با سلام و احترام به خوانندگان گرامی،
در نظر دارم به صورت دوره‌ای مقالاتی پیرامون موضوعات مختلف در این صفحه منتشر نمایم. در این راستا، به ترجمه و ارائه اخبار برگزیده از منابع معتبر جهانی می‌پردازم. انتخاب مقالات به صورت تصادفی و بدون جهت‌گیری خاص انجام می‌شود. مگر در مواردی که مطالب ارائه شده مغایر با اصول اخلاقی یا قوانین باشند، به توضیح و تفسیر آنها خواهم پرداخت.
مقاله حاضر از وبسایت اسپِکتِیتور (https://www.spectator.co.uk/) انتخاب شده است. به دلیل حساسیت موضوع، پیش از ارائه آن، مختصری توضیح ارائه می‌نماییم.
هدف از انتشار این مقاله:
امیدواریم با مطالعه این مقالات، دیدگاه‌های خود را نسبت به موضوعات مختلف گسترش داده و به درک عمیق‌تری از جهان پیرامون خود دست پیدا کنید.
با احترام
سهراب خان بدر
نوشته: ملانی مک‌دونا
هفته گذشته، با یکی از دوستان کشیش کاتولیکم که با جوانان در بازداشتگاه‌ها کار می‌کند، نوشیدنی‌ای نوشیدم. صحبت ما به سرعت به موضوع بی‌اطلاعی شدید جوانان از مذهب کشیده شد - نه اینکه با مسیحیت دشمنی داشته باشند، بلکه به دلیل ناآشنایی با بسیاری از آموزه‌ها و تقریباً همه شکل‌های عبادت. او با تعجب از سرعت شگفت‌آور سکولار شدن جامعه صحبت کرد. «پروتستانتیسم فروپاشیده است»، او گفت، بدون هیچ روحیه‌ی پیروزمندانه‌ای.
همین مسئله در اسکاتلند هم به وقوع پیوسته است. آخرین سرشماری که ماه گذشته منتشر شد، نشان می‌دهد که برای اولین بار اکثریت اسکاتلندی‌ها به هیچ دینی تعلق ندارند. این امر اسکاتلند را به نسبت انگلستان و ولز سکولارتر کرده است؛ جایی که اکثریت غیرمسیحی هستند، اما هنوز اکثریت بدون دین نیستند. کلیسای اسکاتلند، که پروتستان است، از سال 2000 یک میلیون عضو خود را از دست داده است. اکنون تنها یک‌پنجم اسکاتلندی‌ها خود را با این کلیسا مرتبط می‌دانند؛ که در دهه گذشته 35 درصد کاهش یافته است، که با توجه به جمعیت حدود پنج و نیم میلیونی، قابل توجه است.
تعداد کاتولیک‌ها نیز در همان سرشماری بیش از 117,000 نفر کاهش یافته است و اکنون 13.3 درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. اما مسیر روند فعلی جالب است. سارا پارویس، استاد تاریخ کلیسا در دانشگاه ادینبورگ، که سرشماری را تحلیل کرده، مشاهده می‌کند: «دو نکته وجود دارد که باید به آنها توجه کرد و یکی واقعاً شگفت‌انگیز است. اول، تنها مردان اسکاتلندی هستند که اکثراً بدون دین هستند - اکثریت زنان اسکاتلندی (هرچند تنها 51 درصد) گفته‌اند که دینی دارند، خواه عمل کنند یا نه. دوم، اگر جزئیات سرشماری را بر اساس سن، جنسیت و دین بررسی کنید - و این برای من شگفت‌آور است - دین اکثریت افراد زیر 45 سال از هر دو جنس در اسکاتلند اکنون کاتولیک است.»
پارویس همچنین پیش‌بینی می‌کند: «کلیسای اسکاتلند همچنان به مدت ده تا بیست سال دیگر به عنوان واسطه‌های مسیحیت فکری در اسکاتلند باقی خواهد ماند. آنها اخیراً در مجمع عمومی ماه گذشته، تعهد خود را به آموزش الهیات در سطح کارشناسی ارشد تأیید کردند.» بنابراین، وزرای کلیسای اسکاتلند همچنان یک آموزش دینی رسمی خواهند داشت، که خوب است، اما جمعیت پروتستان در حال سقوط آزاد است.
این بدان معنا نیست که اسکاتلندی‌ها حتماً از خدا دست کشیده‌اند. پارویس می‌گوید: «ارزش یادآوری دارد که سرشماری اسکاتلند فقط پرسید "به کدام دین، فرقه یا نهاد دینی تعلق دارید؟" که اعتقادات مختلف را مستثنی نمی‌کند - این یک سوال درباره تعلق به یک سازمان دینی بود.»
و این همان چیزی است که پروفسور استفان بولیوانت از دانشگاه سنت ماریز توئیکنهام نیز به آن اشاره کرده است. او بر «بدون دین»های بریتانیا مطالعه می‌کند - افرادی که دینی ندارند. «انواع مختلفی از بدون دین‌ها به انواع مختلفی از چیزها اعتقاد دارند.» یا همانطور که ج.ک. چسترتون ممکن است گفته باشد: «وقتی انسان‌ها از اعتقاد به خدا دست می‌کشند، به هیچ چیز اعتقاد ندارند؛ بلکه به هر چیزی اعتقاد پیدا می‌کنند.» گزارش بولیوانت درباره بدون دین‌ها که ده سال پیش تهیه شده بود همچنان معتبر است. این گزارش نشان داد که 43 درصد از بدون دین‌های بریتانیا خود را «کاملاً غیرمذهبی» توصیف کرده‌اند، که یعنی کمی بیش از نصف آنها حداقل کمی مذهبی هستند. سه‌چهارم هرگز در مراسم دینی شرکت نمی‌کنند؛ 76 درصد هرگز دعا نمی‌کنند. که یعنی حدود یک‌چهارم دعا می‌کنند و گاهی به کلیسا می‌روند.
تحلیل من به عنوان یک تحلیلگر خبری این است که اسکاتلند با یک تغییر بنیادین در دین مواجه است. کاهش شدید عضویت در کلیساها، به ویژه کلیسای اسکاتلند، نشان از یک بحران عمیق در ارتباط مردم با نهادهای دینی سنتی دارد. با این حال، تمایل مردم به ایمان و دعا نشان می‌دهد که نیاز به معنا و معنویت همچنان در جامعه وجود دارد. به نظر می‌رسد که کلیساها نیاز به بازنگری در رویکرد خود دارند تا بتوانند با این نیازهای جدید هماهنگ شوند و ارتباط خود را با جامعه حفظ کنند. اگرچه پیش‌بینی می‌شود که کلیسای اسکاتلند برای چندین سال دیگر به عنوان واسطه مسیحیت فکری باقی بماند، اما کاهش سریع جمعیت پیروان آن نشان از یک تغییر ساختاری و فرهنگی عمیق دارد که ممکن است آینده مذهبی اسکاتلند را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
https://www.spectator.co.uk/article/scotlands-religious-collapse/
chatgpt 4o
