استایل گوتیک

سبک گوتیک یک سبک بسیار تاریخی از میانه سده دوازدهم است که مبداش کشور فرانسه بوده و تا سده شانزدهم در بین تمام اروپاییان رواج داشته است. لغت گوتیک یعنی منسوب به قوم گوت‌ها از اقوام شمالی اروپا. سبک گوتیک در تمام ارکان زندگی روزمره افراد و همینطور هنر به طور خاص نفوذ کرد. معماری، نقاشی و مجسمه سازی به سبک گوتیک روی گرداندند. برای مثال معماری گوتیک، یکی از سبک‌ها و دوره‌های تاریخی معماری است. این سبک، سبکی مذهبی بوده که همواره، در خدمت کلیسا بوده‌است. آغاز پیدایش هیچ‌ یک از شیوه‌های معماری را به دقت شیوه گوتیک، نمی‌توان تعیین کرد. هنر گوتیک در میان دو دوره رمانسک و رنسانس واقع شده‌است و تا قبل از دوره مدرن گوتیک به عنوان یک صفت منفی به کار می‌رفت. فیلاریته از آن به عنوان هنر فلاکت زده یاد می‌کند. سبک معماری جورجیا الهام گرفته از این سبک در سال‌های ۱۷۲۰ تا ۱۸۴۰ در کشورهای انگلیسی زبان شهرت یافت. طاق نوک‌تیز، پشت‌بند معلق (شمشیری) و قوس جناغی (دنده‌دار) از ویژگی‌های رایج معماری سبک گوتیک به شمار می‌روند و معماران به کمک آن‌ها می‌توانستند ساختمان‌های بلندتر و محکم‌تری را بنا کنند.

سبک گوتیک در دوران خودش از نوعی ناهماهنگی با محیط رنج می‌برد. به همین دلیل هنرمندان ایتالیایی در آن دوره به تمسخر این سبک روی آوردند و نوع این سبک را به اقوام وحشی قبایل گوت‌ها در شمال اروپا، نسبت دادند. نام گوتیک در کنار هر شی و یا مفهومی تا مدت‌ها معنای تحقیرآمیزی می‌داد، زیرا سبک گوتیگ در اصول خود بسیار متفاوت از سبک کلاسیک بود و همین باعث دشواری آن در پیدا کردن محبوبیت می‌شد.

اما هنر گوتیک معاصر کمی متفاوت با معنای اولیه این هنر در تاریخ است. هنر گوتیک معاصر برپایه نوعی فضای دارک و وحشت بنا شده است. فرانسیسکا گوین در این مورد می‌گوید:

"آنها چیزهایی هستند مانند هیولا و گروتسک. در این سبک نقص یا جهش بدن، ارواح، عروسک، ماسک جمجمه و انزجار دیده می‌شود. اینها عکس‌هایی هستند مملو از رنگ سیاه و سفید، فروپاشی و بی‌ثباتی. ترسی است که بر محیط زیست، خود شخص یا دیگران منعکس شده‌است. گاهی اوقات مفهوم هرج و مرج نیز در آنها دیده می‌شود."

استایل گوتیک؛ لبخندی با طعم سیاهی

نام گوتیک در سبک‌های لباس پوشیدن و مدهای معاصر بسیار آشنا است. با شنیدن این نام ناخودآگاه باتوجه به تاریخچه پیشینی که از آن گفته شد، تصویر فضاهای دارک، نمور و تنگ و نامتناسب به نظر می‌آیند. خرده فرهنگ گوتیک در سال 1980 پا به عرصه ظهور نهاد. این خرده فرهنگ نیز مانند سایر خرده فرهنگ‌ها، با سودای تغییر و سرکشی از هنجارهای مرسوم اجتماعی آن زمان به وجود آمده بود.

المان‌های اصلی استایل گوتیک رنگ مشکی، لباس‌هایی با حاشیه‌های توری و رنگ پریدگی پوست صورت و بدن است. دامن، جوراب‌های زنانه و کرست نیز از اجزای جدانشدنی این سبک هستند. در دهه 2000 استایل گوتیک به فضای رسمی دنیای مد و فشن راه پیدا کرد. الکساندر مک‌کویین، اولین طراح شناخته شده‌‌ ای بود که در حوزه گوتیک فعالیت کرد. منتقدان مد، مجموعه‌ های Birds، Hunger و Shining مک‌کویین را بازگشت نمایش ‌های عصر ویکتوریا می ‌دانند.

لباس‌های گوتیک چسبان، تیره و ظریفند. با تماشای استایل گوتیک شما یاد داستان‌های کلاسیک انگلیسی قرن 17، 18 میلادی خواهید افتاد. داستان‌هایی مانند جین‌ایر، بلندی‌های بادگیر و ... یکی از استادان استفاده از استایل گوتیک زنانه در هنر، تیم برتون است. تیم برتون با فیلم‌های ساختارشکن و فانتزی خود همیشه معروف بوده است. زنان فیلم‌های تیم برتون از سبک‌های گوتیک در ظاهر خود بسیار بهره می‌برند. زنان زیبا، ظریف و رنگ‌پریده‌ای که گویی به مویه‌ای ابدی نشسته‌اند.

ست دامن و کرست، هر چشمی را مجذوب شما خواهد کرد. کرست و دامن را با چیزهای زیادی می توان تزیین کرد؛ از جمله فلزات و سگک ‌های بزرگ، اطلس مرغوب و زیبا یا پارچه ‌های چرمی. چنین ترکیبی، استایل شما را خاص و مسحورگر می ‌سازد. دامن و کرست ‌های وینتیج هم زیبایی خاص خودشان را دارند. اگر هم دوست داشته باشید می‌ توانید دامن گوتیک تکی بخرید و آن را با تاپ ‌ها و کرست ‌های دلخواهتان سِت کنید. برای استایل گوتیک، هم می‌‌توانید دامن طرح‌دار انتخاب کنید و هم دامن ساده را برگزینید. دامن هایی که قسمت پایین آن‌ ها از جنس تور است، برای استایل گوتیک بسیار مناسب هستند.

اکسسوری

اکسسوری یکی از پایه‌های ساختن هر استایلی است. در استایل گوتیک این ضرورت به نهایت خود می‌رسد. اکسسوری‌های مختص به استایل گوتیک، شامل دستکش، چوکر، انگشتر های بزرگ و عینک‌های goggles می‌شود. چترهای چرمی و توری هم جایگاه‌ ویژه‌ای در استایل گوتیک دارند؛ به‌ علاوه، این اکسسوری، پوست سفید و رنگ پریده مناسب برای استایل گوتیک را از گزند آفتاب حفظ می‌کند و باعث می‌شود که سالم و روشن باقی بماند. طبق دیدگاه‌های سنتی و بعضا زیبایی‌شناسانه، رنگ سفید خالص، نماینده ملال، سردی و نوعی اندوه است. ترکیب پوست سفید با رنگ مشکی و تیره استایل گوتیک آن را چشم‌نواز کرده و اندوه، ظرافت و زیبایی فوق‌العاده به ظاهر فرد می‎‌بخشد.