برنامه ریزی کم تماس (Low-Touch Planning) به معنای استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته مثل هوش مصنوعی برای خودکارسازی و ساده‌سازی فرآیندهای برنامه‌ریزی در زنجیره تأمین است. در این روش، مراحل دستی که اغلب زمان‌بر و مستعد خطا هستند، به صورت خودکار انجام می‌شوند و تحلیل‌های پیچیده‌ای از داده‌های مختلف به شکل لحظه‌ای ارائه می‌گردد.
این نوع برنامه‌ریزی باعث می‌شود کسب و کارها بدون نیاز به دخالت مداوم انسان، بتوانند تقاضا را پیش‌بینی کرده و بهینه‌ترین تصمیمات را بگیرند. از سوی دیگر، بهبود دقت در پیش‌بینی تقاضا منجر به کاهش انبارهای اضافی، جلوگیری از کمبود محصولات و بهینه‌سازی منابع می‌شود
این روند نوآورانه در برنامه‌ریزی زنجیره تأمین باعث شده که شرکت‌ها بتوانند عملکرد خود را در برابر چالش‌های پیش‌بینی‌نشده‌ای همچون تغییرات ناگهانی در تقاضا یا اختلالات در تأمین بهبود بخشند و از مزایای رقابتی برخوردار شوند.
