قبل از اینکه بفهمیم متاورس چیست، برای ما مفید خواهد بود که بفهمیم چه چیزی نیست.
اغلب می شنوید که مردم می گویند که این یک شکل مشتق شده از واقعیت مجازی است. اما اینطور نیست زیرا متاورس واقعاً به قلمرو دیجیتالی که دنیای واقعیت مجازی در آن عمل می کند محدود نمی شود. در واقع، بسیار فراتر از آن است.
برخی اغلب می گویند که این فقط یک پارک موضوعی دیگر برای فضای دیجیتال است. این باز هم تا حدی درست است زیرا متاورس می‌تواند فضایی شبیه به موضوع/پارک تفریحی داشته باشد. با این حال، ایده یک پارک موضوعی دیجیتال به دلیل چیزی که ارائه می دهد محدود است.
برخی حتی مفهوم متاورس را به یک بازی مانند Fortnite مرتبط می کنند. و این جایی است که اکثر مردم آن را به درستی درک می کنند زیرا ایده متاورس (به نوعی) کاملاً شبیه ایده ورود به دنیای جدیدی از بازی مانند Fortnite است.
بسیاری از ویژگی‌های متاورس، مانند داشتن هویت ثابت در پلتفرم‌های بسته مختلف، دادن توانایی به کاربران برای جبران محتوا، و دروازه‌ای برای بسیاری از ویژگی‌ها، قبلاً توسط بازی ارائه شده‌اند.
با این حال، از آنجایی که این جهان «بسته» است، این جهان باز هم گستره بسیار وسیع‌تری از فراجهان را در بر نمی‌گیرد. بنابراین، در حالی که فورتنایت قطعاً از نظر مفهومی یک فرا وجه است، اما به خودی خود وجود دارد و در محدوده‌های تعیین‌شده توسط سازندگانش عمل می‌کند.
اینجاست که تعریف واقعی متاورس به دست می آید.
در حالی که تعریف آن بسیار سخت است، ما یک تعریف کاربردی ارائه خواهیم داد. متاورس به سادگی گستره وسیعی از فضای دیجیتالی است که در آن کاربران می توانند در زمان واقعی با یکدیگر تعامل داشته باشند و تجربیاتی مشابه آنچه در دنیای واقعی تجربه می کنند و در بیشتر موارد حتی بیشتر از آن تجربه کنند.
این تعریف از متاورس یک نکته مهم را برجسته می کند – این واقعیت که گستره وسیعی از یک قلمرو دیجیتالی است که می توان گفت ادامه دهنده قلمرو “دنیای واقعی” است.
تنها دلیلی که ما دنیای واقعی را در گیومه‌های دوگانه قرار می‌دهیم این است که از لحاظ مفهومی تشخیص این که متاورس چیست و «غیر متاورس» چیست، دشوار است. اینجاست که ویژگی های اصلی آن وارد می شود.
فراجهان بسط چیزی است که ما به عنوان واقعی تعریف می کنیم. از آنجا که توسط فضاهای فیزیکی جهان که ما در آن فعالیت می کنیم محدود نمی شود، می توان گفت که تا بی نهایت در حال گسترش است. فرا وجه پایانی ندارد.
نکته مهمی که باید در اینجا اضافه شود این است که ارتباط همزمان بین کاربران از سراسر جهان را ارائه می دهد. بنابراین، به میلیاردها کاربر (به طور بالقوه) توانایی تعامل در زمان واقعی را ارائه می دهد.
این نقطه مکمل اولین ویژگی اصلی است که در بالا ذکر شد. از آنجایی که این یک توسعه به دنیای واقعی است، کاربران این گزینه را دارند که همان تجربیاتی را که در دنیای واقعی انجام می‌دهند،
ارائه و دریافت کنند. به عنوان مثال، هنرمندان می‌توانند میزبان نمایش‌های هنری باشند، فیلسوفان می‌توانند بحث و گفتگو کنند،
همکاران می‌توانند میزبان جلسات باشند و این فهرست به سادگی بی‌پایان است. یک مکانیسم توکن ساده را می توان برای آن پیاده سازی کرد.
