گاهی اوقات ممکن است بخواهید تمرینات هوازی خود را در داخل خانه انجام دهید. تردمیل و دستگاه اسکی فضایی دو تا از محبوب‌ترین دستگاه‌های بدنسازی کاردیو یا هوازی هستند، اما انتخاب اینکه کدام یک برای شما بهترین است می‌تواند مشکل باشد. این امر مخصوصاً اگر زانوهای آرتروز دارید صادق است.
هر دو تردمیل و اسکی فضایی یک حرکت طبیعی راه رفتن یا دویدن را شبیه سازی می کنند. روی تردمیل، در حالی که تسمه زیر پای شما حرکت می کند، در جای خود می دوید یا راه می روید. در یک اسکی فضایی، شما هر پا را روی یک سکو قرار می دهید که با حرکت بیضی شکل حرکت می کنید. هر دو دستگاه مزایا و معایبی دارند. بهترین راه برای انتخاب این است که هر دستگاه را آزمایش کنید و ببینید بدن شما چگونه پاسخ می دهد.
یک مطالعه اخیر نشان داد افرادی که بیش از سه روز در هفته و کمتر از دو ساعت در روز ورزش سبک انجام می‌دهند نسبت به افرادی که اصلاً ورزش نمی‌کنند، غضروف زانو سالم‌تری دارند. یک تمرین قلبی کم تاثیر می تواند به روش های زیر به زانوهای مبتلا به آرتروز کمک کند:
· افزایش جریان خون به غضروف و رساندن مواد مغذی برای حفظ سلامت غضروف.
· تقویت عضلات اطراف زانو که باعث کاهش فشار روی مفصل و کاهش ساییدگی غضروف می شود.
· ترویج کاهش وزن، که استرس را بر روی زانوهای شما کاهش می دهد.
اگر در حال دویدن هستید، تردمیل در مقایسه با یک اسکی فضایی می تواند فشار بیشتری به زانوهای شما وارد کند. اما راه رفتن روی تردمیل تقریباً به همان میزان نیرویی که استفاده از دستگاه اسکی فضایی روی زانوها وارد می کند. تردمیل‌ها برای مبتدیان کاربرپسندتر بوده و استفاده از آن آسان‌تر است. همچنین ممکن است برای ساخت تراکم استخوان بهتر باشند.
مشکلات زمانی ممکن است رخ دهند که شما آماده باشید تا شدت تمرین خود را افزایش دهید. هنگامی که سرعت تردمیل را افزایش می دهید، در معرض خطر فشار بیشتر بر روی زانوهای خود قرار می گیرید که ممکن است باعث افزایش درد در مفصل زانو شود.
اگر تا به حال از دستگاه ورزشی تردمیل استفاده نکرده اید، از یک متخصص ورزش یا مربی برای نمایش یا کمک بخواهید. قبل از پا گذاشتن روی دستگاه، مطمئن شوید که می‌دانید کلید روشن/خاموش کجاست، چگونه با کنترل‌ها کار کنید و چگونه از گیره یا کلید خاموش‌کننده اضطراری استفاده کنید. هرگز هنگام حرکت تسمه ا از آن خارج نشوید و کفش مناسب برای ورزش هوازی بپوشید. اگر تردمیل عملکرد شیب دارد، کمی درجه را بالا ببرید. تحقیقات نشان می دهد که درجه شیب 3 درصد می تواند شوک وارده به پاها و زانوها را تا 24 درصد کاهش دهد. با این حال، درجه شیب بیش از 3 درصد می تواند اثر معکوس داشته باشد و باعث افزایش فشار روی مفاصل شود.
اسکی فضایی به جای استفاده از یک حرکت طبیعی راه رفتن با پاشنه پا که مکرراً به تسمه تردمیل ضربه می زند، هر پا روی یک سکو قرار می گیرد و به صورت بیضی حرکت می کند. این حرکت بدون ضربه به شما این امکان را می دهد که شدت تمرین خود را بدون افزایش فشار روی مفاصل افزایش دهید. برخی از ماشین های اسکی فضایی مجهز به دسته هایی هستند که به همراه قسمت پایین بدن حرکت می کنند. این کار روی بازوها، سینه و شانه ها کار می کند و باعث می شود بدن کالری بیشتری بسوزاند. اکثر دستگاه‌های اسکی فضایی به شما اجازه می‌دهند به صورت معکوس رکاب بزنید، که گروه‌های ماهیچه‌ای مختلف را در قسمت پایین پا تقویت می‌کند.
برای مبتدیان، دستگاه اسکی فضایی تمایل به منحنی یادگیری تندتری داشته و ممکن است استفاده از آنها سخت باشد. آنها همچنین مزایای تقویت استخوان تردمیل را ندارند.
نکات ایمنی
از آنجایی که استفاده از اسکی فضایی ممکن است دشوارتر از تردمیل باشد، حتی مهمتر است که قبل از رفتن روی یک تردمیل، یک نمایش و کنترل‌ها را یاد بگیرید. اگر برای کار و ورزش با اسکی فضایی تازه کار هستید، ممکن است بخواهید در ابتدا از دسته های بازوی متحرک خودداری کنید. اکثر ماشین‌ها مجموعه‌ای از دسته‌های ثابت دارند که استفاده از آنها آسان‌تر است. و اگر انتخابی دارید، ماشین‌هایی را انتخاب کنید که سکوهای پا پهن‌تری دارند. این ماشین‌ها به شما این امکان را می‌دهند که وضعیت خود را برای تعادل بهتر تنظیم کنید و فشار کمتری به مفاصل خود وارد کنید.
در صورت استفاده صحیح، تردمیل و اسکی فضایی می توانند گزینه های تمرینی ایمن و موثر برای کسانی که آرتروز دارند باشند. بسته به نیازهای خاص و سطح مهارت شما، ممکن است یکی بهتر از دیگری مناسب شما باشد. اگر به تازگی با ماشین‌های تمرینی آشنا شده‌اید یا در معرض خطر بالای آرتروز هستید، تردمیل می‌تواند راهی کاربرپسند برای ورزش ایمن و ارتقای سلامت استخوان‌ها باشد.
همانطور که در برنامه تمرینی خود پیشرفت می کنید و شدت تمرین خود را افزایش می دهید، اسکی فضایی می تواند به شما این امکان را بدهد که بدون افزایش فشار وارد شده به زانوها، این کار را انجام دهید.
مهمتر از همه، به بدن خود گوش دهید. اگر در یک دستگاه زانو درد یا ناراحتی را تجربه کردید، به سادگی دیگری را امتحان کنید. اگر هر دو گزینه باعث ناراحتی شما می شوند، سایر گزینه های ورزشی کم تاثیر مانند دوچرخه ثابت یا ایروبیک در آب را امتحان کنید.
دوچرخه ثابت پشتی دار گزینه دیگری است که می تواند عضلات چهارسر ران و همسترینگ را تقویت کند که در هنگام حرکت از حالت نشسته به حالت ایستاده بسیار مهم هستند.
صرف نظر از اینکه از چه تجهیزات ورزشی استفاده می کنید، همیشه قبل از شروع یک برنامه تناسب اندام جدید با پزشک خود مشورت کنید. اگر آرتریت شما شدید است، استفاده از تردمیل ممکن است بسیار سخت، دردناک یا حتی خطرناک باشد.
به یاد داشته باشید، بدترین کاری که می توانید برای زانوهای آرتروز خود انجام دهید این است که ورزش را به طور کامل ترک کنید. قبل از تسلیم شدن، با پزشک خود در مورد راه هایی صحبت کنید که برنامه ورزشی خود را برای شما مناسب کند.
