انتخاب مدل استقرار ابر (عمومی، خصوصی یا ترکیبی) یکی از اولین و مهمترین تصمیمات استراتژیک در سفر ابری شماست. این انتخاب تأثیر مستقیمی بر هزینهها، امنیت، کنترل و چابکی سازمان شما خواهد داشت. هیچ پاسخ «یکسان برای همه» وجود ندارد و بهترین مدل، به نیازها، صنعت و اهداف منحصربهفرد کسبوکار شما بستگی دارد. درک عمیق از مزایا و معایب هر مدل، به شما کمک میکند تا از حداکثر مزایای رایانش ابری برای کسب و کار خود بهرهمند شوید.
بیایید هر مدل را از منظر یک مدیر ارشد بررسی کنیم و ببینیم چه چیزی را به دست میآورید و چه چیزی را از دست میدهید.
مزایا:
کاهش چشمگیر هزینهها: شما هیچ هزینهای برای خرید و نگهداری سختافزار پرداخت نمیکنید. مدل پرداخت به ازای مصرف، هزینههای سرمایهای (CapEx) را به هزینههای عملیاتی (OpEx) تبدیل میکند.
مقیاسپذیری نامحدود: میتوانید منابع خود را در عرض چند دقیقه، نه چند هفته یا ماه، افزایش یا کاهش دهید. این ویژگی برای کسبوکارهایی با نوسانات تقاضا (مانند فروشگاههای آنلاین در فصل حراج) حیاتی است.
نوآوری سریع: ارائهدهندگان بزرگ ابر عمومی، دائماً در حال افزودن خدمات جدید و پیشرفتهای مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و اینترنت اشیاء (IoT) هستند که شما میتوانید به سرعت از آنها استفاده کنید.
معایب:
کنترل و امنیت: اگرچه امنیت ارائهدهندگان بزرگ در سطح جهانی است، اما دادههای شما در یک زیرساخت مشترک قرار دارد. این موضوع میتواند برای صنایع با مقررات بسیار سختگیرانه، یک نگرانی باشد.
هزینههای غیرقابل پیشبینی: اگرچه مدل پرداخت به ازای مصرف جذاب است، اما در صورت عدم مدیریت صحیح، میتواند منجر به هزینههای غیرمنتظره و سرسامآور شود.
مزایا:
امنیت و کنترل حداکثری: شما کنترل کاملی بر زیرساخت، دادهها و سیاستهای امنیتی خود دارید. این مدل برای سازمانهای دولتی، مالی و بهداشتی که با دادههای بسیار حساس سروکار دارند، ایدهآل است.
انطباق با مقررات (Compliance): برآورده کردن الزامات قانونی و صنعتی خاص، در یک محیط ایزوله و کنترلشده بسیار آسانتر است.
عملکرد قابل پیشبینی: از آنجایی که منابع به طور انحصاری در اختیار شماست، عملکرد برنامههای کاربردی شما تحت تأثیر دیگر مشتریان قرار نمیگیرد.
معایب:
هزینههای بالا: شما مسئول تمام هزینههای خرید، راهاندازی و نگهداری زیرساخت هستید که نیاز به سرمایهگذاری اولیه قابل توجهی دارد.
پیچیدگی مدیریتی: راهاندازی و مدیریت یک ابر خصوصی نیازمند تخصص فنی بالایی در داخل سازمان است.
مقیاسپذیری محدود: مقیاسپذیری به اندازه ظرفیت سختافزاری که خریداری کردهاید محدود است و افزایش آن زمانبر و پرهزینه است.
مزایا:
انعطافپذیری استراتژیک: شما میتوانید بارهای کاری حساس و حیاتی خود را در ابر خصوصی نگه دارید و از ابر عمومی برای بارهای کاری با تقاضای متغیر، توسعه و آزمایش، و بازیابی فاجعه استفاده کنید.
بهینهسازی هزینه: میتوانید با انتقال بارهای کاری غیرحساس به ابر عمومی، هزینههای خود را کاهش دهید و در عین حال کنترل خود را بر دادههای کلیدی حفظ کنید.
مهاجرت تدریجی: ابر ترکیبی یک پل عالی برای سازمانهایی است که میخواهند به تدریج به سمت ابر حرکت کنند، بدون اینکه مجبور به یک جهش بزرگ و پرریسک باشند.
معایب:
پیچیدگی یکپارچهسازی: مدیریت و یکپارچهسازی دو محیط متفاوت (خصوصی و عمومی) میتواند چالشبرانگیز باشد و نیازمند ابزارها و مهارتهای تخصصی است.
چالشهای امنیتی: ایجاد یکپارچگی امنیتی بین دو محیط متفاوت نیازمند برنامهریزی دقیق است تا از ایجاد حفرههای امنیتی جلوگیری شود.
