همه چیز را مشخص و واضح کنید چون شما نمیتوانید بالاتر از آنچه هدف گرفته‌اید برسید.
فرض کنید مسئولیت سلف دانشگاه با شما است. شما باید دقیقا و یا با تقریب بسیار خوبی غذا برای کسانیکه رزرو کرده‌اند بپزید. فرض کنید این اتفاق اشتباه بیفتد. یک عالمه غذا درست کردید و غذا هم مدت دار هست و بعد از چند روز فاسد میشود. اگر بدرستی نتوانید تصمیم درستی در تعداد افراد بگیرید چه خواهد شد.
برای یکبار دور خواهید ریخت، اما برای دانشگاه هر روز هفته این اتفاق میفتد و شما باید بتوانید بطور دائم در هزینه‌ها صرفه جوبیی کنید چون در یک زمان بسیار کم کمترین اشتباهات میتواند در طول یک سال هزینه‌ی قابل ملاحظه‌ای را ببار بیاورد.
از طرفی وعده‌ی الکی نمیتوان داد برای مثال نمیتوان اجازه داد همه‌ی دانشجوییان برای یک روز غذا رزرو کنند چون آنقدر نیروی کار آماده برای پخت غذا نخواهید داشت. کمیت در کنار کیفیت مهم است و دادن غذای بی کیفیت میتواند حواشی بسیار زیادی را به همراه داشته باشد.
باید همه چیز را مشخص کنیم ....
در طرح درس خود بعنوان استاد باید دقت کرد و با احتیاط طرح درس را ایجاد کرد، دانشگاه از اساتید طرح درس شانزده جلسه‌ای می‌خواهد اما آیا واقعا در عمل ۱۶ جلسه به استاد داده میشود.
در شرایط خوب بله ۱۴ جلسه میتوان برای تدریس و گرفتن امتحان میانترم داشت اما بالای ۹۰ درصد این اتفاق نمیتواند رخ دهد.
هفته‌هایی با تعطیلات رسمی مطابق می‌شوند. اتفاقاتی مثل آلودگی هوا و یا کرونا رخ خواهد داد. دانشجوییان چند امتحان میانترم دارند و شما نمیتوانید بیش از این به دانشجوییانتان فشار بیاورید.
حتی در نیمسال دوم اگر خوششانسی با شما یار باشد میتوان ۹ جلسه سالم برای تدریس به دانشجویانتان داشته باشید.
پس چه چیز واقعا به داد اساتید می‌رسد؟ مشخص کردن کارها که در این هفته‌ها دقیقا چه چیزهایی را خواهم گفت.
یک تکنیک بسیار خوب برای مشخص کردن کارها هدف گذاری و برنامه‌ریزی است. این مساله به شما انعطاف لازم را می‌دهد تا خودتان ار محدود به طرح درس سالانه نکرده و بتوانید تا حد بالایی به آن نزدیک شوید با اینکه در منطق و بروی کاغذ ۱۶ جلسه میخواستید اما با هدف گذاری و برنامه‌ریزی توانستید میزان دقیق حرکت خود را مشخص و به اهدافتان دست پیدا کنید.
