ریموت کنترل وسیله ای برای انتقال دستور به مرکز کنترل است. ارتباط بین کنترل از راه دور و مرکز فرمان از طریق گیرنده برقرار می شود. دستور حرکت با استفاده از سیگنال های مایکروویو به گیرنده منتقل می شود و در گیرنده سیگنال حامل از سیگنال فرمان جدا می شود. سپس گیرنده سیگنال فرمان را رمزگشایی می کند و این دستور به مرکز کنترل منتقل می شود و بر این اساس عملیات انجام می شود.
فرکانس کارکرد ریموت کنترل و گیرنده باید یکسان باشد تا بتواند اطلاعات را بین این دو ارسال و دریافت کند. یعنی هر دو باید 315 مگاهرتز یا فرکانس های دیگری باشند.
بیشترین فرکانس های مورد استفاده در کنترل از راه دور 315 مگاهرتز، 433 مگاهرتز و 868 مگاهرتز است. برای مشاهده ریموت 315 مگاهرتز اینجا کلیک کنید
ریموت کنترل های 315 مگاهرتز
علاوه بر فرکانس کاری، ریموت کنترل از راه دور می تواند بر اساس روند معرفی آنها به گیرنده طبقه بندی شود.
بر این اساس، ریموت ها به سه دسته زیر تقسیم می شوند.
1. ریموت های کدفیکس
در این نوع ریموت ها برای شناسایی ریموت به گیرنده لازم است تا تعدادی دیپ سوییچ را در وضعیت خاصی قرار دهید. قطع و وصل این جامپرها باید مانند حالت کلیدهای عمیق گیرنده تنظیم شود. قطع و وصل این جامپرها از راه دور با لحیم کاری انجام می شود و کار نسبتاً دشواری است.
همچنین به دلیل شرایط محدودی که می توان این جامپرها را در آن قرار داد ، این نوع ارتباط بین ریموت و گیرنده از امنیت بسیار کمی برخوردار است و به راحتی قابل کپی است. کد ثابت برای کنترل از راه دور، از طرف دیگر توانایی حذف کنترل از راه دور به طور مستقل در گیرنده وجود ندارد و اگر ریموت از بین رفته باشد ، باید وضعیت کلیدهای کوتاه گیرنده را در وضعیت دیگری قرار دهید. استفاده از این سبک منسوخ شده است و دیگر مورد استقبال مصرف کنندگان نیست.
2. ریموت های کد لرنینگ
لرن کردن ریموت روی دستگاه رسیور از راه دور:
در این نوع دستگاه های از راه دور، کد شناسایی مشترک بین کنترل از راه دور و گیرنده در نرم افزار مشخص شده است. با فشار دادن یک دکمه بر روی گیرنده، گیرنده در حالت شناسایی قرار می گیرد و با فشار دادن یک دکمه بر روی کنترل از راه دور. کد این ریموت کنترل در حافظه گیرنده و سپس دستورات صادر شده توسط آن ذخیره می شود.
تعداد ریموت های قابل استفاده با این نوع گیرنده ها به دلیل ظرفیت حافظه آن محدود می شود. حداقل 250 و در بعضی از گونه ها حداکثر 500 ریموت کنترل از راه دور قابل شناسایی است. امنیت این نوع ریموت بالاتر از مدل کد ثابت است.
و چون کد ارتباطی بین ریموت و گیرنده توسط نرم افزار تعیین می شود و برای راه اندازی نیازی به لحیم کاری ندارد استفاده از آن آسان تر است. اما به دلیل تنوع محدود کدهای ارتباطی بین ریموت و گیرنده در مواردی مشاهده می شود که ریموت دزدگیر خودرو باعث اختلال در عملکرد ریموت می شود. و این را می توان به راحتی با کمک دستگاه های تشخیص کد ارتباطی انجام داد.
بنابراین امنیت ریموت لرنینگ کد بسیار زیاد نیست (مانند کنترل از راه دور درب اتوماتیک و ...)
3. ریموت های هاپینگ
در این نوع ریموت ها ارتباط میان ریموت درب پارکینگ و گیرنده از طریق یک کد ثابت انجام نمی شود و در هر بار استفاده این کد تغییر می کند. حدود 16 تریلیون کد بین فرستنده و گیرنده می توان رد و بدل کرد. بنابراین اگر کسی بخواهد کد ریموت هاپینگ را کپی برداری کند همان کدی را کپی می کند که با فشردن دکمه ریموت به فرستنده ارسال می شود که این کد در همان لحظه از بین می رود. عملا کپی کردن ریموت های هاپینگ غیر ممکن است. پس امنیت این نوع ریموت ها به مراتب بالاتر از ریموت های دیگر است. جهت کسب اطلاعات بیشتر به آدرس زیر مراجعه نمایید.
