بیشتر روی صحبتم با محمدجواد عزیز است ، وزیر جوان دهه شصتی .
محمدجواد عزیز ، ما انتظار نداریم به علت قطعی 10 هزار دقیقه ای اینترنت (یک هفته تا زمان نگارش این متن) مانند وزیر المپیک ژاپن به خاطر تاخیر سه دقیقه‌ای عذرخواهی کنید یا مانند شرکت ژاپنی برای ۲۰ ثانیه اشتباه در حرکت یک قطار ، دفتر شما یک عذرخواهی خشک و خالی منتشر کند ، چون در فرهنگ ما عذرخواهی جایی ندارد و فقط توجیه کار است که جواب است! ما اصلا انتظار نداریم.
استعفا ؟ عمراً چنین چیزی به ذهنمان هم نمیرسد.
من فقط یک حرف دارم ، از اعضای محترم شاک که آدم جرات نمیکنه اسم یک مسئول رو هم به زبون بیاره ، ولی حداقل دستمون به شما به عنوان وزیر ارتباطات و وزیر کشور به عنوان رئیس شاک میرسه ، استعفا و عذرخواهی که مسبوق به سابقه نبوده در فرهنگ ما ایرانی ها .
پس از این دو وزیر بزرگوار و محترم به عنوان یک شهروند جامعه و کسی که رای مستقیم در روی کار آمدن این دولت داشته درخواست دارم ، با عنایت به اینکه همه ما ایرانی ها فرهنگ استعفا و عذرخواهی برایمان سخت است ولی به بردن نان حلال سر سفره زن و بچه اعتقاد داریم ، در راستای درک بهتر وضعیت جوانان و خانواده های آنها که از طریق بستر آنلاین کسب روزی می کردند ، این دو وزیر عزیز نیز حقوق دریافتی خود را به میزان 2 برابر مدت زمان قطعی اینترنت را محاسبه کرده و با اطلاع رسانی شفاف به بیت المال برگردانند.
چرا دو برابر ؟ چون به محض وصل شدن اینترنت همه چیز به شرایط عادی بر نمی گردد و زمان لازم است تا مجدد بازدید ها به وبسایت ها و شبکه های اجتماعی برگردد
قطع اینترنت تقصیر خودمان بود ... وقتی که گهگاه می دیدیدم که کنار خیابان جوانی بیکار بساطی به اندازه یک متر در نیم متر از یک پیاده رو 5 کیلومتر در 4 متری را اشغال کرده و ماموران خدوم شهرداری به بهانه سد معبر بیرحمانه وسایلش و تنها دارایی اش را تخریب ، ضبط و ضرب و شتمش میکردن و ما فقط زیر لب غرولند می کردیم و هیچ واکنشی نشان نمی دادیم ، دقیقا همان روز بود که چرخ گردون به ما گفت که نوبت شما هم میرسد .
روزی که بساط اینترنت هم برچیده شود و بساط کوچک نیم متری که ما در شاهراه اینترنت پهن کرده بودیم با بی تدبیری جمع شود.
روزی که جلوی تضییع حقوق همنوع مان نیاستادیم و گذاشتیم عقلانیت بمیرد آن روز بود که تاریخ مرگ خودمان را تعیین کردیم.
#اینترنت #آذری_جهرمی #وزارت_ارتباطات
