهد.
به گزارش مجله اقتصادی فوربز بیشتر از دو میلیارد انسان بدون بانک هستند یا دسترسی به سرویس های بانکی ندارند. این تعداد برای افرادی که از گوشی‌های موبایل استفاده می‌کنند به پنج میلیارد نفر می‌رسد که این رقم در حال افزایش هم می‌باشد. بنابراین سیستم بانکی می‌تواند به شبکه‌های موبایلی وارد شود تا به انسان‌های بیشتری سرویس بدهد. با استفاده از بلاک چین و ارز رمزنگاری شده، شما می‌توانید از تمام مزایای شفافیت، امنیت و غیرمتمرکز بودن لذت ببرید و با پول دیجیتالی، شما یک بدنه در حال کنترل، تعدادی از کیف‌های دیجیتالی و پایگاه قانونی خواهید داشت.
یکی از مثال‌های نحوه تلفیق این دو مورد توسط تل کوین (Telcoin) تحقق یافته است که هدف اصلی آن تلفیق شرکت‌های موبایلی در سراسر جهان با سیستم بانکی می‌باشد. سیستم بانکی به وسیله همزیستی پول دیجیتال و یک ارز رمزنگاری شده جدید ارائه می‌شود که سرویس های مختلفی همانند پول موبایلی، اعتبار از قبل پرداخت شده و پلتفرم های پس پرداختی را مهیا خواهد کرد.
