آیا سئو تضمینی کاری است درست یا اشتباه؟ آیا باید برای فرآیند های سئو تضمین داد؟ در ادامه این مبحث به صورت کامل و مفصل در مورد تضمین در سئو صحبت خواهیم کرد.
همه مباحث مطرح شده در این مقاله کوتاه، برگرفته از بحث داغ صورت گرفته در گروه تلگرام کندو می باشد که زبان متخصصان حوزه سئو در ایران گفته شده است.
حدود سه سال است که در بسیاری از موارد در اولین جلسه با مشتری، مجبور به پاسخ دادن به این سوال هستم.
جمعی از متخصصان حوزه سئو، ممکن است به دلیل استخدام در مجموعه یا شرکت خاصی، خیلی با فرآیند های گرفتن پروژه و پیچیدگی های آن، آشنا نباشند. لذا پاسخ به این سوال، ممکن است خیلی برای آن ها مهم نباشد.
اما بسیاری دیگر از متخصصان حوزه سئو هم می باشند که به صورت کاملا مستقیم، با مشتریان خود در مورد گرفتن یک پروژه سئو مذاکره می کنند و این سوال اساسی، همواره یکی از مواردی است که باید به آن پاسخگو باشند.
مسلما من هم به صورت کامل، برای جلسات با مشتری، سناریو ها و جواب های کاملی در این مورد دارم، اما بحث صورت گرفته در گروه تلگرام کندو و صحبت های امین اسماعیلی عزیز، باعث شد تا این متن را بنویسم.
از آنجایی که از نظر عقیده کلی، نظر من و افرادی که باهم در حال همکاری هستیم، بسیار مشابه همین صحبت ها بود، تصمیم گرفتم که چون بسیار دقیق و موشکافانه، از سوی آقای امین اسماعیلی، مطرح شده بود، آن را به صورت کامل منتشر کنم.
امیدوارم که این متن بتواند راه حل و مستندی، برای افرادی باشد که مثل من و بسیاری از متخصصان این حوزه، با این سوال (والبته سوالات مشابه دیگری از همین جنس) در هنگام مذاکره برای گرفتن پروژه سئو، روبرو هستند.
این بحث در گروه تلگرام کندو، با به اشتراک گذاری یک پست از آقای شهرام رهبری شروع شد. موضوع این پست، در مورد صحبت های مسئولان پلیس فتا در مورد سئو تضمینی بود.
رئیس پلیس فتا استان فارس هشدار داد: شگرد بالا بردن سئو سایت ازجمله روش‌هایی است که با انجام تبلیغات گسترده در فضای مجازی و بخصوص شبکه‌های اجتماعی شروع شده و درنهایت می‌تواند زمینه را برای کلاهبرداری از مدیران سایت‌ها فراهم آورد. لینک منبع
همین باعث شد تا سایر دوستان نیز، در این مورد اظهار نظر کنند. افرادی مثل آقایان امین اسماعیلی، شایان داوودی، محسن طاووسی، شهرام رهبری و بسیاری دیگر از دوستان در بحث شرکت کردند.
من در این متن، فقط به صورت کامل، صحبت های آقای امین اسماعیلی را به صورت کامل درج کردم. البته به صورت تیتر وار به نظرات سایر دوستان هم اشاره خواهم کرد، اما از آنجایی که با صحبت های آقای امین اسماعیلی موافق هستم، لذا تصمیم گرفتم تا به صورت کامل آن را در اینجا قرار دهم، شاید بتواند باعث نوعی فرهنگ سازی در این حوزه گردد.
در مورد بحث تضمین در قرارداد های سئو، بسیار زیاد در جلسات مختلف کندو، صحبت کرده ایم، اما هیچ وقت، به جمع بندی خوبی نرسیدیم.
ممکن است خیلی از افراد از این مبنا استفاده کنند که در قرارداد خود ذکر کنند، که در یک تاریخ معین، به یک جایگاه معین برای یک کلمه خاص خواهند رسید. همچنین برای این کار تضمین ارائه داده و در صورت نرسیدن به هدف مورد نظر، درصدی از مبلغ کل قرارداد یا کل مبلغ را، به کارفرما بر خواهند گرداند.
در نگاه اول، ممکن است این راهکار، منطقی و درست به نظر برسد؛ اما وقتی عمیق تر به قضیه نگاه کنیم، می بینیم که حتی می تواند مشکلات بزرگتری را در آینده ایجاد کند (که نمونه های آن را نیز فراوان دیده ایم).
با توجه به اینکه ارزش پول در ایران هر روز در حال تغییر است، در قدم اول، این نوع قرارداد، می تواند راهکاری برای کلاهبرداری باشد.
شما می توانید به راحتی یک قرارداد شش ماهه بنویسید. به کارفرما در ابتدای کار اعلام می کنید که شما را به یک رتبه خاص، با یک مبلغ معین، می رسانید. اگر هم موفق نشدید، به کارفرما تضمین و تعهد می دهید که کل مبلغ را به او بازگشت دهید.
به راحتی می توانید پول را از کارفرما دریافت کنید. در همان ابتدا، از پول کارفرما، برای خرید دلار و سکه استفاده کنید. بعد از گذشت 6 ماه نیز، کل پول را به کارفرما بر می گردانید.
عملا چیزی که کارفرما اینجا از دست خواهد داد، زمان ارزشمندی هست که می توانسته در کسب و کار خود، سرمایه گذاری کند و علاوه بر آن هم، پولی هست که امروز دیگر ارزش شش ماه گذشته را ندارد.
بنابراین با گرفتن این تضمین، عملا کارفرما راه ساده ای برای کلاهبرداری از خودش، باز کرده است (که همین الان هم این اتفاق در حال افتادن است).
این فقط مختص حوزه سئو نیست. بلکه در حوزه هایی مثل مهاجرت، فروش خودرو و در خیلی از موضوعات دیگر، ما می بینیم که افراد و شرکت های مختلف با این روش، از تضمین ها، سو استفاده می کنند.
شاید پرچمدار این مدل، شرکت هایی تولید خودرو داخلی می باشند که از سال ها پیش این کار را شروع کردند؛ و حالا بعد از گذشت سال ها، یک سری از سازمان های نظارتی، برای آن ها به خاطر تحویل ندادن به موقع خودرو ها، جریمه هایی را در نظر گرفتند.
پس در کل، اگر قرار هست تضمینی هم داده شود، این تضمین نه تنها باید در قالب برگشت دادن پول، بلکه برای جبران خسارت های وارد شده به آن کسب کار (زمان از دست داده شده، کم شدن ارزش پول آن، شروع از نقطه صفر یا حتی منفی) هم باشد.
این در واقع سو استفاده ای بود که مجری یک پروژه سئو، می تواند از تضمین سئو داشته باشد.
در وجه دیگر این قضیه، سو استفاده ای می باشد که کارفرما می تواند از قرارداد سئو تضمینی داشته باشد.
می دانیم که هزینه راه اندازی یک سایت، هزینه زیادی را ندارد. شما می توانید به راحتی با یک قالب آماده وردپرس، با یک دامنه irو یک هاست ارزان، یک سایت را بالا بیاورید. حالا درست است که نمی توانید فروشگاهی مثل دیجی کالا را در یک یا دو روز بالا آورد اما مثلا یک سایت که در حوزه صنعتی یا محصولات خاص برای یک فروشگاه اینترنتی کوچک می باشد، هزینه زیادی برای بالا آوردن نخواهد داشت.
بنابراین اگر کارفرما چنین گزینه ای را داشته باشد، می تواند به راحتی، به صورت موازی، چندین سایت را در همان حوزه، بالا بیاورد و سپس به صورت موازی، با چندین مجری سئو به صورت تضمینی، قرارداد برای کسب یک جایگاه خاص ببندد.
اتفاقی که می افتد، این خواهد بود که قطعا همه مجری ها، به آن رتبه یا جایگاه خاص، نخواهند رسید، چون جایگاه ها در نتایج جستجو محدود است.
پس یک نفر با راه اندازی مثلا 10 تا سایت مختلف، با نوشتن ده قرارداد که همه آن ها تضمین جایگاه یک را در یک کلمه داده اند، عملا سر حداقل 9 مجری سئو را کلاه خواهد گذاشت.
او به راحتی می تواند برای کسب و کار خود، ده جایگاه اول را در صفحه اول داشته اما فقط هزینه های سئو بابت یک قرارداد را پرداخت نماید.
با این روش، عملا سر سایر مجری ها به جز یکی، بی کلاه خواهد ماند چون از ارتباط کارفرما با سایر رقبا، اصلا اطلاعی ندارد.
این هم اتفاق و سو استفاده ای است که شاهد آن هستیم و همه روزه، بارها این اتفاق می افتد. این کارفرما ها، با ایجاد یک رقابت غیر واقعی بین متخصصین سئو، از آن ها و دانش و تخصص آن، حداکثر سو استفاده را انجام می دهند. آن ها با نوع قرارداد هایی که بند های تضمین در آن ها ذکر و تاکید شده است، هزینه های کسب و کار خود را به شدت پایین می آورند.
پس اینجا متخصص سئو، در شرایط نابرابری قرار خواهد گرفت و بابت آنچه که تا حد زیادی در اختیار خودش نیست، تضمین می دهد. به واقع متخصص سئو ، نمی تواند که مطمئن باشد که آن چیزی که اتفاق می افتد، همان چیزی است که برای آن برنامه ریزی کرده است، بنابراین عملا دادن تضمین در این شرایط، می تواند کاملا به ضرر او باشد.
حتی اگر کارفرما، چنین رفتاری را هم نداشته باشد، متخصص سئو نسبت به سرمایه گذاری و عملکرد رقبا در آینده، خبری ندارد. شاید رقیب دیگری (بعد از گذشت مدت کوتاهی از پذیرش پروژه توسط متخصص سئو)، با میلیارد ها تومان پول و سرمایه، در همان حوزه وارد شود. همین باعث خواهد شد که همه برنامه های تیم سئو (که روز اول آن را آنالیز و مورد بررسی قرار دادیم) به هم بریزد.
حال در طول شش ماه یا یک سال، یک متخصص یا کارشناس حوزه سئو، تمام وقت و دانش خود را در این مسیر گذاشته است و خدمات مختلفی مثل: سئو تکنیکال؛ خدمات تولید محتوا؛ خدمات لینک سازی و سایر خدمات در این حوزه را، ارائه داده است. اما در انتها، ممکن است به دستاوردی که مورد نظرش بوده است، نرسیده باشد. آیا واقعا منطقی است که در این شرایط کل پولی که از کارفرما در این مدت از او دریافته کرده است، به او بر گرداند و چیزی در نهایت عایدش نشود؟
مسلما همین امر باعث خواهد شد که خیلی از پروژه ها، با این سبک قرارداد، از همان ابتدا پذیرفته نشود. در این شرایط متخصص سئو، ترجیح خواهد داد که شروع کار حتی صورت نگیرد چرا که می بیند هزینه های که برای او خواهد داشت در مقابل با درآمدی که می تواند داشته باشد، همخوانی ندارد.
با این موارد گفته شده، حال این سوال مطرح می شود که چطور می توانیم قراردادی داشته باشیم که هم کارفرما و هم متخصص، بتوانند نسبت به آن حسن اعتماد داشته باشند و از سوی دیگر درآمدزایی و نتیجه مثبت، برای هر دو طرف قرارداد حاصل گردد؟
یکی از راهکار ها می تواند کوتاه کردن زمان قرارداد ها و همکاری ها باشد. این یعنی به جای اینکه ما قرارداد های مثلا یک ساله یا شش ماه با کارفرما ببندیم، پروپوزال های شش ماهه یا یک ساله داشته باشیم اما قراردادهای ما، در بازه های ماهانه تنظیم گردد. حال بر اساس خدماتی که در آن ماه ارائه می شود، ما هزینه آن ماه را دریافت کنیم.
یکی از مزیت های این روش، این می باشد که خدمات در حوزه سئو، کاملا مشخص است. خدمات سئویی که بابت پیشرفت یک سایت داده می شود، کاملا دارای مراحل مشخص بوده و هزینه نفر/ساعت آن نیز کاملا مشخص می باشد.
بنابراین می توانیم با بخش بندی این خدمات در بخش های مختلف پروژه، هزینه های نفر/ساعتی که برای خدمات خاصی، ارائه می شود به همراه لیست انجام شده کارها، به کارفرما گزارش داد. همین باعث خواهد شد که دستاوردهای بدست آمده در این مدت، در اختیار کارفرما قرار گیرد. ضمن اینکه دستاورد ها در زمان کوتاه، قابلیت سنجش بهتری هم، برای کارفرما خواهد داشت.
در پایان ماه، متخصص سئو، کارهای انجام شده خود را در قالب یک گزارش برای کارفرما ارسال خواهد کرد. به این صورت متخصص سئو می تواند از آنچه که در یک ماه انجام داده است، دفاع نماید. او می تواند بگوید که فلان کار را به این دلیل انجام دادم و این هم، نتیجه ای است که مثلا از این کار بدست آمده است.
او به راحتی می تواند در انتهای گزارش، به صورت اجمالی، برنامه ماه آینده و اهداف آن را هم، در گزارش خود ذکر کند.
به این روش، متخصص سئو یا خواهد توانست اعتماد کارفرما برای همکاری بلند مدت را جلب نماید و یا موفق نخواهد شد.
بالطبع با گذشت یک یا دو ماه، یا قرارداد بلند مدت، نوشته خواهد شد یا به صورت کارفرما، قراردادی را با او امضا نخواهد کرد.
در واقع اگر متخصص سئو در این بازه، بتواند با کارهایی که انجام می دهد، کارفرما را قانع کرده که کار او برای کسب و کار کارفرما، ارزش آفرین است و اعتماد او را جلب نماید، بنابراین کارفرما هم، قطعا این همکاری را با او ادامه خواهد داد.
اگر هم واقعا چیزی وجود نداشته باشد و برنامه اجرایی و مسیر کلی، مشخص نباشد، کارفرما هم کار را ادامه نخواهد داد. در واقع هر ماه یک بازنگری روی اهداف و خدمات ارائه شده انجام می گردد و هیچ چیز به پایان پروژه (بعد از گذشت شش ماه یا یکسال) موکول نخواهد شد.
ضمن اینکه هرکسی به این نوع همکاری از بیرون هم نگاه کند، آن را کاملا منطقی و منصفانه ارزیابی خواهد کرد.
یکی از نکات بسیار مهمی که در مورد موفقیت یک پروژه سئو نقش دارد، همکاری خود کارفرما می باشد. اینکه چقدر منابعی که برای موفقیت یک پروژه سئو مورد نیاز است، توسط کارفرما در اختیار متخصص سئو قرار می گیرد، بسیار در سرنوشت نهایی به نتیجه رسیدن یک پروژه سئو، تاثیر گذر می باشد.
به عنوان مثال، فرض کنید که شما به عنوان یک متخصص سئو، بر روی یک فروشگاه اینترنتی کار می کنید که می خواهید روی یک سری از دسته بندی ها، جایگاه کسب کند. حال اگر کارفرما در موعد مقرر محصولات را تامین نکند (در واقع محصولات ناموجود باشند) یا داده های لازم برای آن ها را، به درستی در اختیار شما قرار ندهد (که باعث می شود اصلا محصول در سایت تعریف نشده باشد)؛ آیا به نظرتان شانسی برای کسب جایگاه و فروش خواهد داشت؟
برآورد یک متخصص سئو این است که از روز ابتدای پروژه، کارفرما همگام با او، اطلاعات و منابع مورد نیاز را در اختیارش قرار خواهد داد و در مورد مقرر داده های لازم را در اختیار اوست. ولی اگر در عمل این اتفاق نیافتد و کارفرما نتواند همگام با تیم سئو پیش رود، در این صورت آیا می توان تضمین کرد که این پروژه در موعد مقرر، موفق خواهد شد؟ در چنین مواقعی، راهکار چیست؟ آیا متخصص یا تیم سئو، می تواند به تعهد هایی که داده است پایبند باشد؟ آیا واقعا تیم سئو می تواند تمامی این موارد را در قرارداد سئو، پیش بینی نماید و نسبت به آن ها، عکس العملی های درستی را در بند های قرارداد اضافه نمایید؟
مسلما چنین چیزی، عملا شدنی نیست. در واقع فرآیند نوشتن و امضای یک قرارداد، آنقدر طولانی و پیچیده خواهد شد که خود موضوع اصلی، که سئو و فعالیت های مرتبط با آن روی سایت می باشد، نادیده گرفته خواهد شد.
پس به نظر می رسد خصوصا در ابتدای قرارداد، هرچقدر بازه های همکاری ما، در بازه های کوتاه مدت تری باشد، کارفرما و متخصص، شناخت بهتری نسبت به هم کسب خواهند کرد. این باعث خواهد شد که همکاری های بلند مدت تر بین آن ها اتفاق بیافتد.
عملا با این سبک و مدل کاری و قرارداد، هیچ گونه چالش برای دو طرف (چه کارفرما و چه متخصص سئو) وجود نخواهد داشت.
بعضی از پروژه ها وجود دارد که بعد از گذشت مثلا دو ماه، متخصص یا تیم سئو، متوجه می شود که ادبیات و اهداف ما با کارفرما، یکسان نبوده و نمی توانیم به صورت بلند مدت با آن ها همکاری کنیم. به همین صورت پروژه متوقف خواهد شد.
این مورد، حتی می تواند از سمت کارفرما هم، انجام پذیرد. یعنی بعد از گذشت مثلا دو ماه، کارفرما به وضوح می بیند که تیم سئو، برنامه اجرایی برای اهداف مورد نظر را ندارد. بنابراین دست به ادامه همکاری به صورت بلند مدت با آن ها نخواهد زد.
در واقع با این سبک، هیچ دلخوری و مشکلی بین دو طرف قرارداد، ایجاد نخواهد شد. پروژه هایی وجود دارد که می بینید نزدیک به دو سال است با همین راهکار، در حال ادامه هستند (از تجربیات امین اسماعیلی در وبسیما)
عملا کارفرما نیز، وقتی می بیند که متخصص یا تیمی، هر ماه در حال ارزش آفرینی برای سایت و کسب و کار او هستند، به هیچ عنوان رابطه همکاری خود را با آن ها قطع نخواهد کرد.
این باعث خواهد شد که در هر بازه تمدید قرارداد، مبالغ دریافتی از پروژه نیز، برای متخصص سئو بیشتر باشد چرا که ارزش او و کارهایش، به کارفرما کاملا ثابت شده است.
در واقع متخصص سئو می تواند در یک بازه زمانی، با کارهایی که می کند و نتایجی که برای کارفرما کسب می کند، اعتماد کامل کارفرما به کار خود را جلب نماید.
ایرادی که به این مدل کاری گرفته می شود (از سوی متخصصان حوزه سئو) این است که بعد از مدت زمانی که می گذرد و کسب نتایج عالی برای سایت کارفرما، ممکن است کارفرما تیم یا متخصص سئو را رها کرده و همکاری خود را با او ادامه ندهد.
من فکر می کنم که تا زمانی که یک متخصص سئو، برنامه ای برای ارائه و اجرا داشته باشد، می تواند که قرارداد ها را، بلند مدت تر منعقد نماید. همین باعث ایجاد ارزش برای هر دو طرف در یک بازه بلند مدت خواهد بود.
مهم ترین نکته برای ما متخصص های سئو در این اکو سیستمی که داریم (جامعه متخصصان فعال در حوزه سئو که فعالیت پاک انجام می دهند و به دنبال کلاهبرداری نیستند) ، این می باشد که هم زبان باشیم.
این تنوع بالا ما در ارائه خدمات و نوشتن قرارداد، باعث سردرگمی کارفرمایان خواهد شد. اگر کارفرما تجربه لازم برای فعالیت و دریافت خدمات در این حوزه را نداشته باشد، احساس خواهد کرد که مجموعه هایی که تضمین برای قرارداد سئو ارائه می دهند، برگ برنده او هستند.
در واقع وجود تضمین باعث خواهد شد که کارفرما تحقیق کافی برای انتخاب تیم یا متخصص سئو را انجام ندهد و همه چیز را به آن قراردادی که می بندد، وابسته کند.
این مورد، فرصت هایی را برای افراد سود جو فراهم خواهد کرد. این افراد روی این موارد تمرکز کرده و شروع به تبلیغات در این مورد خواهند کرد. به این صورت، رنج گسترده ای از پروژه ها را خواهند گرفت و عملا هیچ کدام از آن ها را، انجام نخواهند داد؛ چون می داند که می تواند لااقل در یک بازه شش ماهه، کارفرما را سنگ قلاب کرده و از پول او استفاده کند و با آن سرمایه گذاری انجام دهد و بعد از شش ماه، نهایت چیزی که اتفاق می افتد، این خواهد بود که پول کارفرما را به او باز خواهد گرداند.
عملا این افراد سودجو، سئو تضمینی را یک مزیت رقابتی برای خود کرده و با این روش، کل اکو سیستمی را که به صورت درست و اصولی، خدمات سئو را ارائه می دهند، زیر سوال خواهد برد.
همین هست که ما مشاهده می کنیم بسیاری از کارفرما ها، وقتی که به ما مراجعه می کنند، تجربه های تلخ زیادی را دارند و می خواهند انتقام همه آن ها را، از کسی که می خواهد از این به بعد روی پروژه آن ها کار کند، بگیرند. بنابراین انواع تضمین ها و گزارش ها و نمونه کار ها را می خواهند و همین باعث خواهد شد تا پذیرش یک پروژه جدید، کاری بسیار سخت باشد.
داشتن یک ادبیات مشترک که بشود در گفتگو ها و قرارداد ها به آن استناد کرد (به استناد اتفاق نظر افرادی که به صورت سالم و اصولی در اکو سیستم حوزه سئو فعالیت می کنند)، می تواند باعث پیشرفت در این حوزه سئو شده و راه را بر افراد سودجو در این حوزه ببندد.
اگر همه افراد فعال در این حوزه، به این نتیجه برسیم که مثلا برای سئو باید تضمین داده شود، باید در هنگام قرارداد این فرهنگ سازی انجام شود که همه ما به آن استناد کنیم (مثلا بند های آن مشخص باشد و متناسب با همان خدمات را ارائه دهیم). اگر هم، همه افراد فعال در اکو سیستم سئو وب فارسی، به نتیجه برسند که تضمین داده نشود، بازهم باید فرهنگ سازی آن در بین همه اعضا فعال این حوزه، انجام شود تا یک راهکار منصفانه (که هم برای متخصص سئو و هم برای کارفرما ارزش آفرین باشد) را طراحی کنیم. این راهکار باید توسط اعضای فعال مستند شده و برای نشر و پخش و فرهنگ سازی آن، توسط همگی متخصصان سئو، تلاش صورت بگیرد (چه در سطح اینترنت و چه در جلسات گرفتن پروژه ها).
عملا با اتفاق نظر در این مورد، باید راهکاری مستند را ارائه دهیم تا بتوانیم همگی ما در اکو سیستم، به آن استناد بکنیم.
این هم کلامی در بین جامعه متخصص سئو، باعث خواهد شد تا دست افرادی که به دنبال سودجویی یا کلاهبرداری هستند و مشکلاتی را برای هم کارفرما و هم اکو سیستم، در آینده ایجاد می کنند، کوتاه گردد.
اگر در اکو سیستم، هرکسی ساز خودش را بزند و مدل خودش را پیش ببرد و استناد به تجربیات شخصی خودش بکند، ما هیچ وقت نخواهیم توانست این معضلاتی که در حوزه سئو هست را برطرف نماییم و به یک راهکار اجرایی برسیم و همیشه چالش هایی که تا امروز داشته ایم، پیش روی ما خواهد بود.
از طرف دیگر، نبودن تضمین در قرارداد های سئو، می تواند انگیزه متخصص سئو را تا حدی پایین بیاورد. این یکی از دغدغه هایی است که کارفرمایان دارند. آن ها می گویند، وقتی متخصص تضمینی ندارد، پس شاید آنقدری که باید، برای موفقیت پروژه، تلاش لازم را انجام ندهد و زمان و انرژی لازم را نگذارد.
اینجا چیزی که به نظر من، می تواند راه حل نهایی باشد، چیزی در قرارداد از جنس تشویق می باشد. این یعنی متخصص سئو، خدمات خود را مشخص می کند و هزینه های متناسب با آن را تعیین می کند. سپس اعلام می کند که اگر توانست مثلا به شرایط خاصی برسد (بسته به KPI های پروژه که می تواند برای هر پروژه متفاوت باشد مثل: رتبه یا جایگاه خاص؛ ماندگاری در جایگاه؛ وابستگی به نرخ افزایش ترافیک یا فروش و یا آمار بازدید روی یک سری کلمات خاص)، حال کارفرما پاداش یا هدیه ای، برای متخصص در نظر بگیرد.
در واقع اگر متخصص سئو بتواند با ارائه خدمات خود در یک بازه زمانی خاص، به دستاورد مشخص شده در قرارداد برسد، این مبلغ به قرارداد اضافه خواهد شد و به عنوان هدیه یا به عنوان پاداش یا جایزه، به متخصص یا تیم سئو، تعلق خواهد گرفت.
در واقع این یک پاداش در قبال حسن انجام کار برای کارفرما خواهد بود. در واقع متخصص سئو در اینجا هم روی انواع خدمات سئو ارائه شده، و هم روی نتیجه و دستاورد، اعلام هزینه می کند.
اگر حتی به فرض، کارفرما به نتیجه دلخواه در آن بازه زمانی نرسد، کارها و خدمات انجام شده توسط متخصص برای او، بی ارزش نشده و متخصص هم می داند که کاری انجام می دهد و زمانی که صرف آن پروژه می کند، برایش دستاوردی خواهد داشت.
شاید همین امر باعث شود که متخصص سئو، وقت و زمان بیشتری را صرف کند که بتواند به اهدافی که در پروژه تعریف شده است، برسد. کارفرما هم می داند که به هر صورت، هر ماه گزارش کار خود را با جزئیات آن، دریافت می کند و مطلع هست که چه اتفاقاتی در داخل و بیرون سایت او می افتد.همین باعث می شود که کاملا ببیند که چه دستاوردهایی از پروژه به دست می آیند.
حال اگر این دستاورد ها و نتایج، چشمگیر باشند و روی کسب و کار کارفرما، تاثیر مثبت داشته باشند، مسلما متناسب با آن، هزینه اضافه ای را به فرد یا افرادی که توانسته اند این نتایج و ارزش ها را برای او خلق کنند، خواهد پرداخت.
اگر بند های یک قرارداد سئو به صورتی تنظیم شود که پول دریافت شده توسط متخصص سئو، به نرخ روز بازگشت داده شود یا در کل جریمه های سنگین برای او تنظیم گردد، همین باعث خواهد شد تا چالش هایی را در جلوی متخصص این حوزه قرار دهد، که باعث خواهد شد پروژه را نپذیرد.
در نظر داشته باشید که خیلی از افراد یا شرکت ها، اگر درگیر یک پرونده قضایی بشوند، ممکن است که برای همیشه از آن کسب و کار خارج شوند یا ضربه های خیلی بزرگی از نظر مالی و اعتماد به نفس در کاری که انجام می دهند، به آن ها وارد گردد.
الان جک هایی را توئیتر می بینیم که مثلا اگر در شرایط فعلی، لپتاپ یک برنامه نویس خراب شود، به زیر خط فقر می رود و درآمدزایی او متوقف خواهد شد یا مثلا اگر یک خانواده ای، یخچالش بسوزد دیگر نمی تواند آن را جبران کند.
واقعا فضای اقتصادی حاکم بر جامعه فعلی، طوری نیست که یک متخصص سئو، قراردادی را بنویسد و در آن تضمینی را ارائه دهد که اگر موفق نشد، کل وجه را باز گرداند و جریمه ای را هم، علاوه بر آن، بدهد. در واقع این نوع قرارداد آن قدر ترسناک و سنگین خواهد شد که بیشتر پروژه ها به همکاری منجر نخواهد شد. یا اگر هم بشود، افرادی هستند که عملا چیزی برای از دست دادن ندارند (با این استراتژی که از این ستون به آن ستون، فرج هست و فعلا یک پولی بیاید تا خرج کنیم و بعدا ببینیم چه خواهد شد) که همین امر می تواند چالش های بزرگ تری را ایجاد کند.
همه این موارد، با توجه به نبود فرآیند ها قضایی و قانون های مشخص و تعریف شده ای که در این حوزه وجود ندارد، کار را سخت تر خواهد کرد.
از طرف دیگر، در فرآیند های قضایی نیز، کارشناس خبره ای در این زمینه نداریم که دادگاه ها بخواهند به آن ها ارجاع دهند. حتی اگر هم باشند، خیلی زمان رسیدگی به این همه تقاضا و چالش را نخواهند داشت.
پس در نتیجه هم آن کسب وکار، و هم آن فرد یا افرادی که پروژه را قبول کرده اند، آنقدر وارد درگیری های جانبی می شوند که تمرکز خود را بر روی کار و حرفه خود، از دست می دهند.
حتی این ممکن است باعث شود که افراد برای همیشه از آن حوزه خارج شوند. حتما نمونه های زیادی هست که همین الان در این گروه کوچک ما حضور دارند و تجربه مشابهی را داشته اند و ماه ها درگیر یک پرونده شده اند و نتوانسته اند حتی پروژه های دیگری که داشته خوب پیش می رفته را، دنبال بکنند و به نتیجه برسند.
برای همین، من فکر می کنم که وقتی بحث تضمین می آید، ما به نوعی در حال قمار در کسب و کار خود هستیم. این قمار گاهی ممکن است که نسبت سود و ریسک آن، باهم همخوانی نداشته باشد. یعنی آنچه که دستاورد شما هست در این حجم کاری، با آن چیزی که می تواند مشکل ایجاد شده برای شما باشد، اصلا همگونی و همخوانی ندارد.
من فکر می کنم که توجه به سود و زیان در یک همکاری، اهمیت بسیار بالایی دارد. شاید بعضی افراد به دلیل اینکه تازه کار هستند یا در ابتدای کار هستند یا کلا به این مشکلات فکر نکرده باشند، تن به چنین قرارداد هایی داده و آن را بپذیرند. همین گاهی باعث خواهد شد که این چالش ها، مسیر زندگی یا حرفه ای این افراد را، به صورت کامل تغییر دهد.
برای همین من فکر می کنم که باید دقیق تر و عمیق تر به این مسائل نگاه بکنیم و این مساله را، فقط از دید کسی که بنیه مالی و اعتماد به نفس انجام این کار و توان اجرایی آن را دارد، نگاه نکنیم.
چند درصد از اکو سیستم فعلی، به این حد از بلوغ فکری و تخصص و تمرکز در کار خودشان رسیده اند که بتوانند چنین تضامینی را بدهند یا چنین قراردادهایی را بنویسند؟
اگر به جای دید و نگاه شخصی، یک مقدار بالاتر به قضیه نگاه کنیم، در لایه های مختلف این اکو سیستم، برای افرادی که می خواهند تازه وارد آن شوند یا تجربه کمتری دارند، باید راهکار وجود داشته باشد.
من فکر می کنم افرادی که بیشتر در این حوزه بودند و تجربه بیشتری را در حوزه های مختلف سئو دارند (مانند افرادی چون شایان داوودی، محسن طاووسی، بابک بنیادی، شهرام رهبری، رضا شیرازی، عادل طالبی، علی حسینی و بسیاری دیگر) شاید بتوانند قرارداد هایی را بنویسند یا همکاری هایی را شکل دهند که مثلا تضمین های عجیب و غریبی هم داشته باشد و عملا هم بتوانند به آن ها برسند (چون به دلیل تجربه، پیش بینی درستی از کار خود و رقابت موجود در آن حوزه دارند)؛ اما اگر بخواهیم آن را به عنوان راهکار کلی برای جامعه سئو در نظر بگیریم، احتمالا افراد زیادی از این مدل، آسیب خواهند دید و مشکلاتی برای آن ها پیش خواهد آمد که هیچ راهی برای حل شدنش نخواهد بود و برای همیشه از این چرخه، خارج خواهند شد.
در این بحث دوستان زیادی مشارکت کردند که به دلیل کمبود وقت و اینکه بسیاری از آن ها به صورت ویس ارسال شده بود، متاسفانه در اینجا قرار نگرفته است.
این موارد بخش های کوتاهی از این بحث ها در گروه می باشد که برای دسترسی کامل به آن، می توانید در این گروه عضو شوید و مباحث را کامل تر دنبال نمایید.
برای در جریان قرار گرفتن کامل در مورد این موضوع، این موارد را هم در انتها به این مقاله اضافه کردم.
اینکه کلمه سئو، به صورت خودجوش در یک سایت دولتی با این تاکید و این جزئیات و توضیحات اومده، که باعث شناخت بیشتر عموم مردم از سئو میشه(چون همه بالا اوردن تو اینستاگرامو میشناسن) خودش جای خوشحالی داره.
از دو جهت خوشحال شدم ۱- سئو تضمین ندارد ۲- سئو درحال شناخته شدن (توسط عموم جامعه) در ایران
در بخش بعدی نیز، او اینگونه ادامه داد:
کاری به مهارت هر فرد و توانمندیش ندارم.آیا تضمین دادن مال غیر کار درستی هست یا نه؟چرا نباید فرهنگ‌سازی کنیم این فکر اشتباه از ذهن کارفرماها پاک بشه؟تعدادی خیلی محدودهم از سئوکارا که پروژه ندارن محبور به دادن تضمین میشن که کلاهبرداری می‌کنند. این افراد تعدادشون از انگشت یک دست‌هم کمتر هست.
خیلی چیز عجیبیه این کار. سئو هم میتونه تضمین داشته باشه آخه خیلی اتفاق وحشتناکی نیست.اینکه خود پلیس فتا الان اعلام کرده که تایم موندن یوزرها روی سایت باعث بهبود رتبه سایت میشه بیشتر ایزار کلاهبرداریه تا تضمین در سئو.
در این قسمت، علی اصحابی، از او در گروه می پرسد:
یعنی شما میگید سئو تضمین داره ؟
و شایان داوودی در پاسخ می گوید:
چرا نداشته باشه؟ کسی که تضمین میده یه سفته هم میده توی قرارداد، هم مینویسه که اگه نشد این کار و اون کار انجام بشه.اسمش میشه تضمین. اصلا بدون تضمین نمیشه سئو.
امید نیز در جواب آقای داوودی می گوید:
عزیز بحث سفته برای انجام کار نیست ، بحث اینه گوگل واسه شما نیست که جایگاهشو بخوای اجاره بدی یا بفروشی. تضمین در سئو حکم فروش مال غیر داره ، هرچند به اون رتبه هم برسی ولی شما چیزی رو فروختی که مال شما نبوده و هیچ تضمینی که تو اون جایگاه بمونه وجود نداره
محمد حاجیلو نیز در ادامه بحث می گوید:
فکر میکنم تضمین تو این بحث اشتباه معنی شده. اگر پرداخت ها بر اساس بهبود رتبه ها بسته بشه هم کارفرما پرداخت انجام میده هم سئو کار کارشو درست انجام میده . توی دریافت پیش پرداخت هم میشه تبصره هایی تعریف کرد که اگر هیچگونه بهبودی تو جایگاه ها تو دوره بازه زمانی مشخص صورت نگرفت هزینه دریافت شده عودت داده بشه و... قرار داد کنسل بشه
امید نیز در ادامه بحث می گوید:
نه دیگه گوگل یهو سیاستش تغییر نمیکنه ولی شما گفتی رتبه ۲ ، فردا رقیب شما دوبرابر شما خرج کرده و میاد رتبه ۲ رو میگیره شما افت میکنید. اگه بحث آپدیت هارو بیخیال بشیم کلا شما تضمین میدید که چند روز لینک ۲ باشی ؟ ? اصلا مگه میشه تضمین داد که شما الان لینک ۲ میمونی ؟یا اصلا ایرانه دیگه یهو دیدی دستشون خورد سایتت فیلترشد ، تا بیایی رفعش کنی دوباره ممکنه کلمات افت کنن
البته شایان داوودی هم، به صورت کامل به صورت صوتی به این موارد پاسخ داد (مثلا فاز بندی پروژه و سایر موارد) که البته فعلا وقت کافی برای این نوشتن آن را نداشتم. (می توانید در داخل گروه، به آن دسترسی باشید)
نکته ای که فکر می کنم باید اینجا ذکر کنم، این بود که شایان عزیز به این موضوع عقیده داشت که باید در قرارداد ذکر شود که در یک تاریخ مقرر به یک جایگاه مقرر خواهیم رسید و اگر نرسیدیم، فلان درصد از مبلغ را، باید متخصص به کارفرما برگرداند. (که البته کل صحبت های امین اسماعیلی نیز، با محوریت این موضوع شروع شد که در بالا به صورت کامل، آن را مطالعه کردید)
در ادامه نیز، شهرام رهبری اضافه کرد:
من تمام پروژهام بدون تضمین هست و حتی قراردادهم بسته نشده فقط لفظی بوده با درامدهای بالا :)
او همچنین اضافه کرد:
کسی میاد سمت من برای پروژه سئو اول نمونه کارام رو نشونش میدم و بعدش میگم تضمینی وجود نخواهد داشت اگر می‌خوای من درخدمتم نمی‌خوای هم بازم در خدمتم
در اینجا امین اسماعیلی، ویس هایی را ارسال کرد که متن آن را در بالا خواندید. البته بسیار از دوستان دیگر هم در مورد آن اظهار نظر کردند که به دلیل تعداد بالای آن ها، متاسفانه وقت نشد تا به صورت کامل، آن ها را در این بخش اضافه کنم.
در ادامه نیز، محسن طاووسی اضافه کرد:
تضمین از نظر تجاری در حالتی که سئوکار اطمینان داره میتونه بالا بیاره معقوله به صورتی که 10 تا سایت رو بالا میاره یکیش یا دوتاش یا سه تاش رو نمیتونه. سودش توی اون هفت الی 9 تا کار موفقه. و عملا اون زیر سی درصد ریسکش، میشه هزینه جاری اون 70 درصد کار موفقش و مبلغش باید روی اون 7 تا کار بیاد. این هم در شرایطیه که رقابت در سطحی هست که سئوکار اطمینان داره و بازه وسیعی مثل صفحه یک نه لینک یک یا لینک یک تاسه و... تضمین شده. مبلغ روانی مثل استرس، فشار زمانی و مالی و تغییرات وسط کار بخاطر رقابت هم باید در مبلغ لحاظ شه. اما من روشم به این صورت هست که نوعی فرهنگ سازی هم هست، اینه که مبلغ کارمزد رو جدا میکنم و میگم این مقدار اول کار و در هر ماه دریافت میکنم که مبلغ تخصص سئوکار و اجرای کار و زمان و نفرساعتی که گذاشته میشه هست و به هیچ وجه تحت هیچ شرایطی بر نمیگرده. و مبلغی هزینه نقدی آف پیج و محتوا هست که یا در دل کارمزد به میزان حداکثری دریافت میشه یا جداگونه کارفرما حساب میکنه و در جریان گزارش مالی قرار میگیره که بدونه هزینه صرف چی شده. این بخش هم تحت هیچ شرایطی بر نمیگرده. حالا کارفرما اصرار بر تضمین داره. من میگم اکی. مبلغ نقدی دوبرابر، کارمزد هم 3 الی 4 برابر. اگر بالا نیومد، اون مازاد (فقط اون چند برابر شده کارمزد و هزینه اف پیج) رو به شما بر می گردونیم. اما همون کارهایی رو می کنیم باز هم. فرقی نمیکنه چیزی.در این شرایط هر عقل سلیمی از تضمین خواستن کوتاه میاد به علاوه اینکه آگاهی پیدا می کنه.
در ادامه نیز، آقای عادل طالبی هم که در یک ارائه کندو با نام «نکات قانونی در موردی قراردادهای سئو»، به صورت کامل در این مورد صحبت کرده بود، به این صورت به بحث پیوست:
این نکته‌ای که اشاره کردید نکتۀ درستی است.ولی یک سری سوال جنبی هم وجود دارد. اینکه چند درصد کارشناسان سئو، کار را می‌شناسند؟ چند درصد واقعاً صلاحیت مشاور بودن را دارند. چند درصد واقعاً در این حوزه تخصص دارند؟ چند درصد اصول مدیریت را می‌دانند و می‌توانند فرآیندهای مرتبط با سئو را مدیریت کنند و الی آخر.این هم به نظرم موضوعی است که بیش و پیش از عنوان باید به آن پرداخته شود.بحث «اعتبار سنجی».
برای مشاهده کامل این مباحث، می توانید عضو گروه تلگرامی کندو شوید.
