یکی از مهمترین عواملی که کیفیت و دوام کفپوش اپوکسی را تعیین میکند، زیرسازی صحیح و اصولی است. شاید بهترین و گرانترین متریال اپوکسی را انتخاب کنید، اما اگر سطح زیرین آمادهسازی مناسبی نداشته باشد، بهزودی شاهد ترکخوردگی، جداشدگی یا پوستهپوسته شدن کفپوش خواهید بود.
به همین دلیل متخصصان همیشه تأکید میکنند که قبل از اجرای اپوکسی باید بیشترین دقت و زمان را صرف آمادهسازی زیرکار کنید. در این مقاله بهطور کامل توضیح میدهیم زیرسازی کفپوش اپوکسی چیست، چرا اهمیت دارد، مراحل آن چگونه است، و چه نکاتی باید رعایت شود.
زیرسازی مجموعه اقداماتی است که پیش از اجرای کفپوش اپوکسی روی سطح انجام میشود تا بستر مناسب برای چسبندگی و دوام پوشش فراهم گردد. این اقدامات شامل:
تمیزکاری کامل سطح
رفع ترکها و ناهمواریها
خشککردن سطح از رطوبت
استفاده از پرایمر مناسب
در واقع میتوان گفت زیرسازی مانند فونداسیون ساختمان است؛ اگر اصولی انجام نشود، کل ساختار دچار مشکل خواهد شد.
دلایل اهمیت زیرسازی را میتوان در چند نکته خلاصه کرد:
افزایش چسبندگی: اپوکسی برای ماندگاری نیاز به سطحی محکم و بدون آلودگی دارد.
پیشگیری از ترکخوردگی: پر کردن درزها و ترکها مانع انتقال تنش به لایه نهایی میشود.
محافظت در برابر رطوبت: رطوبت میتواند باعث جداشدگی لایه اپوکسی شود.
ایجاد سطحی صاف و یکنواخت: زیرسازی صحیح باعث زیبایی بیشتر کفپوش خواهد شد.
افزایش طول عمر: بدون زیرسازی مناسب، عمر مفید اپوکسی بهشدت کاهش مییابد.
قبل از هر اقدامی باید سطح موجود بررسی شود. آیا بتن است یا موزاییک؟ آیا سطح ترک دارد یا پوسته شده است؟ میزان رطوبت و آلودگی هم باید سنجیده شود.
گرد و غبار، روغن، چربی، رنگهای قدیمی و هرگونه آلودگی باید کاملاً پاک شود.
در صورت وجود لکههای روغنی، از شویندههای صنعتی استفاده میشود.
در برخی موارد از دستگاه واترجت یا سندبلاست برای تمیزکاری استفاده میکنند.
ترکها باید با مواد ترمیمی مخصوص (مانند ملات اپوکسی یا رزینهای ترمیمی) پر شوند.
درزهای عمیق نیاز به پرکننده قویتر دارند.
در صورت وجود ناهمواری، سطح باید سابزنی یا تسطیح شود.
رطوبت یکی از اصلیترین دشمنان اپوکسی است.
با دستگاه تست رطوبت یا روشهای سنتی (مانند قرار دادن پلاستیک روی سطح) میتوان رطوبت را اندازهگیری کرد.
در صورت وجود رطوبت باید صبر کرد تا سطح خشک شود یا از پرایمرهای مقاوم به رطوبت استفاده نمود.
سطح بتن یا موزاییک باید کمی زبر شود تا چسبندگی اپوکسی افزایش یابد.
برای این کار از دستگاه ساب یا فرزهای مخصوص استفاده میشود.
پرایمر لایهای نازک است که بین زیرکار و اپوکسی اصلی قرار میگیرد.
باعث افزایش چسبندگی و پر کردن منافذ سطح میشود.
انتخاب پرایمر باید متناسب با نوع سطح (بتن، سنگ، موزاییک و…) باشد.
بعد از پرایمر، سطح باید خشک شود.
حالا بستر برای اجرای لایههای اصلی اپوکسی آماده است.
دستگاه ساب و پولیش بتن
جاروبرقی صنعتی
ابزار ترمیم ترکها (ماله، کاردک)
پرایمر اپوکسی
مواد شوینده صنعتی
دستگاه تست رطوبت
برای جلوگیری از مشکلات آینده باید از این اشتباهات پرهیز کرد:
اجرای اپوکسی روی سطح مرطوب: بزرگترین عامل جداشدگی کفپوش.
عدم ترمیم ترکها: باعث انتقال ترک به سطح نهایی میشود.
تمیز نکردن سطح: چسبندگی را بهشدت کاهش میدهد.
انتخاب پرایمر نامناسب: پرایمر باید متناسب با نوع سطح باشد.
عجله در اجرا: زیرسازی نیاز به دقت و زمان کافی دارد.
باید حداقل ۲۸ روز از بتنریزی گذشته باشد تا بتن به مقاومت نهایی برسد.
رطوبت سطحی باید کمتر از ۴٪ باشد.
ناهمواریها با ملات اپوکسی اصلاح شوند.
سطح باید زبر شود تا اپوکسی روی آن بچسبد.
در صورت وجود شکستگی یا لق بودن، ابتدا باید قطعات معیوب تعویض شوند.
زنگزدگی باید کاملاً برداشته شود.
از پرایمرهای ضدزنگ مخصوص استفاده شود.
هزینه زیرسازی به عوامل زیر بستگی دارد:
نوع سطح زیرین (بتن، موزاییک، فلز و …)
میزان ترکها و آسیبها
متراژ پروژه
استفاده از دستگاههای تخصصی (سابزنی، تست رطوبت)
هرچه سطح آسیبدیدهتر یا ناهموارتر باشد، هزینه زیرسازی بیشتر خواهد شد. با این حال، سرمایهگذاری روی زیرسازی اصولی باعث میشود طول عمر کفپوش اپوکسی افزایش یابد و در بلندمدت مقرونبهصرفه باشد.
زیرسازی کفپوش اپوکسی مرحلهای حیاتی و غیرقابل چشمپوشی است. بدون زیرسازی مناسب، حتی بهترین اپوکسیها هم عملکرد خوبی نخواهند داشت.
مراحل اصلی زیرسازی شامل تمیزکاری، ترمیم ترکها، خشککردن سطح، سابزنی و اجرای پرایمر است. رعایت این اصول، کیفیت نهایی کفپوش را تضمین کرده و از بروز مشکلاتی مثل ترکخوردگی یا جداشدگی جلوگیری میکند.
اگر قصد اجرای کفپوش اپوکسی دارید، توصیه میکنیم برای زیرسازی و اجرای آن حتماً از افراد متخصص کمک بگیرید. همچنین برای خرید مواد اولیه و دریافت مشاوره حرفهای میتوانید به سایت رنگ کملیون مراجعه کنید.
