به نام خداوند بخشنده مهربان
«مرگی عاقلانه تر از زندگی» اولین جمله تأمل برانگیز بازیگر نقش اول فیلم سینمایی «جوکر» است . به عنوان یک دلقک کارش خنداندن و شادگردن دیگران است ؛ اما رنج‌های زندگی ، که همچون خوره به جانش افتاده اند؛ او را برای دریافت کمک و مشاوره ، به سوی یک روان درمانگر سوق می دهد.
در رؤیاهای او ، آرزوی یک آغوش گرم ، رهایی از تنهایی ،پایان بدبیاری های مدام ، رها شدن از حس بی‌ارزش بودن و در نهایت تبدیل شدن به یک استند آپ کمدین جا گرفته اند.
با امید به آینده ، با ماسک دلقک و تابلویی در دست روبروی یک پیتزا فروشی برای جلب مشتری می رقصد و مسخره بازی در می‌آورد. برخی از رهگذران با نگاه یا نیش زبان او را آذار می دهند. در یکی از این روزها ، سه نفر آدم شرور ، تابلو را از دستش می قاپند و فرار میکنند …
او به دنبال آن‌ها میدود و التماس می‌کند که تابلو را به او برگردانند. اما نه تنها این اتفاق نمی‌افتد ؛ بلکه یک کتک جانانه هم از آن سه شرور می‌خورد. و اما تابلو ، در حین درگیری می‌شکند و زیر پای آن‌ها تکه‌تکه می شود.
در نهایت مورد توبیخ رئیس دلقکخانه قرار میگرد و خسارت تابلو از حقوقش کسر و به پیتزا فروشی پرداخت میشود. بدتر اینکه او این کار را از دست می دهد. چون صاحب پیتزا فروشی دیگر او را نمی خواهد. بازهم بدبیاری ، بازهم سرزنش های مدیر دلقکخانه …
او به خوبی متوجه این حقیقت شده بود که رنج‌هایش او را از آرزوهایی که در سر می پروراند؛ دور و دورتر میکنند. بنابراین برای پذیرفته شدن ماسک خنده به صورتش می زند.
پیرامونمان پر از انسان‌هایی که در حال دست و پنجه نرم کردن با رنج‌هایشان هستند. آن‌ها ضعیف نیستند. آن‌ها خنگ و کند ذهن نیستند. اگر حکومت آدم‌های ثروتمند و مشهور اجازه می‌داد؛ آن‌ها هم میتوانستند موفقیت را تجربه کنند.
وقتی شروع میکنی به فکر کردن ، وقتی رویاهایت را دنبال میکنی ، با صفی بزرگی از موانع مواجه می‌شوی. بخش اعظمی از آن مشکلات را آدم‌هایی تشکیل می‌دهند؛ که مدام به تو می خندند. نه برای افکارت ارزشی قائلند نه برای رؤیاهای تو. تو بهانه خوبی برای خندیدن آن‌ها هستی.
گذشتن از صد آدم‌هایی که دوست دارند درست مانند چرخ دنده های یک دستگاه مکانیکی به طور پیوسته و یکنواخت بچرخند ؛ مهارت بسیار مهمی است که باید انسان‌های موفق بدست بیارن. اگر دوست من بخواهد رئیس جمهور شود ؛ چرا باید به او بخندم؟ چون به اندازه ظرفیتم او را قضاوت می کنم.
یک زندگی خوب ، یک زندگی تاب آورانه است. نه دلقک فیلم «جوکر» که عاقبت تبدیل به یک کمدین قاتل می شود.
