همون طور که قول داده بودم باید یک جمع بندی از پست دو راهی ترسناکی به اسم شغل مورد علاقه یا پول رو بذارم. اگه اون پست رو نخوندین پیشنهاد می کنم اول اون رو مطالعه کنین تا موضوع رو متوجه بشین.
توی اون پست گفتم پست بعدی جمع بندیشو میذارم اما این کار رو نکردم. دو تا پست با موضوعات مختلف گذاشتم که یه یکم تنوع بشه بعد برگردیم سر مباحث جدی. البته فرصت نوشتن هم پیدا نکردم که باعث شد این قدر طول بکشه. به هر حال شرمنده ?
خب من این سوال رو به جز در ویرگول؛ در شبکه های اجتماعی دیگه هم منتشر کردم. این مساله خیلی گستردست و برای هر فرد ابعاد متفاوتی رو در بر میگیره و هر کسی طبق شناختی که از خودش داره باید تصمیم بگیره. من اینجا نظراتی که شنیدم و خوندم رو براتون میگم تا اگه نکته ای هست که کسی تا حالا بهش فکر نکرده با این مطلب بتونه اون نکته رو هم بررسی کنه.
انتخاب شغل با درآمد و امنیت شغلی
خیلی از آشنا ها و دوستان خودم تاکید دارند که بیمه و امنیت شغلی رو به علاقشون ترجیح میدن که این دو دلیل داشت:
یک. خیلی هاشون نمیدونستن اصلا به چی علاقه دارند و باید چیکار کنن. برای همین ترجیح میدن صرفا یک شغل باشه اما با شرایط ایده آل.
دو. گزینه ی امنیت شغلی رو انتخاب کردن چون راه مطمئن تری برای تامین زندگیه و نمیخواستن ریسک کنن.
مزایا و معایب انتخاب این گزینه
انتخاب این گزینه با توجه به کامنت هایی که گرفتم و تحقیقاتی که کردم؛ به نظرم علاوه بر فایده هاش (که شرایط شغلی خوب، آسایش و بیمه و پاداشه) میتونه ضرر هم بزنه.
از طرفی وقتی فرد فرصت نکنه به علائقش برسه ممکنه پرخاشگر و ناامید و حتی افسرده بشه. ممکنه حتی بعد چند سال دیگه خودشم متوجه این احساس و دلیلش نشه.
از طرف دیگه در اخر و موقع بازنشستگی فرد میمونه با احساس و علاقه ای که یک عمر سرکوب کرده و دیگه از بین رفته. در اون صورت دوره ی بازنشستگیش دیگه هدفی براش نمونده و زندگی براش کسل کننده میشه. چون یک عمر یک کار روتین کرده و حالا چیزی به جز اون شغل نداره.
مثل رمان "مردی به نام اوه" که بعد از فوت همسرش دلخوشیش فقط شغلش بود و وقتی بازنشسته شد میخواست خودکشی کنه. بین اطرافیانم هم دیدم افرادی رو که دوره بازنشستگی خوبی رو تجربه نمیکنن و دوره شاغل بودن هم شغلشون رو دوست نداشتن.
البته هر کدوم از این موارد برای هر فرد متفاوته. برخی هم معتقد بودن میشه کنار کار به علائق رسید و براشون وقت ایجاد کرد. و یا این که اگه شرایط کاری و همکارای خوبی داشته باشی کم کم به شغلت علاقه مند میشی و ...
انتخاب شغل مورد علاقه حتی با وجود سختی مسیر
اما انتخاب شغل مورد علاقه با توجه به این که ممکنه نه پول خوبی عایدت کنه و نه شرایط ایده آلی برات داشته باشه:
مسلما اگه کسی بتونه همون اول توی یه شرکت خوب استخدام بشه شرایط بهتری براش رقم میخوره و زودتر ممکنه به پول و بیمه و مزایا برسه. اما کسی که راه مورد علاقه ش رو انتخاب میکنه باید سال ها تلاش کنه تا شرایط ایده آل رو رقم بزنه و پله های ترقی رو خودش باید بسازه چه برسه به این که طی کنه.
اول این که اصلا علاقه داشتن به شغل یعنی چی:
توی یه پادکستی شنیدم میگفت علاقه اون کاری نیست که توی انجام دادنش موفقی و مدام فیدبک مثبت میگیری و باعث انگیزه ت میشه.
بلکه علاقه اینه که تو توی کاری حتی اگه فیدبک منفی هم بگیری ادامه ش بدی. هیچ چیزی نتونه جلوی تو رو بگیره و تلاش هات رو متوقف کنه. توی طی کردن مسیرت جملات انگیزشی نباید لازمت بشه. بلکه از خود اون کار باید انرژی بگیری.
خب با توجه به این تعریف فکر کنم تا حدود زیادی مشخص بشه که اصلا مسیری که انتخاب کردیم درسته یا نه...
فرض می کنیم مسیرمون درسته. حالا چی؟
مزایا و معایب انتخاب شغل مورد علاقه
این گزینه ممکنه توی شرایط فعلی ای که داریم برای خیلی ها اصلا مطرح نباشه. چون به هر حال خیلی از مشکلات مالی و زندگی هست که فرد فرصت نمیکنه به علائقش برسه. در اون صورت برای داشتن روحیه ی شاد فرد باید دلخوشیای دیگه ای توی زندگیش ایجاد کنه که از احساسات منفی جلوگیری کنه.
اما ما این جا فرض می کنیم که فرد دغدغه ی شدیدی برای مسائل مالی نداره. در این صورت میتونه یک تا سه سال و حتی بیشتر رو به صورت رایگان یا با دستمزد ناچیز کار کنه. ( با توجه به این که شغل با شرایط ایده آل هم این روزا خیلی کم یابه؛ زیاد هم نمیشه روی گزینه ی اول فکر کرد و یه جورایی آدم دوباره میاد سراغ کار مورد علاقش!)
اگه فرد بتونه توی شرایط سخت دووم بیاره و کارشو واقعا دوست داشته باشه. خب پس مشکلی نیست! تردید نکنین که به هدف میرسه! در این صورت ممکنه بعد از ده سال حتی به وضعیت مالی یا اجتماعی بهتری از یک شغل کارمندی با امنیت شغلی برسه! اما ریسک این مسیر خب به مراتب بیشتر از کار با امنیت شغلی هست.
جمع بندی
همون طور که گفتم انتخاب این دو گزینه به هزار و یک عامل دیگه بستگی دارن که از هر فرد به فرد دیگه متغیره. من فکر میکنم اگه کسی میتونه چندین سال شرایط شغلی سخت رو تحمل کنه باید بره سراغ کاری که دوستش داره چون این طوری هم راندمان بالاتری داره هم کشور بهتر ساخته میشه هم زندگیش رو بیشتر دوست داره و خوشحال تره.
امیدوارم همه همون جایی باشن که به صلاحشونه ? ممنون که وقت گذاشتین و تا آخر مطلبم رو خوندین! ?
