در قبیله ما، اسب همای رحمت، یک اسب سفید بالدار است که به شدت وحشی و غیرقابل رام کردن است. تنها فرماندهان واقعی می‌توانند این اسب‌ها را رام کنند. البته، در واقعیت، این اسب‌ها هستند که انتخاب می‌کنند چه کسی شایستگی راندن آن‌ها را دارد، و آن شخص به عنوان فرمانده شناخته می‌شود. در هنگام خشم، سم‌ها و یال‌های این اسب‌ها آتش می‌گیرد و در مسیر یورتمه‌شان ردی از شعله‌های آتش بر جا می‌گذارند.
فرمانده ما، که به او "نازک نارنجی" می‌گویند، این لقب را به این دلیل دارد که اجازه دارد اسب را هدایت کند و افسار را در دست بگیرد، اما اسب هنوز اجازه نداده که روی زین آن بنشیند. در جنگ بعدی، او قصد دارد خودش را به اسب ثابت کند، و در صورت موفقیت، امید دارد که بتواند بر پشت اسب بنشیند و به عنوان یک فرمانده واقعی شناخته شود.
نویسنده : سهراب خان بدر
بازنویسی و تصویر : عنوان با gemeni و بازنویسی با chatgpt 4o و تصویر با bing create
