شغال در مصر باستان فراتر از یک حیوان با ظاهری جالب بود. این موجود نقشی اساطیری و مذهبی ایفا میکرد و به عنوان نمادی از خدای قدرتمند انوبیس شناخته میشد.
انوبیس، خدای دنیای زیرین و مردگان، با سر شغال و بدن انسان به تصویر کشیده میشد. انتخاب شغال برای این خدا ریشه در باورها و مشاهدات مردم مصر باستان داشت. از یک سو، شغال به عنوان حیوانی لاشخور شناخته میشد که در گورستانها پرسه میزد و با مرگ و پوسیدگی پیوند خورده بود. از سوی دیگر، هوش و ذکاوت شغال نیز مورد توجه بود و به عنوان نمادی از راهنمایی و بصیرت در دنیای پس از مرگ تلقی میشد.
علاوه بر این، رنگ سیاه خز شغال، که در مصر باستان با مرگ و تاریکی مرتبط بود، بر تناسب این حیوان با خدای دنیای زیرین میافزود. با این حال، رنگ سیاه معنای دیگری نیز داشت: تولد دوباره و خاک حاصلخیز رود نیل. این دوگانگی، تناقض مرگ و زندگی را به تصویر میکشید، دو مفهومی که انوبیس به عنوان خدای گذر از این دنیا به دنیای دیگر، تجسم آن بود.
بنابراین، شغال در مصر باستان صرفاً یک حیوان وحشی نبود، بلکه نمادی از قدرت، هوش، و گذر از مرگ به حساب میآمد. انوبیس، خدای با سر شغال، تجسم این مفاهیم بود و نقشی مهم در باورها و آئینهای مذهبی مردم مصر باستان ایفا میکرد.