وقتی جرقهٔ ثبت رسمی ایدهٔ «مطالعهدرمانگری» در ذهنمان زده شد، در ابتدا تردیدها و پرسشها بیشمار بودند؛ اما خوب میدانستیم که ایدهای که ثبت نشود، مانند بذری است که هرگز فرصت سبز شدن نمییابد. بهدنبال نخستین فرصت معتبر و علمی برای ثبت آن گشتیم. پس از بروکسلِ بلژیک، سومین همایش ملی پژوهشهای حرفهای در روانشناسی و مشاوره؛ از نگاه معلم شایستهترین گزینه بود؛
هم به دلیل برخورداری از رتبهٔ علمی ISC
هم بهخاطر میزبانی دانشگاه فرهنگیان
و هم به این علت که این رویداد بینالمللی با همکاری جمعی از فرهیختگان با نظارت رئیس مطالعات راهبردی کل کشور وزارت آموزشو پرورش تدارک دیده شده بود.
باور داشتیم که شجاعت یعنی انتخاب بهترین امکان در زمان حال، نه انتظار برای امکان ایدهآل در آینده. بنابراین، تصمیم گرفتیم از همین سکوی علمی استفاده کنیم. مقالهٔ «مطالعهدرمانگری» پس از طی کامل فرآیند داوری علمی توسط کمیتهٔ مستقل همایش پذیرفته و چاپ شد؛ و این، دومین ثبت رسمی این ایده در بستری معتبر بود.
این شروع، نه پایان مسیر، بلکه نقطهٔ عزیمت ما به سوی مقالات ISC و ISI بهتر و پرارجاعتر شد؛ چون فرصت ها ، همیشه از یک «امروز کوچک» تغذیه می کنند نه یک «فردای بزرگ» خیالی.
اولینها همیشه بذر بهترینها را میکارند.
بنابراین مقاله isc مطالعه درمانگری به اندازه کتاب و بهترین مقالات isi و isc امروز و فردایمان برایمان محترم و ارزشمنده است
