بازار روسیه یکی از مهمترین مقاصد برای صادرات مرکبات به روسیه است. تقاضای بالا، نزدیکی جغرافیایی و مسیرهای متنوع حمل، فرصت بزرگی برای صادرکنندگان ایرانی ایجاد کرده است. در عین حال، ریسکهای بهداشتی، تجاری و لجستیکی هم باید مدیریت شود.

تقاضای پایدار در زمستان: کاهش تولید داخلی روسیه، واردات را افزایش میدهد.
تنوع محصول ایرانی: پرتقال، نارنگی، کیوی و خرمالو برای بازار روسیه جذاب هستند.
مسیرهای حمل متنوع: حمل دریایی خزر و ترانزیت زمینی، گزینههای اصلی برای ورود به این بازارند.
استانداردهای بهداشتی سختگیرانه: گواهی بهداشت نباتی و کنترل باقیمانده سموم (MRL) الزامی است.
حفظ زنجیره سرد: استفاده از کانتینر یا کامیون یخچالی برای جلوگیری از ضایعات ضروری است.
نوسانات ارزی و رقابت منطقهای: صادرکنندگان باید با بستهبندی حرفهای و ثبات کیفیت تمایز ایجاد کنند.
دریای خزر: اقتصادی در تناژ بالا، مناسب برای پرتقال و خرمالو.
زمینی: سریعتر برای میوههای حساس مانند نارنگی و کیوی، اما هزینهبرتر.
ترکیبی: تعادل میان زمان و هزینه؛ کاربردی برای مقصدهای دورتر.
موفقیت در صادرات مرکبات به روسیه نیازمند مدیریت دقیق کیفیت، بستهبندی استاندارد و انتخاب کانال حمل مناسب است. رعایت زنجیره سرد و الزامات بهداشتی، عامل اصلی افزایش پذیرش محمولههای صادراتی در روسیه است. اگر شما صادرکننده بودید، کدام مسیر را برای صادرات مرکبات به روسیه انتخاب میکردید—دریایی اقتصادی یا زمینی سریعتر؟