«سینماتوگراف» که بعدها به کوتاهی «سینما» خوانده شد، از آن هنگام که به پیدایی رسید در پی ثبت آنی صحنههای زندگی عینی بود. اگر روایتی که نخستین فیلم تاریخ سینما را «بیرون آمدن از کارخانه های لومیر» (Sortir des usines Lumiere) 1895؛ (خروج کارگران از کارخانه لومیر) می داند بپذیریم، این فیلم را باید نخستین فیلم مستند نیز دانست؛ در مطبوعات آن زمان چنین می خوانیم: «این زندگی عینی است که به هنگام رخ دادن به ثبت رسیده است».
اشتیاق برای شناخت بهتر واقعیت از همان اولین روزهای پیدایش سینما نمایان شد. در این دوره شرکت «لومیر» به سراسر جهان اپراتورها (فیلمبردارانی) می فرستد که کارشان ثبت زندگی و رخدادهای مردمان دور افتاده است. گرایش به داشتن دوربین های فیلمبرداری سپس در میان کاوشگران، مسافران، روزنامه نگاران و مردم شناسان پدیدار می شود. نخستین اسناد به دست آمده موضوعات بس گوناگونی را در بر می گیرند؛ مسابقات ملبورن، تاج گذاری نیکلای دوم، ورود گاوبازان، گردش فیل ها در پنوم پن و... در فرانسه «فلیپ مسگیش» و «فرانسیس دوبلیه» شناخته شده ترینِ این شکارگران تصویرند. تماشاگران بی درنگ به تولیداتی که سرزمین های دورافتاده را برایشان آشکار و رخدادهایی که در جهان می گذشت را نمایان می ساخت علاقه پیدا می کنند و به این ترتیب اخبار و وقایع مسئله ی باب روز می شوند. در برابر این خواست همگانی و به هنگامی که امکان فیلمبرداری در مکان واقعی وجود نداشت، رخدادها بازسازی می شوند؛ «ژرژ مه لیس» انفجار رزمناو ماین در لنگرگاه هاوانا (1898) را این گونه به فیلم درمی آورد و شرکت «بیوگراف» در 1905 آتشفشان کوه وزوو را با ماکت بازسازی می کند. در همین سال نخستین اخبار سینمایی نیز در آمریکا نمود می یابد.
ادامه دارد...
ادامه این مقاله را در سایت استودیو کلاس به آدرس studioclass.ir مطالعه کنید.
