من دانشجوی ارشد دانشکده مکانیک هستم. اخیراً متوجه جلسه‌ی شورای صنفی با مسئولان دانشگاه شدم که در آن، آقای دکتر فاطمی‌زاده در پاسخ به سوالی راجع به بازگشایی خوابگاه‌ها گفته‌اند که بازگشایی برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی، منوط به موافقت معاونت آموزشی است.
ببینید این مسئله واقعا به یک دغدغه اساسی و فشار روحی برای ما دانشجویانی که سال آخری و شهرستانی هستیم تبدیل شده. در حالی که ما باید الان در دانشگاه و آزمایشگاه‌هایمان مشغول فعالیت و به اتمام رساندن تزهایمان باشیم، نمی توانیم آن را پیش ببریم؛ آن هم تنها به این دلیل که خوابگاه بسته است. دانشگاه از طرفی اعلام کرده فعالیت در داخل دانشگاه برای انجام پروژه‌ها مشکلی ندارد، از طرفی خوابگاه‌ها بسته است. این بدین معناست که دانشجویان ساکن تهران می توانند به پروژه‌شان برسند؛ اما ما شهرستانی‌ها چه کنیم؟!
اینکه خوابگاه برای ما دانشجویان سال آخری بسته باشد علاوه بر مشکلات برای ما، مشکلات عمده برای خود دانشگاه هم ایجاد می کند وقتی دانشجو نتواند تا آخر تابستان دفاع کند مجبور است یک ترم دیگر یا حتی یک سال دیگر در دانشگاه و خوابگاه بماند که همین عامل باعث کمبود ظرفیت بیش از پیش خوابگاه برای دانشگاه در سال آینده است.
از طرف دیگر دانشجویان و مسئولان دانشگاه به درستی دغدغه حفظ سلامت در این شرایط کرونا را دارند.
راه حل از نظر من چیست؟ دانشگاه باید تنها به دانشجویان سال آخر که به دلیل انجام پروژه‌شان می‌خواهند تا پایان تابستان به دانشگاه بیایند را تفکیک کند و به آن‌ها خوابگاه دهد و تا پایان تابستان، آن‌ها را در کل خوابگاه‌های دانشگاه پخش کند، به این ترتیب تعداد دانشجویان هر اتاق حتی تا یک نفر در هر اتاق کاهش می‌یابد و مسائل بهداشتی و فاصله اجتماعی نیز برقرار می‌شود.
ولی این مسئله حالا باید اتفاق بیفتد، ما دانشجویان سال آخر تا همین الآن ۳ ماه مهم نزدیک دفاعمان را از دست داده‌ایم و اینکه بخواهند تیرماه (به عنوان مثال) به این موضوع فکر کنند، دیگر واقعا دیر است.
