یک: لطفن کودکان‌تان و نوجوانان‌تان را از این رسانه‌ی فاسدِ فرهنگ‌کُش، تا جایی که می‌شود، دور نگه دارید.
دو: ابتذال تنها در صور قبیحه اتفاق نمی‌افتد. این تلویزیون به‌معنای کامل کلمه مستهجن است. به‌جای باز‌نشر تصاویر آن، صدا و تصویر گوش‌نوار و چشم‌نواز موسیقی نواحی را به دیگران برسانید. «شاره جان» با یک جستجوی ساده در اینترنت در دسترس شما ست.
سه: بیایید با خودمان صادق باشیم؛ تنبلی کرده‌ایم که حالا اساتید و پیرانِ فرهنگ و هنرمان، به سُخره گرفته می‌شوند. ولی هنوز هم دیر نیست تا بشود گوش و چشم دنیای کَر و کور را پر کرد از فرهنگ و هنر.
چهار: روزمره‌های ما اگر تبدیل به دغدغه‌ی آینده‌ی این سرزمین شود، این بازی را می‌بریم. پس تاکتیک‌مان را عوض کنیم. این فضای مجازی، می‌تواند دستش را از گلوی ما بردارد؛ اگر بخواهیم.
پنج: دیگر وقتی برای مسامحه نیست.
