اکسید نیتریک در واسطه رقت رگهای خونی، انقباض سلول های اندوتلیال و شل شدن عضلات صاف بودند، اکتشافات آنها مبنایی برای درمان های جدید برای فشار خون بالا و اختلال در نعوظ از جمله سایر شرایط بوده است. دانشمندان در مقاله ای که در ژورنال شیمیایی ارتباطات منتشر شده است، مکانیسم تاکنون ناشناخته ای را که زمینه ساز شکل گیری تیول های نیتروسو است که محصولات مهم واکنش اکسید نیتریک هستند کشف کرده اند. این گروه متشکل از دو محقق وابسته به دانشگاه سائو پائولو موسسه شیمی (IQ-USP) در برزیل و یک همکار در دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا (UCSB) در ایالات متحده دریافتند که این فرآیند در طول تشکیل آهن دیتروسسیل رخ می دهد، مجتمع ها (DNIC) که همچنین محصول اکسید نیتریک هستند.
“DNICS برای چندین کارکرد مورد آزمایش قرار گرفته است زیرا آنها اقدامات مشابهی با اکسید نیتریک را ترویج می کنند. مسئله این است که DNIC ها در حال حاضر با آزمایش و خطا مورد آزمایش قرار گرفته اند به دلیل عدم وجود اطلاعات کافی برای انتخاب آنهایی که مناسب ترین برای هر اقدام بیولوژیکی مورد نظر هستند. شامل مطالعه ویژگیهای DNIC مختلف برای تعیین اینکه کدام یک از آنها واکنش پذیرتر است، می باشد تا بتوانیم از یک مجموعه خاص مثلاً به عنوان پایه ای برای ایجاد داروی عروقی یا ترمیم کننده زخم استفاده کنیم. بسیاری از مجموعه ها که از اکسید نیتریک حاصل می شوند در سلول ها تولید می شوند اما DNIC فراوان ترین آنها هستند.
نقشهای فیزیولوژیکی آنها شامل پروتئین S-nitrosation (یا نیتروسیلاسیون) است که یک اصلاح پس از ترجمه است که طی آن اکسید نیتریک به بقایای سیستئین خاص در پروتئین ها حمله می کند و گروه های تیول S-nitroso را تشکیل می دهد. S-nitrosation یک مکانیسم مهم برای تنظیم کلاسهای مختلف پروتئین است و بر بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی تأثیر می گذارد. محققان نتوانستند دقیقاً مشخص كنند كه كدام تركیبات به دلیل شدت فعالیت داخل سلولی از چه واكنشی مشتق می شوند، بنابراین پارامترهای آزمایشی را انتخاب كردند كه هرچه ممكن بود به شرایط فیزیولوژیك نزدیک باشند، در حالی كه از قبل می دانستند كه چه عناصر موجود هستند. آنها از رزونانس پارامغناطیس الکترونی (EPR) برای مشاهده واکنش بین اکسید آهن II (آهن)، اکسید نیتریک و تیولهای با وزن کم مولکولی سیستئین و گلوتاتیون استفاده کردند، همه در سلول های پستانداران فراوان هستند.
محققان نتوانستند دقیقاً مشخص كنند كه كدام تركیبات به دلیل شدت فعالیت داخل سلولی از چه واكنشی مشتق می شوند بنابراین پارامترهای آزمایشی را انتخاب كردند كه هرچه ممكن بود به شرایط فیزیولوژیك نزدیک باشند، در حالی كه از قبل می دانستند كه چه عناصر موجود هستند. آنها از رزونانس پارامغناطیس الکترونی (EPR) برای مشاهده واکنش بین اکسید آهن II (آهن)، اکسید نیتریک و تیولهای با وزن کم مولکولی سیستئین و گلوتاتیون استفاده کردند، همه اینها در سلول های پستانداران فراوان هستند.
