پمپ های مستغرق فاضلابی جزو رده پمپ های سانتریفوژ می باشند. این پمپ ها به دلیل مستغرق بودن در سیال به جز در موارد خاص مشکلات ناشی از بروز کاویتاسیون را نداشته و در هنگام راه اندازی نیازی به پرایم کردن ندارند. گاهی به این پمپ ها، پمپ لجن کش، کف کش و یا شناور فاضلابی نیز گفته می شود.
این پمپ ها از قسمت انتهایی مکش می کنند. محور پمپ و موتور به صورت یکپارچه بوده و در اصطلاح close coupl می باشند. سیستم انتقال قدرت در این پمپ ها تشکیل شده است از: یک روتور قفس سنجابی، استاتور سیم پیچی شده و محور که قطعاتی مانند بلبرینگ بالایی، بلبرینگ پایینی، مکانیکال سیل سمت موتور، مکانیکال سیل سمت پمپ و پروانه روی آن قرار می گیرند.
همزمان با القای میدان مغناطیسی در سیم پیچ های استاتور و انتقال آن به موتور، محور شروع به چرخش می کند و پروانه پمپ در قسمت انتهای محور با سرعتی برابر با سرعت محور به گردش در آمده و عمل پمپاژ صورت می گیرد. برای آببندی پمپ از دو عدد مکانیکال سیل استفاده می شود. روانکاری مکانیکال سیل سمت پمپ شونده و روانکاری مکانیکال سیل بالایی (سمت موتور) توسط روغن یا پارافین انجام می پذیرد. عمل پر کردن روغن یا پارافین در داخل محفظه میانی از طریق درگاه های مربوطه امکان پذیر است. برای جلوگیری از آسیب الکتروموتور بسته به توان و سایز پمپ از سنسورهای محافظتی استفاده می شود. از آنجا که کل مجموعه الکتروپمپ داخل سیال قرار می گیرد ممکن است به دلایل غیرمعمول رطوبت و یا آب به داخل محفظه الکتروموتور نفوذ نماید. که به همین علت استفاده از الکترودهای تشخیص آب و رطوبت در این پمپ ها متداول می باشد.
سنسورها و الکترودهای دیگری نیز در این پمپ ها به کار می رود تا از افزایش دمای سیم پیچ الکتروموتور یا بلبرینگ ها و یا خرابی مکانیکال سیل ها جلوگیری شود.
ترمینال کابل این پمپ ها اغلب در قسمت بالایی الکتروپمپ (درپوش ترمینال) قرار دارد. برای تمامی این پمپ ها کابل فرمان و قدرت به صورت جداگانه در دسترس بوده و کابل قدرت و سر سیم بندی آن به گونه ای است که امکان راه اندازی این پمپ ها به صورت ستاره- مثلث وجود داشته باشد.
استاتور در محفظه الکتروموتور پرس می گردد و آب بندی سایر قسمت ها به گونه ای است تا امکان نفوذ و نشت آب به داخل کل مجموعه الکتروپمپ غیرممکن باشد. تمامی قسمت های پمپ ها، در هر مرحله از تولید و مونتاژ (با فشار 1/5 بار) از نظر نشتی تست می گردد.
