برای چندین دهه، کارشناسان محیط زیست در مورد خطرات آلودگی پلاستیک هشدار داده اند. هر چند که راهکارهایی مانند خرید بطری پلاستیکی با کیفیت بالا میتواند راهکاری مناسب باشد اما درکل، پلاستیک در زندگی ما همه جا حاضر شده است و در هر گوشه از سیاره ما وجود دارد، از کارتن های شیر گرفته تا قاب پنجره ها. اخیراً محققان دانشگاه وین به کشف نگران کننده ای دست یافته اند پلاستیک می تواند به مغز ما نفوذ کند. در آزمایشی که بر روی موش ها انجام شد، دانشمندان دریافتند که ذرات پلاستیک می توانند تنها دو ساعت پس از بلعیدن آنها به مغز موش ها برسند. لوکاس کنر، یکی از محققان، اظهار داشت که زمانی که ذرات پلاستیک در مغز قرار می گیرند، می توانند خطر التهاب، اختلالات عصبی یا حتی بیماری های عصبی مانند آلزایمر یا پارکینسون را افزایش دهند.
با این حال، رابطه بین اختلالات پلاستیک و مغز نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. تیم محققان شامل کارشناسانی از اتریش، ایالات متحده، مجارستان و هلند بودند و از سرعت عبور پلاستیک از سد خونی مغزی نگران شدند. این سد معمولاً با مسدود کردن عبور سموم و سایر مواد ناخواسته از مغز در برابر تهدیدات احتمالی محافظت می کند.
دانشمندان با استفاده از مدل‌های کامپیوتری کشف کردند که ساختار سطحی خاصی به نام تاج بیومولکولی، ذرات پلاستیک را قادر می‌سازد تا به مغز منتقل شوند. یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه، اولدامور هولوکزکی، شیمیدان نانوپلاستیک در دانشگاه دبرسن در مجارستان، توضیح داد که تنها ذرات به اندازه 0.293 میکرومتر می توانند از دستگاه گوارش برداشته شده و به سد خونی مغزی نفوذ کنند.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که پلاستیک در بیشتر قسمت‌های بدن انسان از جمله خون، اندام‌ها، جفت، شیر مادر و سیستم‌های گوارشی نفوذ کرده است. دانشمندان اعلام کرده‌اند که مواد شیمیایی موجود در انواع مختلف پلاستیک، سرطان‌زا و مختل‌کننده‌های هورمونی شناخته شده‌اند.
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که ذرات پلاستیکی در مغز می‌توانند خطر قابل توجهی برای سلامتی داشته باشند. تیم محققان امیدوارند که کار آنها آگاهی را در مورد خطرات آلودگی پلاستیکی افزایش دهد و دولت ها و صنایع را برای اقدام ترغیب کند.
چندین کشور و شهر در حال حاضر اقداماتی را برای مبارزه با آلودگی پلاستیک انجام داده اند. به عنوان مثال، اتحادیه اروپا پلاستیک های یکبار مصرف را ممنوع کرده است و برخی شهرها ممنوعیت هایی را برای نی ها و کیسه های پلاستیکی در نظر گرفته اند. با این حال، برای کاهش ضایعات پلاستیکی و جلوگیری از ورود پلاستیک به بدن ما باید کارهای بیشتری انجام داد.
افراد همچنین می توانند با استفاده از کیسه های قابل استفاده مجدد، بطری های آب و ظروف برای کاهش مصرف پلاستیک خود اقدام کنند. انتخاب محصولات با بسته بندی کمتر و بازیافت مناسب نیز می تواند تفاوت ایجاد کند.
در نتیجه این بلاگ از استار پت، وجود پلاستیک در مغز ما یک پیشرفت نگران کننده است که نیاز به بررسی بیشتر دارد. در حالی که گستره کامل خطرات بهداشتی هنوز شناخته نشده است، واضح است که آلودگی پلاستیک مشکل مهمی است که نیاز به اقدام فوری برای کاهش اثرات آن بر محیط زیست و سلامت ما دارد.
