ارزش یک شبکه اینترنت اشیا در تئوری نیست، بلکه در کاربردهای عملی آن نهفته است. در ادامه، نمونههایی از چگونگی استفاده صنایع پیشرو از این فناوری برای ایجاد تحول ارائه شده است:
نگهداری و تعمیرات پیشبینانه: این شاید ملموسترین کاربرد باشد. حسگرهای لرزش، دما و صدا بر روی تجهیزات حیاتی (مانند پمپها، موتورها یا پرسها) نصب میشوند. شبکه اینترنت اشیا این دادهها را به پلتفرمی ارسال میکند که مدلهای هوش مصنوعی (AI) در آن، الگوهای منجر به خرابی را شناسایی میکنند. به جای تعمیرات دورهای (که یا زود است یا دیر)، تعمیرات دقیقاً قبل از وقوع خرابی برنامهریزی میشود. این امر زمان توقف خط تولید (Downtime) را به شدت کاهش میدهد، هزینههای تعمیرات اضطراری را حذف میکند و عمر مفید داراییها را افزایش میدهد.
همزاد دیجیتال: ایجاد یک کپی دیجیتال زنده از یک دارایی فیزیکی یا حتی یک فرآیند کامل. این همزاد دیجیتال به طور مداوم دادهها را از شبکه اینترنت اشیا دریافت میکند و به مهندسان اجازه میدهد تا سناریوهای مختلف را شبیهسازی کنند، گلوگاهها را شناسایی کنند و فرآیندها را قبل از اعمال هرگونه تغییر فیزیکی، بهینه سازند.
ردیابی لحظهای داراییها: حسگرهای GPS و RFID متصل به شبکه اینترنت اشیا (با استفاده از فناوریهایی مانند LoRaWAN یا NB-IoT) به مدیران لجستیک اجازه میدهند تا موقعیت دقیق هر کانتینر، کامیون یا پالت را در هر لحظه بدانند. این شفافیت کامل، امکان بهینهسازی مسیرها، کاهش سرقت و ارائه زمان تخمینی دقیقتر به مشتریان را فراهم میکند.
نظارت بر زنجیره سرد: برای صنایع دارویی و غذایی، حفظ دمای مشخص حیاتی است. حسگرهای دمای متصل به شبکه اینترنت اشیا در کانتینرهای یخچالدار، تضمین میکنند که دما در محدوده مجاز باقی میماند و در صورت بروز هرگونه انحراف، هشدارهای فوری ارسال میشود. این امر از فساد محصولات جلوگیری کرده و انطباق با مقررات را تضمین میکند.
کشاورزی دقیق (Precision Farming): حسگرهای رطوبت خاک، مواد مغذی و شرایط آبوهوایی که در سراسر مزرعه پخش شدهاند، دادههای دقیقی را از طریق یک شبکه اینترنت اشیا (معمولاً LPWAN) ارسال میکنند. کشاورزان میتوانند دقیقاً بفهمند کدام بخش از مزرعه به چه مقدار آب یا کود نیاز دارد. این امر منجر به کاهش مصرف منابع (آب و کود)، افزایش کیفیت و کمیت محصول و کشاورزی پایدارتر میشود.
نظارت از راه دور بیمار: دستگاههای پوشیدنی (مانند مانیتورهای ضربان قلب یا گلوکز) دادههای حیاتی بیماران (به ویژه بیماران مزمن) را در خانه جمعآوری کرده و از طریق شبکه اینترنت اشیا به مراکز درمانی ارسال میکنند. این امر به پزشکان اجازه میدهد تا وضعیت بیماران را به طور مداوم پایش کنند، از بستری شدنهای غیرضروری جلوگیری کنند و در مواقع اضطراری به سرعت مداخله نمایند.
مدیریت هوشمند موجودی (Smart Shelves): قفسههای مجهز به حسگرهای وزن یا RFID میتوانند به طور خودکار تشخیص دهند که چه زمانی موجودی یک کالا در حال اتمام است و به طور خودکار سفارش جدیدی را ثبت کنند. این کار از اتمام موجودی (Stock-out) جلوگیری کرده و فرآیند انبارداری را بهینه میکند.
تحلیل رفتار مشتری: دوربینها و حسگرهای مبتنی بر Wi-Fi (به صورت ناشناس) میتوانند الگوهای حرکت مشتریان در فروشگاه را تحلیل کنند. این دادهها به مدیران کمک میکند تا چیدمان فروشگاه را بهینه کنند، مکانهای مناسب برای تبلیغات را شناسایی کنند و تجربه خرید را بهبود بخشند.
