
فراتر از جذابیتهای فنی، این مدل مزایای تجاری ملموسی به همراه دارد که میتواند به یک مزیت رقابتی پایدار تبدیل شود. این مزایا صرفاً بهبودهای جزئی نیستند، بلکه تغییراتی بنیادین در نحوه تخصیص منابع مالی و انسانی در سازمان شما ایجاد میکنند.
این بزرگترین و ملموسترین مزیت برای مدیران مالی (CFOs) است. در مدلهای سنتی، شما برای «ظرفیت» هزینه پرداخت میکنید، حتی اگر از آن استفاده نکنید. یک سرور، چه ۱۰۰۰ درخواست را پردازش کند و چه هیچ درخواستی را، هزینه ثابت خود را دارد. اما در مدل رایانش بدون سرور، شما فقط برای «اجرای واقعی» هزینه میکنید. اگر یک تابع در طول یک ماه حتی یک بار هم اجرا نشود، هزینه آن صفر است. این مدل هزینههای عملیاتی (OPEX) را به شدت کاهش میدهد و مدل مالی فناوری اطلاعات را از حالت مبتنی بر پیشبینی به حالت مبتنی بر مصرف واقعی تغییر میدهد، که این امر منجر به بهینهسازی فوقالعاده جریان نقدی میشود.
یکی از بزرگترین کابوسهای مدیران عملیات (COOs) و مدیران فناوری اطلاعات (CIOs)، مدیریت نوسانات ترافیک است. فرض کنید یک کمپین بازاریابی موفق باعث هجوم ناگهانی کاربران به وبسایت شما میشود. در مدل سنتی، این ترافیک میتواند سرورهای شما را از کار بیندازد و منجر به از دست رفتن درآمد و آسیب به برند شما شود. با رایانش بدون سرور، مقیاسپذیری به صورت آنی و خودکار توسط ارائهدهنده ابر مدیریت میشود. اگر در یک لحظه ۱۰ درخواست داشته باشید، ۱۰ نمونه از تابع شما اجرا میشود. اگر در لحظه بعد ۱۰,۰۰۰ درخواست داشته باشید، سیستم به طور خودکار به همین تعداد مقیاس پیدا میکند، بدون اینکه نیاز به دخالت حتی یک نفر از تیم شما باشد. این قابلیت، تابآوری (Resilience) کسبوکار شما را به طرز چشمگیری افزایش میدهد.
در بازار امروز، سرعت همه چیز است. معماری بدون سرور به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا فرآیندهای پیچیده و زمانبر مربوط به تهیه و تنظیم زیرساخت را به طور کامل نادیده بگیرند. آنها میتوانند ایدههای جدید را به سرعت در قالب توابع کوچک پیادهسازی کرده و بلافاصله مستقر کنند. این امر چرخه توسعه نرمافزار را از چند هفته یا چند ماه به چند روز یا حتی چند ساعت کاهش میدهد. این چابکی به کسبوکار شما اجازه میدهد تا سریعتر به بازخورد مشتریان پاسخ دهد، ویژگیهای جدید را زودتر از رقبا عرضه کند و در بازار پیشرو بماند.
شاید استراتژیکترین مزیت رایانش بدون سرور همین باشد. با برونسپاری کامل مدیریت زیرساخت، با استعدادترین و گرانترین منابع شما—یعنی مهندسان نرمافزار—میتوانند تمام وقت و انرژی خود را صرف حل مشکلات واقعی کسبوکار و ایجاد ارزش برای مشتریان کنند. به جای اینکه نگران پچ کردن سیستمعامل، مانیتورینگ فضای دیسک یا تنظیمات شبکه باشند، آنها بر روی بهبود الگوریتمها، طراحی تجربه کاربری بهتر و توسعه ویژگیهای درآمدزا تمرکز خواهند کرد. این امر نقش واحد فناوری اطلاعات را از یک «مرکز هزینه» به یک «موتور نوآوری» در سازمان شما تبدیل میکند.