دراز کشیدن به اندازه کافی کمک‌کننده نیست، به چیزی بیشتر از آن نیاز داری. از بیرون که نگاه کنی چیزی مشخص نیست، اما حس میکنی عضلات پاهایت میلرزند. هیچ‌وقت احساس سرگیجه نداشتم، با تعریف اینکه سرگیجه همان چیزی‌ست که وقتی دور خودت میچرخی حس میکنی، انگار با وجود اینکه ایستادی ولی هنوز هم داری میچرخی. البته کله‌ات هم سنگین به نظر میرسد در حدی که نمیتوانی یک‌جا صاف نگهش داری. دوست داری همه وجودت را بالا بیاوری اما حالت تهوع مثل بغض رواعصاب و کنه‌ست. دست‌هایت ناخودآگاه آویزان میشوند. همه‌جا تاریک میشود جوری که تا به حال انقدر تاریک نبوده و از صندلی مدرسه سُر میخوری کف زمین کلاس.
پ.ن: لازم نیست یادآوری کنید استعداد فراانسانیم رو در انتخاب عکس و موزیک مرتبط??✌
میخوام اوقاتتون رو مفرح سازم با اینها:?
