بسم الله الرحمن الرحیم
#یک‌نکته‌ازاین‌معنی (شرح فراز هایی از زیارت عاشورا)
قسمت دوم
«و َلَعَنَ اللهُ المُمَهِّدینَ لَهُم بِالتَّمکینِ مِن قِتالِکُم ، خدا لعنت کند آن مردمی را که از اُمرای ظلم و جور برای قتال با شما تمکین و اطاعت کردند .»
در فقه اسلامی و در باب ولایت الهی ، با اصطلاح طاغوت رو‌به‌رو می شویم . ولی و سرپرست حقیقی انسان ها خداست و فرمانبرداری از او و از کسانی که مشخص می کند واجب است و کسانی که به مردم فرمان می دهند و قانون گذاری می کنند در حالی که خدا آن ها را تعیین نکرده و فرمانشان و قانونشان از قرآن نشأت نگرفته است ، طاغوت نامیده می شوند و براساس آیه 60 سوره نساء که میفرماید :« ألَم تَرَ إلَی الَذینَ یُزعَمونَ أنَّهُم امَنوا بِما اُنزِلَ إلَیکَ وَ ما اُنزِلَ مِن قَبلِکَ یُریدونَ أن یَتَحاکَموا إلَی الطّاغوتِ و قَد اُمِروا أن یَکفُروا بِه و یُریدُ الشَیطانُ أن یُضِلَّهُم ضَلالاً بَعیداً ، آیا ننگریستی به کسانی که گمان و ادعا می کنند ایمان آورده اند به آنجه بر تو نازل شده و به آنجه پیش از تو نازل شده می خواهند داروی نزد داغوت ببرند در حالی که باید به او کافر شوند ؟ و شیطان میخواهد که گمراهشان کند ، گمراهی سخت » ، مراجعه مردم به طاغوت و انجام دستور های وی برای مسلمانان حرام است . مردمان زمانه اباعبدالله الحسین زیر با طاغوت رفتند و از اطاعت ولی حقیقی، که خداوند منصوب کرده سر باززدند. این چنین مردمان هستند که قرآن کریم در وصف حال آنان در قیامت این گونه بیان می کند :« وَ إذ یَتَحاجُّونَ فی النّارِ فَیَقولُ الضُّعَفاءُ لِلَّذینَ استَکبَروا إنّا کُنّا لَکُم تَبَعا فَهَل أنتُم مُغنونَ عَنّا نَصیباً مِنَ النّارِ ، آن گاه که در آتش به مجادله برخیزند ، ضعیفان به مستکبران گویند : ما پیرو شما بودیم ؛ آیا می توانید مقداری از این آتش را از ما دفع کنید ؟ » یعنی آنان که در دنیا ضعیف بودند و به زیر دستی حاکمان زورگو و ظالم رضایت دادند و در ظلم و جنایتان از آنان تمکین و اطاعت کردند هم در این دنیا دست نشانده اند و هم در آخرت در عذابند و این مستکبران هرگز نمی توانند در آخرت حمایتی از آنان بکنند و یا آتش را از آنان دفع بکنند . این گونه مردمان اند که مورد لعن امام باقر علیه السلام در زیارت عاشورا قرار می گیرند.
