از سرمایهگذاری پنتاگون در The Better Meat تا ظهور استارتاپ ایرانی MissionMeal
در دنیایی که روزبهروز ناامنتر، گرمتر و پراسترستر میشود، جنگ برای دسترسی پایدار به غذا، نه در مزرعهها بلکه در آزمایشگاهها، شتابدهندهها و بیوراکتورها در جریان است. مفهوم "پروتئین جایگزین" دیگر نه فقط یک شعار زیستمحیطی، بلکه یک راهبرد ژئوپلیتیکی در دنیای امروز است. از سرمایهگذاری وزارت دفاع آمریکا در شرکتهای زیستفناور گرفته تا ظهور استارتاپهایی مانند MissionMeal در ایران، این روند جهانی بهسرعت در حال شکل دادن آیندهای جدید برای تأمین غذا است.
The Better Meat Co؛ شرکت استراتژیک امریکایی
شرکت آمریکایی The Better Meat Co یک استارتاپ پیشرفته در حوزه فناوری تخمیر زیستی است که با بهرهگیری از میسلیوم (ریشه قارچ)، محصولی پروتئینی به نام Rhiza تولید میکند. این ماده بدون نیاز به دامپروری، بافتی مشابه گوشت دارد، سرشار از پروتئین و فیبر است و ردپای کربنی ناچیزی از خود به جا میگذارد.
اما نکته جالبتر، ورود وزارت دفاع آمریکا به ماجراست. پنتاگون در راستای استراتژی پدافند غیرعامل و تابآوری غذایی، روی The Better Meat سرمایهگذاری کرده است. اما چرا؟ چون این شرکت میتواند در شرایط جنگ، تحریم یا بحران اقلیمی، پروتئین را بدون نیاز به کشاورزی سنتی و حتی در محیطهای بسته تولید کند. این یک برگ برنده استراتژیک برای ارتش و جامعه امریکایی محسوب میشود.
چرا غذا به مسئله امنیت ملی تبدیل شده است؟
شاید روزگاری، تأمین غذا را تنها مسئولیت وزارت کشاورزی میدانستند، اما امروز این موضوع به خط مقدم امنیت ملی و حتی نظامی منتقل شده است. وقوع جنگ میان روسیه و اوکراین، جنگ تحمیل شده برای ایران توسط اسرائیل و احتمال برخورد مستقیم در خلیج فارس میان ایران و آمریکا، تنها بخشی از بیثباتیهای جهانی هستند که میتوانند زنجیرههای تأمین غذا را متوقف کنند. در چنین شرایطی، هر کشوری که بتواند بهصورت مستقل و فناورانه، غذای حیاتی خود را تأمین کند، یک گام جلوتر از تهدیدها خواهد بود.
روند جهانی به سمت "پروتئین بینیاز از دام"
در سالهای اخیر، جریان سرمایهگذاری و تحقیق در حوزه فودتک (فناوری غذا) به سمت غذاهای تولیدشده در بیوراکتور، گوشتهای کشت سلولی و تخمیر زیستی سوق پیدا کرده است. از آمریکا و اروپا گرفته تا کشورهای آسیای شرقی دولتها و بخش خصوصی در حال توسعهی سامانههای تولید غذا با اتکا به زیستفناوری و هوش مصنوعی هستند.
هدف چیست؟ تولید غذا در شرایط اقلیمی سخت، کاهش مصرف آب، تأمین غذای سالم بدون استفاده از دارو و هورمون، بینیازی از نهادههای دامی و حتی امکان ساخت غذا در مأموریتهای خاص میتواند از جمله اهداف این روند باشند.
MissionMeal؛ میشن میل| نسخه ایرانی یک نیاز جهانی
در ایران نیز استارتاپ MissionMeal گامی جسورانه در این مسیر برداشته است. این شرکت فناور، با استفاده از تخمیر میکروبی و میسلیومی، محصولات جایگزین پروتئین حیوانی را با عنوان "پروبیوکا" و "پروبیوم" تولید میکند. این محصولات در بیوراکتورهای باز مهندسی شده کشت میشوند، فاقد هورمون و آنتیبیوتیکاند و در مصرف آب و انرژی صرفهجویی قابلتوجهی دارند.
این استارتاپ با هدف توسعه غذای دقیق و تغذیه هدفمند در ایران و منطقه شروع به کار نموده است و نیز با ارائهی پلتفرم"میشینو" خدمات کوچینگ سلامت را نیز برای سازمانها و افراد فراهم نموده است.
چرا این مدل برای ایران حیاتی است؟
ایران با بحرانهایی مانند کمآبی، فرسایش خاک، وابستگی به واردات گوشت و کاهش امنیت غذایی در برابر تحریم و جنگ روبهروست. در چنین شرایطی، تولید غذاهای پایدار، کممصرف و بینیاز از نهادههای سنتی، یک ضرورت استراتژیک محسوب میشود.MissionMeal با تولید داخلی، تکیه بر زیستفناوری و تمرکز بر سلامت، میتواند نهتنها بخشی از این نیاز داخلی را پاسخ دهد، بلکه الگویی برای صادرات دانشبنیان نیز باشد.
