در دهه 1930، نورمن کازین، پزشک آلمانی، با بیماری ناتوان کننده ای دست و پنجه نرم می کرد. درد مزمن و آینده ای نامشخص، او را به سمت راه حلی غیرمعمول سوق داد: خنده درمانی. کازین با قاطعیت به قدرت شفابخش خنده ایمان داشت و ساعت ها به خواندن داستان های طنز و تماشای فیلم های کمدی می‌پرداخت.
هرچند علم دقیق پشت این ایده هنوز جای بحث دارد، اما بهبودی چشمگیر کازین انکارناپذیر بود. این تجربه، دریچه ای به سوی تحقیقات علمی درباره فواید خنده بر سلامتی گشود. امروزه، شواهد نشان می دهد که خنده می تواند:
اما آیا خنده درمانی راه حلی جادویی برای تمام بیماری هاست؟
هنوز تحقیقات بیشتری برای اثبات اثربخشی خنده درمانی به عنوان یک روش درمانی مستقل لازم است. با این حال، خنده به عنوان یک ابزار کمکی می تواند در کنار سایر روش های درمانی، نقشی مثبت در بهبود سلامتی ایفا کند.
