آیا به پرورش آلوئه در داخل یا خارج از خانه فکر می کنید، اما مطمئن نیستید که از کجا شروع کنید؟ بسته به نحوه رشد آلوئه، انواع مختلفی از آلوئه برای انتخاب وجود دارد. در این مقاله، فلورا، انواع مختلفی از آلوئه را که می‌توانید به باغ خود اضافه کنید، معرفی میکند.
هنگامی که به آلوورا فکر می کنید، ممکن است به فکر یک ژل سبز رنگ نرم باشید که جهت اثر تسکین دهنده آن بر روی آفتاب سوختگی، از آن استفاده میشود. یا شاید به عنوان نوشیدنی و کمپوت در قفسه های فروشگاه مواد غذایی مشاهده کنید.
آلوئه فراتر از یک محصول دارویی مفید و مراقبت از پوست است، بلکه یک گیاه آبدار با نگهداری آسان است که می توان آن را در باغ پرورش داد و همچنین یک گیاه آپارتمانی عالی ساخت. شناخته شده است که آلوورا مقدار زیادی اکسیژن در شب آزاد میکند که منجر به خواب آرام‌تر میشود.
این جنس زیبا و متنوع حاوی انبوهی از ساکولنت های خیره کننده است که در فصول مختلف سال گل های زیبایی تولید می کنند. آنها طیف گسترده ای از اندازه ها، ساختارها و رنگ ها را در بر می گیرند. با بیش از 250 گونه، گیاه آلوئه وجود دارد. در اینجا تعدادی از محبوب ترین انواع آلوئه با نام و تصاویر هر کدام آورده شده است!
آلوئه آفریقایی یک گونه درخت مانند آلوئه با رشد کند است. برگ های این گونه تا حدودی نامرتب هستند و در جهات مختلف خمیده می شوند. لبه های هر برگ با دندانه های قرمز رنگ کوچک است.این آلوئه که در کیپ شرقی آفریقای جنوبی رشد می کند، 4 یا 5 سال طول می کشد تا به بلوغ و گلدهی برسد. به هنگام گلدهی، یک سنبله بزرگ و چند شاخه را به سمت بالا می فرستد که هر کدام صدها گل نارنجی رنگ و لوله ای شکل را دارند که در انتها ظاهر می شوند.
شاید تعجب آور نباشد، اما آلوئه ورا رایج ترین نوع آلوئه مورد استفاده در محصولات دارویی و آرایشی است. از خواص درمانی آن برای اهداف بسیاری از آفتاب سوختگی گرفته تا مشکلات گوارشی استفاده می شود. این گیاه مقاوم به سرما نیست اما می توان آن را با موفقیت به عنوان یک گیاه آپارتمانی پرورش داد.
برگها به رنگ سبز روشن و گوشتی هستند و به شکل رزت منظم رشد می کنند. این برگها بلند، نازک و کمانی هستند که معمولاً به یک نقطه ختم می شوند.
این گونه از آلوئه به ندرت در خانه گلدهی دارد. گذاشتن گلدان آلوئه ورا در خارج از منزل در ماه های گرمتر کمک می کند تا شکوفه دهد. سنبله های گل بلند هستند (تا 3 فوت) و با گل های زرد درخشان پوشیده شده اند.
این آلوئه زینتی زیبا از شبه جزیره عربستان است که نام خود را از آن گرفته است. برگهای ضخیم و گوشتی در جوانی سبز کم رنگ هستند و در آفتاب کامل، رنگ مایل به قرمز به خود می گیرند. با بالا رفتن سن، رنگ آنها در دماهای سردتر به بنفش قرمز تشدید می شود. الگوی رشد، یک گل رز سازمان یافته است که اغلب به طرفین رشد می کند و قسمت بالای گیاه را برای رهگذران قابل مشاهده می کند.
در زمستان، آلوئه عربی خوشه های بلند تولید می کند. گل ها دسته های بزرگی از شکوفه های نارنجی تا قرمز هستند که در انتها باریک می شوند. شکوفه‌دهی در زمستان فوق‌العاده است.
آلوئه تلخ گونه ای بزرگ است که به خاطر گل های درخشان و برگ های رنگارنگ بزرگش شناخته می شود. برگها در قاعده ضخیم و تا نقاط مخروطی هستند. رنگ سبز کم رنگ با رژگونه در انتها و خارهای قرمز منحنی در امتداد لبه ها است. برگها می توانند تا 3 اینچ رشد کنند.
هر گیاه میتواند خوشه‌های گل زیادی تولید کند که روی آنها خوشه‌های بزرگی از گلهای جذاب و پررنگ نارنجی پوشانده میشود. این گونه بسیار سازگار، در لوازم آرایشی و مکمل ها استفاده می شود و همچنین برای پرندگان شهد دوست، بسیار جذاب است.
این گونه بزرگ و دندانه دار که به دلیل ظاهر آتشین گل آذین هایش به آلوئه مشعل نیز معروف است، ظاهری تند دارد. در گذشته در آفریقای جنوبی از آن برای مصارف دارویی استفاده می شده است. امروزه معمولاً به عنوان حصار برای محافظت از حیوانات استفاده می شود.
این گونه در صورت مجاز بودن در باغ‌های باز، پاجوش میزند و پرچین ایجاد میکند. سنبله‌های گل آن در زمستان ظاهر می‌شوند و دسته‌هایی از شکوفه‌های نارنجی چشمگیر را در خود جای می‌دهند.
این گونه زیبا دارای ویژگی های جالبی است که هر سال علاقه مندان زیادی پیدا میکند. آلوئه خالدار کیپ گونه ای متوسط با الگوی رشد سازمان یافته روزت است. برگها در ابتدا ظاهر می‌شوند و سپس به رنگ قرمز متمایل می‌شوند که وقتی گیاه تحت استرس محیطی قرار می‌گیرد عمیق‌تر میشود.
برگها با خالهای سفید پوشیده شده و با دندانه‌های قرمز لبه‌های آن به ظاهر منحصربه‌فردشان می‌افزایند. این گونه به ویژه برای شکوفه های خود شناخته شده است. در بهار، هر گیاه چندین سنبله تولید می کند که روی آن گل آذین های شعله ور است. گلها به رنگ نارنجی شکوفا می شوند و به رنگ زرد محو می شوند.
این هیبرید قابل توجه کوچک اما پویا است. برگهای سبز خاکستری کمی خمیده هستند. آنها همچنین خالدار هستند و دندانه های زیادی دارند که هر دو به رنگ درخشان و تقریباً نئون نارنجی ظاهر می شوند. کارمین به ندرت شکوفا می شود، اما می تواند خوشه های نازک با شکوفه های قرمز را در تابستان تولید کند.
این گونه از آلوئه درخت مانند است. یک تنه مرکزی بدون شاخه وجود دارد. این گیاه در آفریقای جنوبی فراوان است که گاهی اوقات برای استفاده انسان در آنجا کشت می شود.
برگها دراز و ضخیم هستند و حدود 2 فوت رشد می کنند و به سمت بالا خمیده می شوند. این گونه دارای دندانه های قهوه ای-قرمز تیز در امتداد حاشیه است که نیاز به مراقبت دارد.
این نوع آلوئه می تواند در تمام طول سال شکوفا شود، اما رایج ترین زمان برای دیدن گل در این گونه فصل بهار است. این آلوئه با رشد سریع را می توان در داخل و خارج از خانه پرورش داد، اما زمانی که به عنوان یک گیاه آپارتمانی نگهداری می شود باید در کنار پنجره ای با نور روشن باشد. آلوئه بالارونده همچنین می تواند سایه بیشتری را نسبت به سایر گونه ها تحمل کند.
خوشه های گل بلند با نوک تیز از گل های نارنجی مایل به قرمز روشن تولید می کند. این گل ها می توانند در هر زمانی از سال ظاهر شوند. در صورت جابجایی این گونه در فضای باز در تابستان مراقب باشید. با قرار دادن آن در مقابل آفتاب کامل و مستقیم به آن زمان بدهید تا با آن سازگار شود، زیرا می تواند باعث آفتاب سوختگی شود.
آلوئه مرجانی روشی خیره کننده برای افزودن رنگ به باغ زمستانی شماست. این گونه با برگ های صاف و مقاوم است و مراقبت از آن آسان است. برخلاف سایر انواع آلوئه تا حدود 2 فوت رشد می کند و متوقف می شود. این باعث می شود که آن یک گیاه گلدانی عالی باشد.
برگ های زیبای سبز آبی رنگ با لبه های مرجانی که با گل های آن همخوانی دارد. در زمستان، آلوئه مرجانی یک سنبله گل دهنده به ارتفاع حدود 3 فوت تولید میکند. خوشه‌های گلهای لوله‌ای و قرمز مرجانی با چرخش کمی به سمت پایین، ظاهری افتاده دارند.
این گونه مینیاتوری، آلوئه ای جذاب و توده ای با برگ های سبز تیره و خالدار است. این واقعاً یک گیاه پربار است، زیرا به سرعت پاجوش می دهد و تپه ای زیبا از گیاهان 6-12 اینچی را تشکیل می دهد. رشد کراسبی آسان است و نسبت به نور خورشید یا خاک حساس نیست.
به دلیل عادت گسترش خود، کرازبی می تواند در مدت زمان کوتاهی تولید کننده گل عالی باشد. در بهار، هر گیاه یک سنبله 18 اینچی از گل های لوله ای شکل نارنجی متمایل به قرمز آتشین می فرستد. مرغ مگس خوار جذب این گل آذین های چشمگیر می شود.
آلوئه فن برگهای منحصر به فردی دارد. به جای شکل معمولی رزت که برای گونه‌های آلوئه استاندارد است، برگهای Fan Aloe به شکل بادبزنی هستند. برگ های بلند و صاف آبی-سبز به سمت مرکز فن خمیده می شوند و نوک آن ها با رنگ مرجانی است.
یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد این گیاه این است که برگ های آن به جای ماندن روی گیاه به زمین می افتند و تنه خاکستری صافی را نشان می دهند. الوئه فن گل های قرمز روشن را تولید می کنند، این آلوئه درخت مانند در اواخر زمستان منظره ای زیبا را به نمایش می گذارد.
این گونه آلوئه در حال گسترش و اندازه متوسط نام خود را از خارهای تیز و طلایی رنگ زیادی در حاشیه برگ هایش گرفته است.
دندان طلایی که تا حدود 1 فوت قد و عرض رشد می کند، مشتاقانه انحرافات را ارسال می کند و به سرعت خوشه هایی از گل های رز متعادل را تشکیل می دهد. اندازه متوسط آن، آن را برای ظروف و تخت‌های مرتفع که می‌توانند به مهار گسترش کمک کنند، ایده‌آل میکند.
دندون طلا در بهار تعداد زیادی خوشه گل بلند تولید می کند که چرخه گلدهی خوب و طولانی دارند. گل ها برای گرده افشان هایی مانند زنبورها، مرغ مگس خوار و پروانه ها بسیار جذاب هستند.
این آلوئه کوچک و سریع الرشد با برگ های خود جذابیتی در تمام طول سال دارد. این گیاه که اغلب با انواع هاورتیا اشتباه گرفته می شود، متعلق به جنس آلوئه است. haworthia واقعی اینطور نیست.
این واریته کوچک است و ساختار برگ رزت محکمی دارد. برگها سبز تیره و پوشیده از لکه های سفید و ساختارهای کرک مانند هستند که ظاهری مبهم به آنها می دهد. سنبله های گل این گیاه کوچک و نامشخص است که در تابستان ظاهر می شود و تا پاییز باقی می ماند.
این گونه تنها یکی از سه گونه بومی جزیره سوکوترا در یمن است. اغلب با آلوئه دندان ببر، Aloe juvenna اشتباه گرفته می شود، زیرا بسیار شبیه به هم هستند.
اگرچه این گونه نسبتاً کوتاه است، اما از نظر بافت و الگوی برگ بسیار برجسته است. برگهای سبز روشن و اغلب خالدار که در بلوغ فقط به 12 اینچ می‌رسند، ضخیم هستند و به سمت بیرون منحنی می‌شوند. دندان‌های سیخ‌دار سفیدی وجود دارد که لبه‌ها را هم مرز میکنند.
یمن که به آن یمن نیز گفته می شود، پس از تاسیس بسیار مقاوم به خشکی و گرما است و در نتیجه تعمیر و نگهداری بسیار پایینی دارد. در زمستان به خواب رفته و در ماه های بهار و تابستان به طور فعال رشد می کند.
آلوئه توری ظاهری مشابه آلوئه برگ هاورثیا دارد. دارای برگهای سبز و کوچک است که با لکه های سفید پوشیده شده است. این گونه مقاوم به یخبندان است که یک ویژگی غیرمعمول برای آلوئه است. در اواخر تابستان گلهای صورتی تولید می کند که برای مرغ مگس خوار و زنبورها جذاب است.
این گونه آلوئه در حال رشد بسیار بلند در زمان بلوغ به قد 8 تا 12 دقیقه می رسد. این گل رزهای بلند و منفرد از برگهای سبز ضخیم در زمستان یا زمانی که در معرض نور زیاد خورشید قرار می گیرند قرمز می شوند و آنها را به آلوئه ای جذاب و سرگرم کننده تبدیل می کنند.
رنگ روشن برگ ها در زمستان، همراه با خوشه های بلند گل پوشیده از شکوفه های قرمز درخشان، این گیاه را به یک گیاه دیدنی در باغ زمستانی تبدیل کرده است.
ماساوانا اغلب با آلوئه ورا اشتباه گرفته می شود زیرا ظاهر مشابه آنها است. آنها در یک روزت تنگ رشد می کنند و برگ های گوشتی به سمت بالا رشد می کنند، بنابراین آنها به طور مبهمی شبیه یک سازه فن هستند. برگها سبز با علائم سفید و دندانه های سفید متناوب در امتداد حاشیه هستند.
سنبله های گل این ساکولنت می تواند ساده یا منشعب باشد که در اواخر زمستان ظاهر می شود و تا بهار ادامه می یابد. انفجارهای کوچک مشعل مانند از شکوفه های قرمز در بالای خوشه ها ظاهر می شوند و مرغ مگس خوار را به خود جذب می کنند. این گونه به دلیل توسعه شهری در زیستگاه بومی خود در معرض تهدید است.
این آلوئه ای است که در فروشگاه ها پیدا نمی کنید. یکی از تنها دو نوع آلوئه بومی موریس و بومی جزیره، مازامبرون دارای ویژگی های منحصر به فردی است که آن را از پسرعموهای خاردارش متمایز می کند.
این آلوئه دارای برگ های نوک تیز صاف است که به شکل روزت تنگ به سمت بالا می رسند. این برگها سبز هستند اما زمانی که در معرض نور مستقیم خورشید زیاد قرار می‌گیرند، می‌توانند سرخ شوند.
سنبله های گل بلند و منشعب هستند و معمولاً هر کدام 3-7 شاخه هستند. روی هر شاخه گل آذینی از شکوفه های ماهی قزل آلا است که با گذشت زمان به رنگ زرد محو می شوند. این گلها توسط گکوهای کوچک گرده‌افشانی می‌شوند و میوه‌هایی تولید میکنند که منبع اصلی غذایی برای گونه‌های بومی پوست در جزیره است.
این گونه عظیم آلوئه در زمان بلوغ تا 10 فوت رشد می کند که یکی از بزرگترین هاست! روی ساقه مرکزی رشد می کند. برگها با خارهای مایل به قرمز پر شده و به شکلی رو به بالا رشد می کنند و ظاهر یک کنگر غول پیکر را به آن می دهند.
برگهای سبز خاکستری بزرگ در حین خشک شدن یک دامن در اطراف پایه باقی می‌گذارند. هنگامی که در مناطق 9-11 کاشته می شود، آلوئه کوهی به شدت به خشکی مقاوم است و نیاز به آبیاری کمی دارد.
تاج های گل چند شاخه در پاییز و زمستان در بالا ظاهر می شوند و با کل عرض گیاه رقابت می کنند. این شاخه ها با گل های لوله ای شکل نارنجی طلایی پوشیده شده اند. اثر کلی کاملاً چشمگیر است.
به طور گسترده تصور می شود که آلوئه قرمز یکی از جذاب ترین آلوئه ها است. گل های رز شل از برگ های منحنی آن ترکیب زیبایی از رنگ ها را نشان می دهد، از سبز لیمویی روشن در مرکز، تا رنگ زنگ زده ای در انتهای آن. مقدار خورشید و آبی که این گیاه دریافت می کند روی رنگ ها تأثیر می گذارد و باعث می شود رنگ ها بیشتر یا کمتر قرمز شوند.
این گونه تکثیر می شود و عادت کپه زدن دارد. هر گیاه یک سنبله چشمگیر در پایان پاییز می فرستد. بالای سنبله ها دارای یک خوشه مخروطی شکل از گل های لوله ای شکل نارنجی روشن است.
آلوئه رد هات پوکر که به خاطر توده‌های گلهای قرمز شعله‌ور و باشکوهش نامگذاری شده است، در میان پروانه‌ها و مرغ‌های مگس خوار مورد علاقه است.
برگهای بزرگ و گوشتی به رنگ فیروزه‌ای زیبا هستند و به سمت بالا منحنی می‌شوند تا ساختار کاسه‌ای بزرگی ایجاد کنند. این یک تنوع بزرگ و دوست داشتنی زینتی است.
روبل آلوئه یکی از معدود گونه هایی است که عادت خزنده دارد، همچنین عادت کمتری دارد که در تابستان شکوفا شود. با رشد آنها، این آلوئه ها در امتداد زمین، روی صخره ها خزش می کنند و تنها سر برگ دار از زمین و رو به خورشید می ایستد. گلهای گل‌دار تابستانی به رنگ قرمز روشن از گلهای لوله‌ای شکل در بالای خوشه‌های گل شاخه‌دار بلند هستند.
آلوئه شنی گیاهی با اندازه متوسط تا بزرگ است که در زمین های شنی و صخره ای رشد می کند. برگهای دراز باریک، یک گل رز شل تشکیل می دهند و به سمت بالا منحنی می شوند. رنگ برگها بسته به آب و هوا و قرار گرفتن در معرض نور خورشید از سبز کم رنگ تا برنزی می تواند متفاوت باشد.
این گونه یک عادت گلدهی واقعاً شگفت انگیز دارد. این گیاه شکوفه‌دهنده زمستانی است و از یک گیاه گل آذین پرشاخه می‌فرستد. هر شاخه با یک خوشه توپی شکل از گل های لوله ای شکل بزرگ، قرمز پوشیده شده است.
این آلوئه ی زیبا و توده ای به دلیل طبیعت رنگارنگ و شکل گیری برگ های زیبا و جذابش ارزشمند است. برگهای کوتاه و پهن یک رزتی تنگ را تشکیل می‌دهند که در سایه روشن به رنگ آبی کم‌رنگ است و آفتاب کامل نوک‌ها و لبه‌های آن را به سایه‌های زرد و مرجانی تبدیل میکند در حالی که مرکز سایه آبی خود را حفظ میکند و رنگین کمانی شگفت‌انگیز از رنگ‌ها را ایجاد میکند.
لبه‌های برگها با دندانه‌های سفید منحنی شکل گرفته است و ردیفی از این دندانه‌ها از پشت هر برگ نیز بالا می‌رود.
یک گیاه می تواند به سرعت به تپه کوچکی از گل های رز تبدیل شود که هر کدام یک سنبله گل در بهار می فرستند. گلها شکوفه های لوله ای شکل و مرجانی هستند. این یک گونه بسیار رنگارنگ و بسیار مورد توجه است.
این گونه به عنوان یک گیاه زینتی بسیار مورد علاقه است و فهمیدن دلیل آن سخت نیست. رزت منظم آن از برگ های کوتاه و سبز روشن بسیار عمدی و تمیز به نظر می رسد. برگها با دندانه های قرمز تیره و منحنی لبه شده اند که ظاهری زیبا و دوخته شده در سراسر گیاه ایجاد می کند. آلوئه مار در برابر سرما مقاوم است و می تواند مناطق خشک و نیمه خشک را تحمل کند.
آلوئه مار به طور کلی منفرد است اما گاهی اوقات یک یا دو افست را ارسال می کند. قابل توجه ترین ویژگی این گیاهان و همچنین محل نامگذاری آنها، گل آذین آنهاست. گل ها زرد هستند اما به طور کامل توسط براکت های کشیده که ظاهری شبیه به مار دارند پوشیده شده اند.
در حالی که مار آلوئه گل های خود را پنهان می کند، صابون آلوئه آنها را به صدا در می آورد و آنها کاملاً اظهار نظر می کنند. برگ های ضخیم آن پوشیده از لکه های سفید و دارای لبه های دندانه دار سفید است. هنگامی که سایه داده می شود، برگ ها سبز مایل به آبی عمیق هستند و در آفتاب کامل رژگونه صورتی به خود می گیرند.
در بهار، گیاه یک گل آذین شاخه دار بلند (تا 3 فوت) را می فرستد که در بالای آن اسپری های بزرگ گل های قرمز لوله ای قرار دارد. گل ها می توانند از اواخر زمستان تا پایان بهار باقی بمانند و برای مرغ مگس خوار بسیار جذاب هستند.
آلوئه عنکبوتی یک گونه کوتوله است که یک گیاه آپارتمانی خوب می سازد، زیرا نسبتاً کوچک باقی می ماند. از بالا شکل ستاره‌باری زیبایی دارد تا برگهای باریک و منظمش.
برگها سبز مایل به آبی و پوشیده از لکه های سفید هستند و در انتها تمایل به خمیدگی کمی به سمت بالا دارند. هر گیاه ساقه‌های متعددی را می‌فرستد که در بالای آن گلهای نارنجی مایل به قرمز روشن قرار می‌گیرد.
آلوئه دیگری که به دلیل ارزش زینتی خود مورد توجه قرار گرفته است، آلوئه اسپیرال است که به طور مثبتی فریبنده است. برگ های ضخیم و سبز آبی آن با رنگ بنفش تا قهوه ای نوک دارند و به صورت مارپیچی محکم و بسیار منظم رشد می کنند. هر مارپیچ که به عرض حدود 2 فوت می رسد، بین 15 تا 30 برگ دارد و مارپیچ ها می توانند در جهت عقربه های ساعت یا خلاف جهت عقربه های ساعت حرکت کنند.
به دلیل تقاضای زیاد پیدا کردن آن دشوار و گران شده است، بنابراین اگر به یکی از آنها برخورد کردید، خود را خوش شانس بدانید.
سنبله گل از لبه‌های این گونه رشد میکند، که خوب است زیرا برگهای بسته داخلی را از بین نمی‌برد. در فصل بهار منشعب می شود و روی آن اسپری گل های لوله ای، صورتی و نارنجی می شود.
آلوئه سنگی گونه ای با رشد آهسته و کم گسترش است که عادت رشد کاسه ای شکل جالبی دارد و آن را به یک نمونه خوب و مناسب برای کاشت در زمین در باغچه های آبدار یا در باغچه ها تبدیل می کند.
برگ های بلند و نوک تیز آن سبز مایل به خاکستری است و در نوک آن رنگ رژگونه ای به خود می گیرد. آنها تعدادی دندان در امتداد لبه ها دارند، اما متراکم و یکنواخت نیستند.
این گونه در تابستان سنبله‌های گل متعددی می‌فرستد که در انتهای جوانه‌ها به رنگ زرد روشن تا قرمز است. جوانه‌ها باز می‌شوند تا گلهای زرد کم‌رنگ تا سبز را نمایان کنند که وقتی می‌ریزند میوه می‌دهند. این یکی دیگر از انواع آلوئه است که در فرآورده های آرایشی و دارویی استفاده می شود.
روشن و زیبا، سانست آلوئه نام خود را از ترکیب رنگ های روشنی گرفته است که هنگام قرار گرفتن در معرض نور زیاد خورشید خود را نشان می دهند.
بنابراین این یک آلوئه است که می خواهید آن را در یک فضای آفتابی قرار دهید. برگها براق، خمیده، دندانه دار و سبز مایل به زرد روشن در قسمت سایه هستند. هنگامی که در معرض نور زیاد قرار می گیرند، رنگ سبز درخشانی را در انتها به طلایی و قرمز تبدیل می کنند.
این آلوئه انحرافات زیادی ایجاد می کند و به سرعت یک کلنی روشن و شاد را تشکیل می دهد. سنبله‌های گل منفرد و بدون شاخه در زمستان ظاهر می‌شوند و روی آنها گل‌هایی به رنگ ماهی قزل آلا قرار می‌گیرند که در انتها به سبز مایل به زرد محو می‌شوند.
این عضو از جنس گونیالو قبلاً آلوئه به حساب می آمد، بنابراین من آن را به دلیل ظاهر و شباهت به جنس و نامش درج می کنم، اگرچه از نظر فنی آلوئه نیست.
این گیاه با اندازه متوسط به نام آلوئه سینه کبک نیز شناخته میشود، در یک گل رز سازمان یافته و برگهای سبز تیره با الگوی راه راه زیبا و رنگارنگ سفید رشد میکند.
هر گیاه می تواند چندین سنبله گل تک شاخه بفرستد. در تابستان بیرون گل می دهد. با این حال، زمانی که به عنوان یک گیاه آپارتمانی نگهداری می شود، احتمال شکوفایی آن در زمستان بیشتر است. سنبله ها کوتاه و فلفلی هستند و این آبدار با گل های لوله ای نارنجی شکوفا می شود.
آلوئه خیره کننده دندان ببر یک عادت رشد بسیار سرگرم کننده دارد. این یک آلوئه انباشته است که شاخه هایی را به بیرون می فرستد و خوشه ای از این برج های بلند و نازک از برگ های کوتاه و چاق و دندانه دار ایجاد می کند.
برگها سبز روشن با لکه‌های سفید هستند و وقتی در معرض آفتاب کامل قرار بگیرند سرخ می‌شوند. دندان ببر به ندرت شکوفا می شود. اما وقتی شکوفا می شود، گل ها مرجانی هستند و در اواخر تابستان ظاهر می شوند.
کلمات بزرگ و چشمگیر برای توصیف این گونه هستند. این یکی از اعضای گروهی است که به نام "آلوئه درختی" شناخته می شود زیرا تا 10 فوت قد می کند و تنه ضخیمی را تشکیل می دهد که سر بزرگ و سبز نقره ای را نگه می دارد. این سر گل رزتی از برگهای محدب بلند است که به طرفین متمایل میشود و آن را برای تماشاچیان بیشتر دیده میشود.
سر کج تا 20 درجه به سرما مقاوم است. در بهار سنبله های گل 2 فوتی پوشیده از جوانه تولید می کند که به گل های راه راه سبز و سفید باز می شود. برچه های قرمز روشن گل این گیاه را برای مرغ مگس خوار بسیار جذاب کرده است.
این آلوئه درختی رسمی است. با توانایی رشد تا 30 فوت قد، بزرگترین آلوئه است. یک تنه مرکزی جای خود را به شاخه‌های شیب‌دار و با پوست خاکستری می‌دهد.
بالای شاخه ها هر کدام یک گل رز محدب از برگ های سبز باریک و بلند را در خود جای می دهند. این آلوئه با ظاهری عجیب و غریب است که در باغ هایی که ساکولنت های دیگر رشد می کنند به خوبی عمل می کند.
درخت به شکلی گرد و مجسمه ای زیبا رشد می کند و در زمستان، هر روزت یک سنبله گل کوتاه تولید می کند. گل آذین های مخروطی شکل به رنگ صورتی در غنچه و شکوفه تا نارنجی روشن است و این درخت زیبا و زینتی است.
این آلوئه کم نگهداری شبیه نرم تنان دریایی مورد علاقه همه، اختاپوس است! رشد آن آسان است و به راحتی از بین می برد. گل سرخ ها از برگ های با کانال های عمیق و منحنی به سمت بیرون به رنگ سبز روشن زرد تشکیل شده اند که در انتها در آفتاب کامل سرخ می شوند.
در اوایل بهار، خوشه‌های گل بدون انشعاب ظاهر می‌شوند و خوشه‌هایی از گلهای زرد تا نارنجی شکوفا می‌شوند و پرندگان شهد دوست و گرده افشان‌ها را به خود جذب میکنند.
روباه سفید که به آن آلوئه دانه برفی نیز می‌گویند، یک گونه کوتوله آلوئه است. این یک گیاه خانگی شگفت انگیز و کم نگهداری می سازد. برگهای سبز آن با علائم سفیدی که با نور زیاد مشخص می‌شوند، منقوش می‌شوند.
این گونه دارای شیره ای است که مردم از آن برای درمان سوختگی استفاده می کنند. روباه سفید یک شکوفه دهنده مکرر نیست. اما وقتی شکوفا می شود، گل ها زرد تا نارنجی هستند و در اواخر بهار ظاهر می شوند.
ترجمه شده از
https://www.allaboutgardening.com/types-of-aloe/
