طبق این گزارش
اگر شما برنامه نویسی باشید در حالت ماکسیمم، ششم برابر حالت ماکسیسمم یک مدرس برنامه نویسی درآمد دارید!
با توجه به شناختی که از زمینه تدریس برنامه نویسی دارم، گفتم یک سری موارد رو با توجه به این اطلاعات باهاتون به اشتراک بذارم.
اکثر مدرسین برنامه نویسی (از نظر درصد جمعیت) در بهترین حالت برنامه نویس های جونیور هستن.
و در کنار این افراد اقلیتی وجود دارد که میدلول و سینیور و بالاتر محسوب میشن.
معمولا افراد جونیور به دلیل پیدا نکردن شغل مناسب در زمینه فنی وارد آموزش میشن (این مورد قابل بحث است) و افراد با تجربه تر برای به اشتراک گذاری اطلاعات و علاقه به بحث آموزش وارد این شاخه میشن.
این موضوع باعث شده که مبالغ پرداختی بابت هر ساعت آموزش - که نسبت به سطح اکثر مدرسین قیمت گذاری میشه - پایین بیاد.
آیا این چیز خوبیه یا نه؟
از دیدگاه من یک منتور و مدرس خوب می تونه چندین سال یک نفر رو جلو بندازه و از شاخه به شاخه شدن شخص جلوگیری کنه.
پایین بودن مبالغ پرداختی باعث میشه افراد با سطح مناسب فقط و فقط به دلایل غیر مالی وارد بحث آموزش بشن و این موضوع دلسوزی مدرس و کیفیت تدریس رو به شدت افزایش میده.
از طرفی دیگه افرادی که با قطعیت شاخه برنامه نویسی رو انتخاب نکردن برای سرک کشیدن و سنجش علاقه مندی با هزینه کمتری می تونن این تجربه رو داشته باشن.
در صورتی که اگر نسبت سطوح مدرسین نزدیک تر بود به شرایط نرمال دنیا (1)، احتمالا هزینه پرداختی هر ساعت کلاس بالاتر میرفت (2).
دلایل شخصی من برای موارد 1و2 که ممکن است اشتباه هم باشد:
1- متاسفانه مهاجرت بخش زیادی از نیروهای فنی با تجربه ایران باعث این قضیه شده، میزان سردرگمی در مبحث یادگیری زیاد هستش و برنامه نویس های جونیور نیاز های شرکت ها رو نمی‌تونن برطرف کنن
2- در صورتی که برنامه نویس ها نیازی به تدریس به عنوان شغل نداشتند، احتمالا افراد خبره تر (یا علاقه مند به تدریس) در این زمینه بیشتر می شدن و افراد خبره تر به دلیل میزان دریافتی بالاتر، هزینه هر ساعت کلاس رو افزایش می دادن (افراد علاقه مند احتمالا رایگان یا با هزینه کم کلاس ها رو تشکیل می‌دادن همچنان)
خلاصه که به نظرم این قضیه ای که به اجبار شرایط در تدریس برنامه نویسی ایران دیده میشه میتونه جنبه های مثبتی هم داشته باشه. اما و اگر زیاد داره ولی در حالت کلی میتونه کیفیت آموزش "حرفه ای" رو ارتقا بده.
و اما معایب این قضیه، برنامه نویس با تجربه - با فرض علاقه مند بودن به تدریس - درگیر کارشه و فرصت زیادی برای تبلیغ و صحبت کردن درباره دوره هاش نداره، چون قصد مالی خاصی برای انجام این کار نداره و شغل اصلیش محسوب نمیشه.
واضحه که توی این شرایط پیدا کردن این نوع مدرسین سخت تر میشه.
پیشنهاد می‌کنم توی همین پلتفرم برنامه نویس های شرکت های مطرح رو دنبال و پست هاشون رو بررسی کنید، اگر دوره آموزشی داشته باشن ممکنه اینجا هم پست هاش رو ببینید.
به عزیزانی که علاقه زیادی به برنامه نویسی و شاخه های مرتبط ندارن هم یه پیشنهاد برادرانه میدم، اگر برای مبالغ درآمدی این شاخه می‌خوای برنامه نویسی یاد بگیری، وارد این شاخه نشو!
یا اگر هم میشی با رویا فروش ها آموزشت رو پیش نبر!
برای اینکه بشه به سطوح خوبی رسید (که عمده درآمد های بالا برای افراد با سطح بالا هستش) باید زمان زیادی گذاشته بشه و پشتکار بالایی داشته باشید.
به نظرم تنها چیزی که میتونه انگیزه باشه براتون که این مسیر - که به نظر من واقعا سخت و طولانی هستش - رو برید، علاقه شخصی به زمینه کامپیوتر و چالش هاش هست.
