سرپرست: سینا سراجیان
مربیان: آیدا احمدی و حسن سلیمان‌خانی
اسم گروه: آرنیکا اکوتور
تعداد اعضا: 23 نفر
تاریخ: 27 خرداد 1401
ساعت 6 صبح، اول ورودی پارک نیلوفر توی منطقه نیاوران همدیگر رو ملاقات کردیم و در داخل پارک، سینا در مورد نوع گام برداری، استفاده از باتوم ها، نوع بستن بند کفش ها در صعود و فرود توضیحاتی داد؛ با ورزش های کششی بدن هامون رو مقداری گرم کردیم و حدود ساعت 7 مسیر پیمایش رو از سمت شمال شرق پارک نیلوفر شروع کردیم بعد از گذر از دره رحمان‌آباد(انتهای پارک) وارد مسیر پاکوب صعود قله شدیم.
کل تهران دیده میشد و علاوه براین هنوز خورشید کامل طلوع نکرده بود پس در قسمت غربی آسمون ماه نیمه کامل هم وجود داشت.
بعد از حدود 1 ساعت پیمایش زیر درخت های توی مسیر نشستیم و صبحونه‌ای میل فرمودیم و بعد از اون ادامه دادیم.
«توی مسیر حدودا سه تا استخر مانند وجود داشت و دومی چشمه‌طور بود ولی به دلایلی بسته بود. این استخرها برای آبیاری استفاده میشد و بعد از دومین استخر، بوی دلچسب و تازه آویشن توی فضا وجود داشت.
پرنده عجیبی وجود داره که در یک نقطه از آسمون ثابت پرواز میکرد و بعد سریع شیرجه میزد پایین و دوباره این کار رو تکرار میکرد، اسم این پرنده «دِلیجه» از خانواده شاهین هاست.
در هر لحظه که به اطراف نگاه میکردیم پروانه های زیادی به رنگ های سبز، زرد و سفید دیده میشد. گل های شکر تیغال، مریم گلی، شب بوی کوهی، ختمی(همونی که دمنوشش عجیبه از نظرم) و... دیده میشد.
در سمت شرق مسیری که طی میکردیم، خط‌الراس دارآباد و قله دارآباد دیده میشد»
و راس ساعت 11 از ضلع جنوب شرقی وارد قله شدیم که به صورت خالص، حدودا 3 ساعت 20 دقیقه پیمایش طول کشید.
بعد از مقداری حرکت کششی، استراحت و عکس گرفتن با تابلو قله؛ بار دیگه سینا باهمون «آرامش درونی همیشگی»ش، برامون در مورد نکاتی جزئی‌تر کوهپیمایی، وقت‌شناسی در زمانبندی ها و مدیریت آب و تغذیه و توضیح منطقه‌ای که توش بودیم حرف زد.
ساعت 12 برای فرود آماده شدیم، از همون مسیر صعود فرود رو آغاز کردیم و ساعت 2:10 دقیقه زیرسایه درختای اونجا وایسادیم تا ناهار میل بفرماییم! و بعد ساعت 2:30 دوباره ادامه دادیم.
«حدودا نیم ساعت انتهای مسیر بود که به بخشی رسیدیم که در سمت چپ به صورت منظم درخت های صنوبر و سپیدار (فکر میکردم تبریزی باشن :دی چون شبیه هستن کمی) کاشته شده بود، حرکت باد بین برگ های درختا صدای دلنشین و رقص بسیار زیبایی رو ایجاد کرده بود که میشد ساعت ها نشست اونجا و فقط به همون منظره نگاه کرد. خیلی زیبا بود!»
و بعد ساعت 15:45 به پارک نیلوفر رسیده بودیم و پیمایش تموم شد.
