سال ۲۰۰۹ بود که استودیو ubisoft نسخه دوم مجموعه Assassins creed را منتشر کرد، و داستان پر فراز و نشیب «اتزیو» دل طرفداران و منتقدان صنعت بازی را برد. همین امر باعث شد که در سال 2016 میلادی استودیو ubisoft دست به ریمستر ۳ گانه اتزیو بزند و آن را با قیمت 40 دلار منتشر کند. در این مقاله به نقد و بررسی نسخه دوم مجموعه Assassins creed میپردازیم تا ببینیم ماجراجویی دوباره با «اتزیو» ارزش وقت و هزینه گیمر ها را دارد یا خیر.
داستان بازی از جایی آغاز میشود که دزموند مایلز هنوز هم در آبسترگو زندانی است، و به طور ناگهانی لوسی که در نسخه اول از آبسترگو رفته بود، به کمک دزموند میاید. لوسی در ابتدا دزموند رابر روی انیموس قرار میدهد و دزموند اینبار خاطره ای را میبیند که در آن نوزادی به نام اتزیو آدیتوره به دنیا میاید، در ادامه پس از اینکه لوسی دیتایی را که از خاطرات اتزیو نیاز داشت را به دست میاورد آن دو شروع به فرار کردن از مقر آبسترگو میکنند که البته کار ساده ای هم نبود، و در مسیر دزموند و لوسی وادار به مبارزه با ماموران آبسترگو میشوند. در نهایت دزموند و لوسی از مقر آبسترگو فرار میکنند و به مخفیگاه میرسند، در ادامه لوسی به دزموند توضیح میدهد که او باید از این به بعد خاطرات اساسینی به نام اتزیو آدیتوره را دنبال کند که در دوران رنسانس در ایتالیا زندگی میکرده است. در ادامه لوسی، دزموند را با شان و ربکا آشنا میکند و به دزموند میگوید که از این به بعد آنها هم در مسیر نجات دنیا و مبارزه با آبسترگو که همان تمپلارها هستند به آنها کمک میکنند؛ در نهایت بعد از آشنایی و گفت و گو دزموند آماده میشود که به انیموس برگردد و خاطرات اتزیو آدیتوره را بازبینی کند؛ و اینگونه داستان و ماجراجویی افسانه ای اتزیو آدیتوره آغار میشود.
از منظر روایت بازی به چهار بخش تقسیم میشود:
بخش اول شامل میان پرده های بازی است. میان پرده های بازی چه وقتی که بازی در زمان حال روایت میشود، و چه در گذشته و کنترل اتزیو را در اختیار داریم، از منظر روایت بسیار مهم و پر اهمیت هستند. و این بخش به خوبی در تناسب با بخش های دیگر بازی قرار دارد. و داستان بازی را به خوبی به تصویر میکشند. بخش دوم قصه گویی در طراحی مراحل اصلی اتفاق می افتد. جایی که ما به عنوان گیمر تبدیل شدن اتزیو را از یک جوان سرکش و خام به یک اساسین پخته و با تجربه را مشاهده میکنیم. و در این بخش است که بازی با استفاده از عناصر گیم پلی مانند مخفی کاری، مبارزات و ... حس تبدیل شدن به یک اساسین زبده را به شما القا میکند. در بخش سوم شاهد قصه گویی در زمان حال و گذشته هستیم. که با استفاده از دزموند در زمان حال و اتزیو در زمان گذشته اتفاق می افتد؛ که با کمک همراهان آنها در طول بازی داستان بازی پیش میرود و پیشروی در زمان حال و گذشته و این نوع روایت با همدیگر هم پوشانی داشته و تکمیل کننده همدیگر هستند. در نهایت در بخش چهارم داستان گویی محیطی را داریم که با کمک کودکس پیج ها و نماد های قرار گرفته در شهر ها و ساختمان های مختلف اتفاق می افتد، و تکمیل کننده داستان بازی هستند.
تمام موارد بالا در کنار هم وظیفه قصه گویی بازی را در اختیار دارند؛ و سازندگان به خوبی از عهده روایت داستان بر آمده اند. در کنار این موارد حضور شخصیت های اصلی و فرعی را هم باید اضافه کنیم؛ که چه در مبحث پیشبرد داستان و روایت آن و چه در مبحث گیم پلی نقش بسزایی را ایفا میکنند.
بازی Assassins Creed 2 یک بازی جهان باز است؛ که از منظر گیم پلی گستردگی قابل توجهی دارد. بازی در چهار شهر روایت میشود؛ که به جد میتوان گفت سه شهر آن از لحاظ گستردگی قابل قبول هستند. میگوییم قابل قبول چونکه امروزه در سال ۲۰۲۴ و با وجود مشاهده عناوین جهان باز متعددی که از گستردگی بالای نقشه برخوردار هستند، شاید دیگر گستردگی نقشه و مکان های بازی Assassins Creed 2 به چشم نیاید.
مبارزات بازی شاید امروزه با توجه به نسخه های چند سال اخیر مجموعه دیگر آن طراوت گذشته را نداشته باشند؛ و حتی اگر طرفدار نسخه های اخیر باشید، شاید حتی در اواسط بازی خسته کننده باشد. سیستم پیشرفت در بازی و باز کردن مغازه ها و اضافه شدن سلاح ها و لباس های جدید در بازی، هنوز هم جذابیت سابق خود را دارند؛ و گیمر میتواند با پیشرفت در بازی به این امکانات دسترسی پیدا بکند. سیستم پارکور بازی هنوز هم بعد از گذشت ۱۵ سال از انتشار آن جذابیت خود را دارد؛ ولی اگر طرفدار سیستم پارکور نسخه های اخیر مجموعه هستید؛ سیستم پارکور این نسخه میتواند بعد از مدتی دل شما را بزند و خسته کننده شود؛ ولی اگر طرفدار سیستم پارکور نسخه های قدیم مجموعه هستید، سیستم پارکور بازی هنوز هم میتواند شما را سرگرم بکند.
از منظر گرافیک فنی در نسخه ریمستر شاهد نرخ فریم ۳۰ و رزولوشن ۱۰۸۰ در کنسول های نسل ۸ هستیم؛ و اگر بازی را بر روی کنسول های نسل ۹ تجربه بکنید، بازی نرخ فریم ۶۰ را برای شما به ارمغان میاورد که البته در بعضی جاها افت فریم های اندکی را شاهد هستیم، که البته به اندازه ای نیستند که به تجربه اثر ضربه بزرگی وارد کنند. کیفیت سایه ها و بافت ها در نسخه ریمستر نسبت به نسخه اوریجینال به مراتب بهتر شده اند. در قسمت نورپردازی هم نسخه ریمستر شاهد بهبود هایی بوده است، و رنگ ها در بازی هم دستخوش بهبود شده اند و زنده تر به نظر میرسند. لودینگ های نسخه ریمستر به مراتب سریع تر از نسخه اوریجینال شده است؛ مخصوصا در کنسول های نسل نهم به واسطه حافظه ssd. از منظر انیمیشن های چهره شخصیت ها متاسفانه بهبود شاخصی دیده نمیشود؛ و این میتواند یک نکته منفی باشد، به خصوص در نسخه ریمستر که گیمرها انتظار بهبود در این بخش را دارند. گرافیک هنری هنوز هم بعد از ۱۵ سال بسیار زیبا است؛ مخصوصا با بهبود های فنی که در بخش های رنگ های بازی و نورپردازی انجام شده است، کمک شایانی به بیشتر دیده شدن گرافیک هنری بازی کرده اند. و در نهایت اینکه در رابط کاربری بازی هم بهبودی ایجاد نشده است، و به مانند نسخه اوریجینال به نسخه ریمستر راه پیدا کرده است.
نکته ای که در اینجا باید به آن توجه بشود این است که، با اینکه کیفیت سایه ها، بافت ها، نورپردازی و رنگ ها در نسخه ریمستر بهبود یافته اند، اما سازندگان میتوانستند کیفیت این موارد را بسیار بالاتر از این چیزی که عرضه کرده اند بهبود ببخشند؛ به این دلیل که برای مثال هنوز هم در بافت های بازی ایراداتی دیده میشود، و حس قدیمی بودن را میدهند، که این یک نکته منفی دیگر برای سازندگان محسوب میشود.
اگر بخواهیم از منظر جلوه های شنیداری نسخه ریمستر را بررسی کنیم، باید بگوییم که نسخه ریمستر ویژگی عجیب و غریب و تازه ای در اختیار گیمر نمیگذارد؛ و به مانند نسخه اوریجینال عمل میکند، در بخش موسیقی هم شنیدن موسیقی های بازی هنوز هم لذت بخش هستند، و در موقعیت های مختلف مانند مبارزات و یا تعقیب و گریز ها موسیقی به خوبی بر شرایط بازی سوار است، و هنوز هم آن حس و حال نسخه اوریجینال بازی را به خوبی به گیمر القا میکند؛ و استودیو سازنده در این بخش سنگه تمام گذاشته است.
در پایان میتوان گفت که نسخه ریمستر بازی Assassins Creed 2 یک ریمستر تمام و کمال نیست، و میتوانست در بخش گرافیک بصری عملکرد بهتری به عنوان ریمستر داشته باشد؛ اما متاسفانه اینطور نشده است و به غیر از لودینگ های سریع تر و رزولوشن بالاتر، پیشرفت شاخص دیگری از حیث گرافیک بصری مشاهده نمیشود؛ اما اگر از طرفداران سرسخت مجموعه Assassins Creed و از عاشقان افسانه اتزیو آدیتوره هستید، حتما این نسخه را تجربه کنید.
نقات قوت «+»:
1-داستان عالی و درگیر کننده
2-نوع روایت گیرا و مناسب خط داستانی
3-شخصیت های اصلی و فرعی به یادماندنی
4-موسیقی جذاب و شنیدنی
5-گرافیک هنری زیبا
نقات ضعف «-»:
1-گرافیک فنی به عنوان ریمستر تغییر آنچنانی نکرده است
2-انیمیشن های شخصیت ها تغییر نکرده است
نمره بازی:۸٫۵
