سورفکتانت ها یکی از ترکیبات مختلفی هستند که مواد شوینده را تشکیل می دهند. آنها برای حذف خاک از پوست، لباس و لوازم خانگی مخصوصا در آشپزخانه و حمام اضافه می شوند. آنها همچنین به طور گسترده در صنعت استفاده می شود. سورفکتانت ها با شکستن رابط بین آب و روغن و یا خاک عمل می کند. آنها همچنین این روغن ها و خاک را در تعلیق نگه می دارند و بنابراین اجازه می دهند آنها را حذف کنند. آنها قادر به انجام این کار هستند، زیرا آنها حاوی هر دو گروه هیدروفیلی (آب دوست داشتنی) مانند یک آنیون اسید (-CO2- یا SO3-) و یک گروه هیدروفوب (آب تنفر) مانند یک زنجیره آلکیل هستند. مولکول های آب در نزدیکی سابق و مولکول های ماده نامحلول در آب در نزدیکی دومی جمع می شوند. صابون ها اولیه ترین سورفکتانت ها بوده و از چربی هایی که به عنوان گلیسیرید شناخته می شوند، به دست می آیند، زیرا استرها از طریق الکل سه گانه، پروپان 1،2،3-تریول (گلیسرول)، با اسیدهای کربوکسیلیک زنجیره ای (اسیدهای چرب) تشکیل می شوند. گلیسیرید ها با حرارت دادن با محلول هیدروکسید سدیم برای ایجاد صابون، نمک های سدیم اسید و پروپان 1،2،3-ترئول هیدرولیز می شوند. این فرآیند به عنوان صابون سازی شناخته می شود.
تولید سورفکتانت ها
گلیسیریدهایی که برای ساخت سورفکتانت ها استفاده می شوند حاوی اسیدهای کربوکسیلیک اشباع و غیر اشباع هستند که دارای تعداد کمی از اتم های کربن هستند، به طور کلی در محدوده 12-20، به عنوان مثال، اکتادکانیک اسید (استریک اسید)، CH3 (CH2) 16CO2H. سورفکتانت های مصنوعی دارای مزیت بسیار مهمی نسبت به صابون هستند. از آنجایی که صابون نمک های کلسیم و منیزیم نامحلول را با یون های کلسیم و منیزیم در آب سخت و در خاک هایی که در خاک وجود دارند، تشکیل می شود، بیشتر صابون از بین می رود. با این وجود، هنگام استفاده از سورفاکتانت مصنوعی از این اجتناب می شود. به عنوان مثال، در سورفکتانت های آنیونی، گروه کربوکسیلات در صابون به عنوان مولکول هیدروفیلی توسط یک گروه سولفونات یا سولفات جایگزین می شود. نمک های کلسیم و منیزیم در آب بیشتر از نمک های کلسیم و منیزیم اسید کربوکسیلیک محلول هستند.
