به عبارت دیگر فناوری واقعیت مجازی تجربه قرارگیری کامل در یک محیط مجازی و دیجیتال است و دنیای فیزیکی را کاملاً نادیده میگیرد یا به اصطلاح، جهانی مجازی به موزات جهان واقعی است. در این فناوری با استفاده از عینکهای VR کاربران میتوانند در یک محیط مجازی قرار بگیرند و از قابلیت تغییر در محیط پیرامون خود بهره برند.
واقعیت مجازی یک تکنولوژی و فناوری نوین است که به کاربر امکان میدهد تا با یک محیط شبیهسازی رایانهای اندرکنش یا تعامل داشته باشد. بیشتر محیطهای واقعیت مجازی تجهیزاتی برای اندرکنش تصویری انسان با رایانه هستند اما گروه محدودی نیز دارای حسگرهایی صوتی یا لمسی برای تعامل با کاربر هستند. نوع دیگری از واقعیت مجازی وجود دارد که توسط تصاویر پانورامای ۳۶۰ درجه ایجاد میشود و در واقع واقعیتی از آنچه هستیم را برای دیگران به نمایش میگذارد. با فناوری واقعیت مجازی میتوان این امکان را فراهم کرد تا افراد بتوانند از امکانات و مکان شما به خوبی دیدن کنند. واقعیت مجازی که از آن به عنوان محیط چند رسانهای همهجانبه هم یاد میشود، یک محیط شبیهسازی کامپیوتری میباشد که میتواند حضور فیزیکی را در یک محل و در یک دنیای واقعی یا یک دنیای مجازی شبیهسازی کند. اغلب محیطهای واقعیت مجازی در درجه اول، تجربههای دیداری میباشند که یا از طریق یک صفحه کامپیوتر یا از طریق دستگاه برجسته بینی قابل رویت میباشند. برخی از شبیهسازها دارای اطلاعات حسی دیگری مانند تولید صدا هم میباشند. در موارد پیشرفته تر، دستگاههای فناوری لمسی شامل اطلاعات لمسی ای میباشند که به عنوان نیروهای بازخورد در صنایع پزشکی و بازیسازی و نظامی شناخته میشوند.
محیطهای شبیهسازی شده میتوانند مانند محیطهای زندگی واقعی یا به صورت کاملاً متفاوت باشند نظیر آنچه در محیطهای بازی دیده میشود. امروزه به وجود آوردن یک تجربه واقعی با واقعیت مجازی به دلیل وجود محدودیتهایی نظیر پردازش توان، رزولوشن صفحه نمایش و پهنای باند مشکل میباشد. در هر صورت طرفداران تکنولوژی امیدوارند که مشکلات مربوط به ارتباطات و پردازش در آیند نزدیک برطرف شود و بتوان راه حل مقرون به صرفهای برای ابن تکنولوژی ارائه داد. هدستهای واقعیت مجازی دارای نرمافزارهای زیادی برای موبایل هستند که شما میتوانید آنها را به صورت رایگان و برخی که ورژن غیر رایگان میباشند را با استفاده از گیفت کارت در فروشگا اپ استور خریداری کنید.
نرمافزارهای واقعیت مجازی
تا ماه ژوئیه ۲۰۱۶ بیش از ۱۴۰۰ اپلیکیشن برای سیستم عامل اندروید و بیش از ۵۰۰ اپلیکیشن iOS برای استفاده در هدستهای واقعیت مجازی تولید و عرضه شدهاند که از طریق مارکتهای معتبر و قابل دانلود میباشند. همچنین پروژههایی مثل AltspaceVR یا Beebola وجود دارند که امکان تجربه واقعیت مجازی را به صورت عمومی و در مرورگر کاربر یا در پلت فرمهایی مثل Vizor فراهم میکنند. در پلت فرم Vizor حتی میتوان محتوای واقعیت مجازی برای وب ایجاد کرد بدون نیاز به اینکه یک برنامهنویس حرفهای باشید. این محصول ارزان قیمت ۲۳ دلاری از جنس مقواست و کاربران با سر هم کردن آن و قرار دادن گوشی خود در آن قادرند از واقعیت مجازی لذت ببرند. هدست واقعیت مجازی VR KIT با گوشیهای هوشمند لومیا کار میکند و باید این گوشیهای هوشمند را درون این هدستها گذاشت.
واقعیت افزوده Augmented Reality یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم (و معمولاً در تعامل با کاربر است، که عناصری را پیرامون دنیای واقعی افراد اضافه میکند. این عناصر بر اساس تولیدات کامپیوتری که از طریق دریافت و پردازش اطلاعات کاربر توسط سنسورهای ورودی مانند صدا، ویدئو، تصاویر گرافیکی یا دادههای GPS میباشد ایجاد میشود. واقعیت رایانهای مفهوم کلی واقعیت افزودهاست. در واقعیت افزوده معمولاً چیزی کم نمیشود بلکه فقط اضافه میشود. همچنین واقعیت افزوده تا حدودی شبیه به واقعیت مجازی است که توسط یک شبیهساز، دنیای واقعی را کاملاً شبیهسازی میکند. در واقع وجه تمایز بین واقعیت مجازی و واقعیت افزوده این است که در واقعیت مجازی کلیه عناصر درک شده توسط کاربر، ساخته شده توسط کامپیوتر هستند. اما در واقعیت افزوده بخشی از اطلاعاتی را که کاربر درک میکند، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط کامپیوتر ساخته شدهاند.
در واقعیت افزوده، عناصر معمولاً به صورت بیدرنگ نگاشته شده و بهطور هوشمند مرتبط با عناصر محیطی میباشند، مانند نمایش امتیاز مسابقات ورزشی در زمان پخش از تلویزیون. با کمک تکنولوژی پیشرفتهٔواقعیت افزوده (برای مثال افزودن قابلیت بینایی کامپیوتری و تشخیص اشیاء) میتوان اطلاعات مرتبط با دنیای واقعی پیرامون کاربر را به صورت تعاملی و دیجیتالی به او ارائه کرد. همچنین میتوان اطلاعات مرتبط با محیط و اشیاء اطراف را بر روی دنیای واقعی نگاشت. ایده اولیه واقعیت افزوده اولین بار در سال ۱۹۹۰ توسط توماس کادل کارمند بوئینگ مطرح شد.
کاربردها
ورزش
سادهترین نمونه واقعیت افزوده را میتوان در برنامههای ورزشی تلویزیونی مشاهده نمود. برای مثال، نمایش نتیجه مسابقات فوتبال در دایره مرکز زمین، یا در زمان پخش مسابقات شنا در تلویزیون، نمایش شماره خط هر شناگر و نمایش رکورد در پشت هر شناگر (که امکان مقایسه شناگران را به بینندگان مسابقه میدهد) نمونههایی عادی از کاربرد این سیستم است.
بازیهای ویدئویی دستی
بوسیله «کارت واقعیت افزوده» برای نینتندو ۳دیاس و پلیاستیشن ویتا با استفاده از دوربین مخصوص، میتوان بازی کرد.
نرمافزارهای کاربردی
با توجه به گسترش سریع موبایلهای هوشمند (Smart Phones) به عنوان اصلیترین سختافزارها برای واقعیت افزوده میتوان به گسترش روزافزون نرمافزارهای کاربردی در حوزههای مختلف اشاره کرد.
آموزش
استفاده از واقعیت افزوده در آموزش و پرورش در چند دهه اخیر پیشرفت چشمگیری داشتهاست و از طرفی با افزایش سطح استفاده از وسایل همراه در این زمینه، بهرهبرداری از این تکنولوژی به شدت رو به رشد میباشد. بهطور معمول نیازهای اولیه نرمافزارهای واقعیت افزوده عبارتند از یک پردازشگر، نمایشگر خاص، سیستم ردیابی و سختافزار و نرمافزارهایی که مورد نیاز میباشد از این تکنولوژی میتوان در سطوح مختلف آموزشی از تحصیلات ابتدایی و متوسطه که به آنها اصطلاحاً K-12 گفته میشود، گرفته تا تحصیلات سطح بالای دانشگاهی استفاده نمود.