در مدل درآمدی کرایه (Lending/Renting/Leasing) کالاهایی (عمدتا گران‌‌قیمت، کم‌یاب و یا کم‌استفاده) را که متعلق به شماست و یا از دیگر کسب‌و‌کارها خریداری کرده‌اید، به دیگران به‌ازای تعداد دفعات استفاده یا مدت زمانی مشخص اجاره می‌دهید. مشتریان به جای خریدِ کالا آن را اجاره می‌کنند و پول کمتری می‌پردازند. در عوض شما می‌توانید آن را به تعداد بیشتری از مشتریان اجاره دهید و درآمد داشته باشید. شاید باورتان نشود ولی کسب‌و‌کاری مانند LeaseJean این کار را با شلوارهای جین(لی) انجام می‌دهد.
یک مثال خودمانی‌تر می‌تواند کسب‌و‌کارهای سنتی ارائه خدمات مجالس، ظروف کرایه و تجهیزات نمایشگاهی باشد که تجهیزات مربوطه را در قالب این مدل ارائه می‌دهند.
در اینجا به‌عنوان یک نمونه موفق الکترونیکی به وب‌سایت ایران رنتر اشاره می‌کنیم که اقدام به ارائه این خدمات به صورت الکترونیکی کرده است.
این مدل، خود شامل یک زیر مدل می‌شود که در دنیا با عنوان پرداخت به ازای هربار استفاده pay per use یا Pay as you go مشهور است و از آنجا که این مفهوم با مفهوم کرایه شباهت‌های زیادی دارد، لذا جهت کم کردن پیچیدگی این مورد را در قالب مدل کرایه توضیح دادیم.
