در فرآیند برنامه‌نویسی، تست‌ها نقش مهمی در شناسایی مشکلات و اطمینان از کیفیت کد دارند. اما گاهی خود تست‌ها هم دچار مشکلاتی می‌شوند که به آن‌ها "بوی کد" می‌گویند. دو نمونه رایج از این بوی کدها General Fixture و Ignored Test هستند که در ادامه به زبان ساده توضیح‌شان می‌دهیم.
فرض کنید قبل از انجام هر تست، یک سری کارها را به عنوان آماده‌سازی انجام می‌دهید؛ مثل مرتب کردن میز کار یا روشن کردن لپ‌تاپ. حالا اگر این آماده‌سازی‌ها برای تمام تست‌ها لازم نباشند و فقط برخی از آن‌ها به این کارها نیاز داشته باشند، زمان و منابع شما بیهوده هدر می‌رود.
در دنیای برنامه‌نویسی، این کار اضافی "General Fixture" نامیده می‌شود. یعنی آماده‌سازی‌ای که برای همه تست‌ها در نظر گرفته شده اما به درد همه نمی‌خورد و فقط وقت و منابع سیستم را می‌گیرد.
حالتی را تصور کنید که در فهرست کارهایتان چند کار نوشته شده باشد که همیشه آن‌ها را نادیده می‌گیرید یا حذف‌شان می‌کنید. این کارها باعث می‌شوند فهرست‌تان شلوغ و گیج‌کننده شود و هر بار مجبور شوید آن‌ها را رد کنید.
در کدنویسی، Ignored Test به تست‌هایی گفته می‌شود که نادیده گرفته شده‌اند اما هنوز در کد هستند. این تست‌ها نه تنها هیچ کمکی نمی‌کنند، بلکه خواندن و درک کد را سخت‌تر کرده و باعث می‌شوند کد به هم ریخته و پیچیده به نظر برسد.
در هنگام نوشتن تست‌ها، سعی کنید آماده‌سازی‌هایتان به اندازه نیاز باشد و از نادیده گرفتن تست‌های بی‌فایده بپرهیزید. با رعایت این نکات، تست‌های شما تمیزتر و قابل فهم‌تر خواهند بود و در عین حال کارایی سیستم نیز حفظ می‌شود.
chatgpt 4o
