امروزه فست فود یکی از راحت ترین و سریع ترین راه برای رفع گرسنگی است. ناگت مرغ یکی از غذاهای فست فود لذیذی است که طرفداران منحصر به فرد دارد و به روش های مختلفی قابل تهیه می باشد. تولید کنندگان برندهای مختلف دستور العمل های مختلفی دارند و برخی از این دستور العمل ها اغلب ناشناخته و کاملاً محافظت شده هستند. به همین علت برخی از ترکیبات و دستور العمل های ناگت برای سلامتی شما بسیار مضر است و غذای سالمی محسوب نمی شود. اما ما در این مقاله به طرز تهیه ناگت مرغ به روشی کاملا سالم و بدون چربی زیاد، نکات در حین پخت جهت تردشدن اشاره کرده ایم.
پخش و فروش عمده مواد غذایی یک اکوسیستم پیچیده است که تامین کنندگان، توزیع کنندگان، خرده فروشان و مصرف کنندگان نهایی را در بر می گیرد. زنجیره تامین جهانی غذا به طور فزاینده ای به هم مرتبط شده است، به طوری که محصولاتی مانند ناگت مرغ پس از تولید، منجمد شده و سپس به نقاط مختلف جهان ارسال می شوند.
مفهوم عمده فروشی مواد غذایی به قرن ها قبل برمی گردد، جایی که بازرگانان تجارت مواد غذایی فله را بین تولیدکنندگان و بازارهای محلی تسهیل می کردند. با گذشت زمان، این روش برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده برای غذاهای فرآوری شده و راحت تکامل یافت. پیدایش ناگت های مرغ را می توان به دهه 1950 و با معرفی تجاری آن ها در دهه 1980 ردیابی کرد.
ناگت های مرغ محصولی از نوآوری است که بر اساس راحتی آن تولید شد. این تکه های لقمه ای مرغ سوخاری راه‌حلی سریع و آسان برای خانواده‌های پرمشغله و مصرف‌کنندگان در حال حرکت فراهم کرد. نسخه های اولیه ساده بودند و از مرغ آسیاب شده که همراه با چاشنی ها و آرد تهیه می شدند. با افزایش تقاضا برای ناگت مرغ، تولید کنندگان دستور العمل ها و روش های تولید خود را اصلاح کردند که هدف آن ها ایجاد تعادل بین طعم، بافت و مقرون به صرفه بودن است.
مواد تشکیل دهنده ناگت مرغ معمولاً عبارتند از:
گوشت مرغ: سینه مرغ بدون استخوان و بدون پوست معمولاً به قطعات کوچک بریده می شود. در این طرز تهیه ما از قطعات کوچک مرغ استفاده کردیم. اما شما می توانید هم از تکه های کوچک مرغ استفاده کنید یا هم قطعات هر قسمت مرغ بدون استخوان را چرخ کنید.
پودر سوخاری: بافتی ترد به ناگت ها می دهد.
ادویه ها: چاشنی های مختلفی برای افزایش طعم ناگت مرغ استفاده می شود. چاشنی های رایج شامل نمک، فلفل، پودر سیر، پودر پیاز، پاپریکا و سایر سبزیجات و ادویه جات است.
تخم‌مرغ: تخم‌مرغ‌ها به‌عنوان یک عامل اتصال دهنده برای کمک به چسبیدن آرد به تکه‌های مرغ استفاده می‌شوند. مرغ را معمولاً قبل از پوشاندن آرد سوخاری به تخم مرغ آغشته می شوند.
روغن: روغن برای سرخ کردن ناگت مرغ لازم است. برای دستیابی به بافت ترد و قهوه ای طلایی مهم است.
شیر یا دوغ: گاهی از شیر یا دوغ در ترکیب با تخم مرغ استفاده می شود تا قبل از آغشته کردن به آرد سوخاری، مخلوطی مرطوب برای تکه های مرغ ایجاد شود.
افزودنی های اختیاری: برخی از دستور العمل ها ممکن است شامل مواد اضافی برای طعم یا تنوع بیشتر باشد که می تواند شامل پنیر رنده شده، پارمزان رنده شده، سبزی خرد شده یا حتی ادویه هایی مانند فلفل هندی برای کمی حرارت باشد.
شایان ذکر است که بسته به دستور غذا و ترجیحات رژیم غذایی می‌تواند در مواد اولیه متفاوت باشد. به عنوان مثال، برخی از دستور العمل ها ممکن است به آرد سوخاری بدون گلوتن نیاز داشته باشند تا ناگت ها برای کسانی که به گلوتن حساسیت دارند مناسب شوند.
برای تهیه ناگت مرغ، تکه های مرغ را معمولا در مخلوطی از آرد چاشنی زده می پوشانند، در مخلوط تخم مرغ آغشته می کنند و سپس با پودر سوخاری می پوشانند. بعد از پختن در روغن سرخ می شوند تا طلایی شوند. پخت نیز جایگزین سالم‌تری برای سرخ کردن است و شامل قرار دادن ناگت‌ها روی یک ورقه پخت و پختن آنها در فر است تا زمانی که پخته و ترد شوند.
ناگت مرغ یک غذای همه کاره و قابل تنظیم است که آن ها را به انتخابی محبوب هم برای آشپزهای خانگی و هم برای مراکز غذایی تبدیل می کند. در ادامه یک دستور العمل اساسی برای راهنمایی شما در مراحل ساخت ناگت مرغ خانگی خوشمزه آورده شده است:
چربی اضافی سینه مرغ را جدا کرده و به قطعاتی به اندازه لقمه برش دهید. سعی کنید اندازه آن ها تقریباً یکنواخت باشد تا یکنواخت بپزند.
در ظرفی نمک، فلفل سیاه، پودر سیر و پودر پیاز را با هم مخلوط کنید. این مخلوط چاشنی را روی تکه های مرغ بپاشید تا به طور یکنواخت پوشش داده شوند. اجازه دهید مرغ به مدت 15-20 دقیقه در چاشنی مرینت شود.
در یک کاسه، تخم‌مرغ ها را با شیر هم بزنید. در ظرف دیگری آرد سوخاری ها را بریزید.
هر تکه مرغ چاشنی شده را به مخلوط تخم مرغ و شیر آغشته کنید. سپس مرغ را به داخل آرد سوخاری بغلتانید و به آرامی فشار دهید تا آرد سوخاری به مرغ بچسبد.
در یک تابه یا قابلمه عمیق، روغن را برای سرخ کردن گرم کنید. روغن باید در حدود 350-375 درجه فارنهایت (175-190 درجه سانتیگراد) باشد. می‌توانید دما را با ریختن یک پودر سوخاری کوچک در روغن تست کنید.
ناگت های مرغ سوخاری شده را با احتیاط چند بار داخل روغن داغ قرار دهید. از گذاشتن تکه های مرغ بیش از حد در تابه خودداری کنید، زیرا این کار می تواند دمای روغن را کاهش دهد و ناگت ها را مرطوب کند.
ناگت ها را برای حدود 3-4 دقیقه در هر طرف یا تا زمانی که قهوه ای طلایی و پخته شوند سرخ کنید. دمای داخلی مرغ باید به 165 درجه فارنهایت (74 درجه سانتیگراد) برسد.
با قاشق سوراخ دار ناگت های سرخ شده را از روغن جدا کنید و در بشقاب پر شده با دستمال کاغذی قرار دهید. این کار به جذب هر گونه روغن اضافی کمک می کند.
مطالعه بیشتر: نکات مهم در حین پخت ناگت مرغ
ناگت های مرغ خانگی را به همراه سس های غوطه ور مورد علاقه خود مانند سس کچاپ، سس باربیکیو، خردل عسلی یا سس مزرعه سرو کنید.
اگر روش پخت سالم تری را ترجیح می دهید، می توانید ناگت های مرغ را بپزید:
فر خود را با دمای 400 درجه فارنهایت (200 درجه سانتیگراد) گرم کنید.
ناگت های مرغ سوخاری شده را روی یک سینی پخت که با کاغذ روغنی پوشانده اید قرار دهید. حدود 15 تا 20 دقیقه در فر قرار دهید، ناگت ها را تا زمانی که قهوه ای طلایی و پخته شوند.
درست کردن ناگت مرغ در خانه به شما این امکان را می دهد که مواد تشکیل دهنده را کنترل کنید و غذایی درست کنید که هم خوشمزه و هم رضایت بخش باشد.
دستیابی به بافت ترد عالی برای ناگت مرغ نیاز به چند تکنیک و ترفند دارد. در اینجا چندین روش برای ترد کردن ناگت مرغ وجود دارد:
روکش دوبل: پوشش دوگانه ناگت های مرغ به ایجاد بافت ضخیم تر و محکم تر کمک می کند که تردی بیشتر می شود. بعد از اینکه مرغ را در تخم مرغ آغشته کردید روی آن را با پودر سوخاری آغشته کنید و دوباره آن را در مخلوط آغشته کنید و در آخر یک بار دیگر روی آن را با پودر سوخاری بپوشانید.
آرد سوخاری درشت: استفاده از آرد سوخاری درشت‌تر و بزرگ‌تر از آرد منجر به بافت ترد می شود. آرد سوخاری معمولی را با آرد سوخاری درشت جایگزین کنید تا بافت ترد بیشتری داشته باشید.
پوشش آرد قبل از پخت: قبل از فرو بردن مرغ در تخم مرغ، تکه های مرغ را با کمی آرد آغشته کنید. این یک سطح خشک ایجاد می کند که به شستشوی تخم مرغ کمک می کند بهتر بچسبد و باعث ایجاد یک پوشش تردتر شود.
نشاسته ذرت: مخلوط کردن مقداری نشاسته ذرت با آرد یا آرد سوخاری می تواند تردی را افزایش دهد. نشاسته ذرت بافتی لطیف و مطبوع ایجاد می کند که در حین پخت به خوبی ترد می شود.
سرد کردن قبل از سرخ کردن: پس از پخت ناگت مرغ، آنها را به مدت 20 تا 30 دقیقه در یخچال بگذارید. سرد کردن ناگت های آغشته شده به پودر سوخاری کمک می کند که در هنگام سرخ شدن بافتی ترد ایجاد می کند.
روغن داغ: قبل از اضافه کردن ناگت ها، مطمئن شوید که روغن سرخ کردنی در دمای مناسب (حدود 350-375 درجه فارنهایت یا 175-190 درجه سانتیگراد) باشد. اگر روغن خیلی سرد باشد، پودر سوخاری می تواند خیس شود.
توری پخت: به جای اینکه ناگت های پودر زده شده را مستقیماً روی یک ورقه پخت قرار دهید، آن ها را روی توری مخصوص پخت روی صفحه قرار دهید. این اجازه می دهد تا هوا در اطراف تکه ها گردش کند و باعث قهوه ای شدن یکنواخت می شود.
پخت با حرارت بالا: اگر از روش پخت استفاده می‌کنید، از دمای فر بالا (حدود 400 درجه فارنهایت یا 200 درجه سانتیگراد) استفاده کنید تا به سرعت پخت ناگت‌ها و ایجاد ظاهری ترد کمک کند.
ظرف را بیش از حد شلوغ نکنید: چه در سرخ کردن یا پختن، از شلوغی بیش از حد سطح پخت خودداری کنید. این تضمین می کند که ناگت ها فضای کافی برای پختن یکنواخت و ترد شدن دارند.
به یاد داشته باشید که میزان تردی مطلوب می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. با خیال راحت این تکنیک ها را آزمایش کنید تا روشی را بیابید که بافت ایده آلی را برای ناگت مرغ به شما می دهد.
