فضای پاسیو شما می‌تواند بسیار بیشتر از یک فضای بیرونی ساده و قدیمی باشد. با چند گیاه و گل که به خوبی انتخاب شده‌اند، می‌توانید یک محیط سرسبز در خانه خود داشته باشید.
در مقاله امروز، ما شما را راهنمایی می‌کنیم که چگونه بهترین گیاهان را برای پاسیو خود انتخاب کنید و چگونه همه چیز را به گونه‌ای سازماندهی کنید که هم نگهداری و هم آرامش را آسان کند. بدون مقدمه، بیایید به دنیایی قدم بگذاریم که در آن پاسیو شما فقط کاربردی نیست، بلکه یک شاهکار زنده است.
گیاهان مناطق را از طریق ارتفاع و فرم خود مشخص می‌کنند و جلوه‌ای تقریباً مجسمه‌ای ایجاد می‌کنند که یک پاسیو مسطح را به منظره‌ای پویا تبدیل می‌کند.
در نظر بگیرید که چگونه شکل هر گیاه می‌تواند در خدمت جاه طلبی‌های طراحی شما باشد. به عنوان مثال، درختچه‌های عمودی می‌توانند یک مسیر را برجسته کنند، در حالی که درختچه‌های گرد می‌توانند لبه‌های سخت اطراف قسمت‌های نشستن را نرم کنند.
از چمن‌های بلند، بامبو با دیوار سبز برای پس‌زمینه‌های زیبا یا صفحه‌های طبیعی برای مناطق حریم خصوصی بدون نیاز به ساختن یک دیوار استفاده کنید. درختان کوتوله یا گیاهان راست قامت مانند یوکا چشم را به سمت بالا می‌آورند و عظمت را تزریق می‌کنند و یکنواختی را بدون ایجاد فضاهای کوچک درهم می‌شکند.
محل قرارگیری نیز مهم است، به خصوص زمانی که فضای محدودی دارید. برای حداکثر تأثیر، خط دید را از داخل خانه یا در نقاط مختلف خود پاسیو در نظر بگیرید.
زمانی که از پنجره آشپزخانه به آن نگاه کنید، یک نخل سایه‌بان می‌تواند یک مجموعه اغذیه فروشی جذاب را قاب کند و تابلویی جذاب ایجاد کند که شما را به بیرون فرا می‌خواند. یا دسته‌ای از علف‌های زینتی را تصور کنید که به صورت استراتژیک قرار گرفته‌اند تا نور عصر را جذب کنند و سایه‌های بازیگوشی ایجاد کنند که با غروب خورشید فضای شما را متحرک می‌کند.
همچنین حرکتی که این گیاهان می‌توانند ایجاد کنند را به یاد داشته باشید. وزش نسیم از میان نی‌های پر یا خش خش برگ‌ها در اکالیپتوس گلدانی، لایه‌ای از تجربه حسی بیشتری را به پناهگاه پاسیو شما می‌افزاید. این فقط ظاهرش مهم نیست - احساسی که وقتی در میان آنها هستید، مهم است.
نکته اضافی: برای لذت کامل از پاسیو جدید خود در هر نقطه از خانه، نصب درب صفحه کشویی را برای دسترسی آسان در نظر بگیرید. به این ترتیب می‌توانید اجازه دهید نسیم و عطر گل‌ها به داخل بیاید در حالی که مهمان‌های ناخوانده (حشرات موزی) بیرون می‌مانند.
برای انتخاب گیاهان برای پاسیو خود، با ارزیابی محیط آن شروع کنید. توجه داشته باشید که فضای بیرونی شما چقدر خورشید می‌گیرد و در چه ساعاتی در طول روز.
گونه‌های نیازمند به نور مستقیم در فضاهای سایه‌دار رشد نمی‌کنند، همانطور که دوستداران سایه ممکن است در زیر پرتوهای شدید پژمرده شوند. الگوهای نوردهی را طی چند روز دنبال کنید و از مشاهدات خود برای ایجاد نقشه راه برای انتخاب گیاهان متناسب با شرایط خاص خود استفاده کنید.
اگر پاسیو شما در معرض نور خورشید قرار دارد، آفتاب دوستانی مانند اسطوخودوس یا مریم گلی را در نظر بگیرید. برای پاسیوهای سایه‌دار، میزبان‌ها و سرخس‌ها می‌توانند بدون نور کامل خورشید شکوفا شوند و زندگی سرسبز را به گوشه‌های خنک‌تر بیاورند. در مناطقی که نور طبیعی فیلتر می‌شود، گونه‌های قوی مانند گیاهان سانسوریا یا اسپاتی فیلوم را انتخاب کنید. آنها گیاهان سرسختی هستند که نور مستقیم کمتری را تحمل می‌کنند و در عین حال خطوط تمیز و فضای سبز آرام را ایجاد می‌کنند.
برای پاسیوهای باز، ساکولنت‌هایی مانند آگاو یا سدوم بافت‌های قوی دارند و در صورت غفلت، بخشنده هستند. این گیاهان می‌توانند گرما را تحمل کنند و به حداقل آبیاری نیاز دارند و برای فضاهای آفتابی ایده آل هستند.
علف‌ها را هم فراموش نکنید. انواعی مانند فستوکا آبی یا علف چشمه حرکت و بافت را در حالی که خود را در برابر عناصر نگه می‌دارند، ایجاد می‌کنند. اگر با یک پاسیو بیشتر سایه‌دار کار می‌کنید، به دنبال رنگ‌هایی با رنگی که بدون نور مستقیم خورشید رشد می‌کند، به آستیلب‌ها یا حنا نگاه کنید. چنین گونه‌هایی مناطق کم نور را روشن می‌کنند و به خوبی با سرخس‌های برگ‌دار جفت می‌شوند تا تصوری از سبکی و عمق ایجاد کنند.
همانطور که گیاهان بیشتری را به پاسیو خود اضافه می‌کنید، باید روال‌های مراقبت را نیز در نظر بگیرید. اگر زمان و فضای ذهنی برای یادآوری زمان نیاز هر گیاه به آبیاری و هرس ندارید، در اینجا چند ترفند از این تجارت برای آسان‌تر کردن کار آورده شده است.
روال آبیاری را با جفت کردن گیاهانی که نیازهای آبی مشابهی دارند، ساده کنید. گونه‌های تشنه مانند بگونیا باید همراهی کنند، در حالی که ساکولنت‌های مقاوم به خشکی می‌توانند بدون رقابت برای رطوبت، فضا را به اشتراک بگذارند.
این مفهوم منطقه‌بندی باعث صرفه‌جویی در مصرف آب و صرفه‌جویی در زمان می‌شود. همچنین، از رطوبت‌سنج برای حذف حدس و گمان در مورد زمان آبیاری استفاده کنید.
وقتی صحبت از هرس و تغذیه می‌شود، زمان‌بندی همه چیز است. یک برنامه فصلی ایجاد کنید که با چرخه رشد گیاهان پاسیو شما همسو باشد. حتماً در اوایل بهار یا اواخر زمستان هرس کنید تا رشد جدید را در صورت نیاز تشویق کنید. در پاییز، قبل از شروع زمستان، روی حذف شاخ و برگ‌های مرده یا بیش از حد رشد کرده تمرکز کنید.
کودهای آهسته رهش را انتخاب کنید که گیاهان شما را در طول زمان غنی می‌کند و نه یکباره. به این ترتیب، بدون استفاده مجدد مکرر، مواد مغذی ثابتی به آنها می‌دهید.
با گیاهان مناسب و کمی برنامه‌ریزی، پاسیو شما می‌تواند به یک بهشت سبز تبدیل شود که نیازی به نگهداری زیادی ندارد. با استفاده از استراتژی‌هایی که امروز به اشتراک گذاشتیم، شروع به برنامه‌ریزی برای احیای پاسیو خود کنید!
