خلاصه ای بسیار کوتاه از زندگی(محمد حسین بهجت تبریزی)متخلص به شهریار

https://t.me/shahryar_org

آدرس تلگرامی اشعار استاد شهریار..

سیدمحمدحسین بهجت تبریزی، شاعر نامدار ایرانی در 11 دی ماه سال 1285 در خانواده ای اهل ادب در روستای خُشگِناب بستان‌آباد شهر تبریز به دنیا آمد. نام پدر او حاج میرآقا خشکنابی و مادر او خانم نَنِه نام داشت. پدر شهریار، در تبریز وکیل و اهل ادب و مادرش خانه دار بود.♡
تولد استاد شهریار متقارن بود با انقلاب مشروطیت، سید محمد حسین(شهریار) دارای پنج برادر و هفت خواهر بود.◇
مادر و پدرش در ردیف اول آشناکردن و آموزش دادن قرآن مجید برای فرزندشان(شهریار) بوده و سپس در مرحله بعدی؛ مرحوم استاد امیر خیزی از نخستین مربیان او بودند که قرائت قرآن،ترتیل و نصاب و گلستان وبوستان سعدی و حافظ را به او آموختند.(البته موارد دیگری از مشاهیر ایرانی،هندی،ومسلمان دیگر کشورها که استاد آموزش دیده و سپس خود ادامه داده در سالهای بعد زندگی خود و همیشه مطالعه کتب مشاهیر بزرگ جزو خط قرمزهای وی بود) اما وی علاقه شدیدی پیدا نمود پس از آشنایی با دیوان حضرت حافظ و همین موضوع جرقه شروع و نوشتن او و کلا وِفق دادن خود با ادبیات و شعر و سرودن گردید())(()
محمدحسین(استادشهریار) تحصیلات کلاسیک(ابتدایی) خود در مدرسه متحده و سیکل(اتمام دوره ۳ساله راهنمایی) را در مدرسه فردوسی تبریز به پایان رساند و در سال 1300 برای ادامه تحصیل راهی تهران شد و در تهران تحصیلات متوسطه را در دبیرستان دارالفنون گذراند  و سپس در سال 1303 شمسی وارد مدرسه طب شد.

زندگینامه شهریار:؛
شهریار در اوایل تحصیل پزشکی در تهران عاشق ثریا دختر عبدالله امیرطهماسبی می شود و چند سال با یکدیگر نامزد بودند. اما در نهایت آن دختر با چراغعلی سالار حشمت معروف به امیراکرم ازدواج می کند. حدود شش ماه پیش از گرفتن مدرک دکترا، تحصیلش را به علت شکست عشقی و ناراحتی و خیال و پیش آمدهای دیگر از لحاظ مادی هم بود، ترک کرد.....

بعد آن شکستِ روحی و عشقی!!!
اولین کتاب شعر شهریار به کوشش ابوالقاسم شیوا متخلص به «شهیار»shahyar دوست صمیمی استادشهریارshahriyarدر سال 1308 منتشر گردید.
شهریار بعد از عشق نافرجام در سال 1310 در 25 سالگی با کمک استاد کمال الملک نقاش معروف به نیشابور رفت و تا سال 1314 در سازمان اسناد این شهر مشغول بکار شد.◇♤
شهریار در سال 1332 بعد از 33 سال دوری از تبریز به زادگاهش برگشت و با استقبال عجیب مردم روبرو شد. بعد از یکسال زندگی در تبریز سال 1333 و در 48 سالگی با نوه دختر عمه اش خانم عزیزه عبدالخلقی که معلم 21 ساله ای بود ازدواج کرد. ثمره این ازدواج دو دختر بنام های شهرزاد و مریم و یک پسر بنام هادی می باشد.
تصویر استاد شهریار و فرزندانش؛1346

خصوصیات اخلاقی استاد شهریار؛
شهریار شاعری مومن و مسلمان بود. از خصوصیات اخلاقی او می توان به مهمان دوستی و مهمان نوازی او اشاره نمود.و او فردی حساس، فروتن و درویش مسلک بود.

شهریار روح بسیار حساسی داشت. او سنگ صبور غمهای نوع انسان بود.اشعار شهریار تجلی دردهای بشری میباشد.
او همچنین مقوله عشق را در اشعار خویش نابتر از هر شعری عرضه داشته است.که بی شک در مقوله عشق سرودن وی بواسطه واقعی بودن ماجرای عاشق شدن وی اشعارش بسیار بینظیر و دلنشین میباشد(نظر شخصی بنده استاد در بسیاری از موارد سرودن اشعار خصوصا ترکی همتا ندارد،البته احترام به دیگر بزرگان و مشاهیر کشورمان هم در دل بنده حقیر جای خود دارد)

و مروری دوباره از وقایع زندگی استاد از جوانی و به بعد⁦(⁠༎ຶ⁠ ⁠෴⁠ ⁠༎ຶ⁠)⁩

((در ایام جوانی و تحصیل گرفتار عشق نا فرجام ، پر شروری می گردد.که واقعا عشق را معنا میکند عاشقی را زندگی میکند و به تعبیری دیگر همه تن و جسم و خون داخل رگهایش را تا ابد جاری از عشق ثریا میکند)( عشق شهریار به حدی بزرگ و زیبا و درونی بود، که او در آستانه فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی ،درس و بحث را رها می کند و دل در گرو عشقی نا فرجام می گذارد و حتما شنیده اید که ثریا بانو بعد از گذر چندین دهه و گذر زمان وقتی میشنود استاد شدیدا مریض شده و احوال خوبی ندارد خود را سراسیمه به شهری که استاد در آنجا بستری بوده میرساند تا کسیکه زندگی را رها کرد حکیم شدن را بی خیال گردید و ازدواج خود خواسته ای نداشت را ملاقات کند و استاد با دیدن بانو ثریا روی تخت خود شعر زیبای:

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

بی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی

سنگ‌دل این زودتر می‌خواستی حالا چرا

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست

من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم

دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا

وه که با این عمرهای کوته بی‌اعتبار

این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا

شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود

ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا

ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت

این‌قدر با بخت خواب‌آلود من لالا چرا

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند

در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا

در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین

خامُشی شرط وفاداری بود غوغا چرا

شهریارا بی‌حبیب خود نمی‌کردی سفر

این سفر راه قیامت می‌روی تنها چرا....

(استاد آسوده بخواب که نامتان همیشه تا ابد در دلمان هست و تا ابد خواهد ماند و نسلهای بعدی نیز بدین شکل خواهد بود)

و یک نمونه دیگر از سروده های گذشته وی برای بانو ثریا

دلم شکستی و جانم هنوز چشم براهت
شبی سیاهم و در آرزوی طلعت ماهت
در انتظار تو چشمم سپید گشت و غمی نیست
اگر قبول تو افتد فدای چشم سیاهت°•○●

استاد شهریار علاقه مفرط به تمامی هنرها به خصوص شعر، موسیقی و خوشنویسی داشت و خط نسـخ و نــسـتعلیق و بویژه خط تحریر را خوب می نوشت. در جوانی سه تار می زد طوری که نواختن او اشک استاد ابوالحسـن صبا را جاری می کرد و برای ساز خود می سرود.
در حدود سال های 1346 آغاز به نوشتن قرآن، به خط نسخ نموده که یک ثلث آن را به اتمام رسانده و دیوان اشعار فارسی استاد نیز چندین بار چاپ و بلافاصله نایاب شده است. در مدت اقامت در تبریز سهندیه را می سراید. در سال 1350 مجدداً به تهران مسافرت نموده و تجلیل های متعددی از شهریار به عمل می آید. ولی در سال 1354 داغ دیگری از فوت همسر به دلش نشست....
در سال 1357 شهریار با حرکت انقلاب همصدا شد. در اردیبهشت ماه سال 1363 تجلیل باشکوهی از استاد در تبریز به عمل آمد. شهریار به لحاظ اشتهار در سرودن اشعار کم نظیر در مدح امیر مومنان و ائمه اطهار به شاعر اهل بیت شهرت یافته است.
شهریار در سال های آخر عمر در تهران اقامت داشت. دوست داشت به شیراز برود و در آرامگاه حافظ باشد ولی بعد از این فکر منصرف شد و به تبریز رفت. او آخرین روزهای عمرش در بیمارستان مهر تهران بستری شد و در 27 شهریور ماه 1367 پس از یک دوره بیماری در همان بیمارستان در تهران درگذشت و بنا بر وصیتش او را در مقبرةالشعرا به خاک تبریز سپردند.(که بنده حقیر چندین بار افتخار فاتحه خواندن در مزار استاد را داشته ام) وی آخرین شاعری بود که در مقبرة الشعرا دفن شد.

آثار شهريار؛:
اشعارش متنوع و در بردارنده انواع شعر و قالب های گوناگون است و تا به حال به صورت های مختلف منتشرشده است نخستين دفتر شعر او در سال های (1310-1308)، شمسی با مقدمه های استاد بهار، سعيد نفيسی، پژمان بختياری از سوی كتابخانه خيام و آخرين مجموعه شعرش پس از در گذشت وی (در تابستان 1369) به عنوان جلد سوم ديوان شهريار شامل اشعار منتشر نشده از سوی انتشارات رسالت تبريز در پانصد صفحه انتشار يافت.
سپس كليه اشعار وی در يک مجموعه چهار جلدی توسط انتشارات زرين به چاپ رسيد. طبق شمارشی كه از كليات اشعارش به عمل آمده،  ديوان های مختلف او شامل بيست هزار و شصت بيت شعر سنتی و حدود15 منظومه و شعر آزاد در قالب های تازه است.
برخی عناوین اشعار شهریار:
- حیدربابا (به زبان آذری)
- سهندیه (به زبان آذری)
- علی ای همای رحمت
- علی و شب
- دو مرغ بهشتی
- افسانه شب در 1624 بیت، که مفصل ترین مثنوی شهریار است.عزیزان همانطور که در اول نوشتم زندگینامه و یا گذری بر زندگی تولد تا مرگ افرادی بزرگ و فقید کار یک یا دو پست گذاشتن نیست و به نظرم اگر به آن نام گذاری شود بی احترامی به آن فقیدان میباشد پس بهتر آن هست به نظرم که نوشت آشنایی کوتاه با زندگی استاد شهریار"جهت دانستن کامل این زندگینامه در اینترنت بهتر خودتان البته میدانید سایتهای بسیاری موجود است که با جستجوی کوتاه میتوان به آن سایتها دسترسی پیدا کرد،

بهرحال من دوباره از عزیزانی که استاد را کامل از لحاظ زندگینامه میشناسند بابت هرنوع کوتاهی و قصور در نوشتن و کلا از هر بابت که مشکلی بوده تمام قد سر تعظیم به پایئن آورده و عذر خواهی مینمایم و همانطور که گفتم قصدم معرفی کوتاه استاد بوده و لاغیر...

در پایان نیز فاتحه ای برای تمام رفتگان خوانده و صلواتی ختم فرمایئد..عزیزان, دوستان بزرگوارم:من برای لایک یا فالو کردن تلاش ندارم من فقط عاشق آنم که خوانده شود نوشته ام در دلتان هم راضی باشید برای من همان لایک بوده و چیز دیگری نمیباشد و صد در هزار خوشحال میشوم نظرات خود را در میان بگذارید یا درخواستی داشتید در مورد نوشتن پستی و یا هرمورد دیگری با کمال میل تا جایئکه بتوانم بی شک و تردید دستور صادره را اجرا میکنم ..

متشکرم،سهیل.ع (ارومیه-رضایئه سابق)