گل پیونی یا گل صد تومنی یکی از گل‌های زیبا و پرطرفدار فصل بهار است که فقط چند هفته مهمان ماست. داستان ورود این گل زیبا به ایران به زمان قاجار باز می‌گردد و از آن موقع تا امروز، این گل در نقاشی‌ها، گچبری و بعد هم انواع دسته گل، باکس گل و... جلوه می‌کند. پیونی زیبا و پرطرفدار است و می‌توان آن‌را در دسته خاص‌ترین گل‌های جهان قرار داد. دوست دارید بیشتر درباره این گل بدانید؟ در این مطلب از وبلاگ بنیس فلاور همراه ما باشید.
گل پیونی از کجا آمده است؟
پیونی تنها گونه از خانواده‌‌اش است که گل می‌دهد و آن گل آنقدر زیباست که بسیاری از مردم جهان دوست دارند صاحب حداقل یک شاخه از آن باشند. احتمال می‌رود حدود 33 گونه پیونی در سرتاسر جهان بروید. اما در مجموع این گل بومی آسیا، اروپا و آمریکای شمالی است. با این که قرن‌ها از شناخت گل صد تومنی می‌گذرد، اما هنوز هم مطالعات درباره این گل وجود دارد.
گل صد تومنی معمولا زرد، سفید، قرمز و اغلب صورتی است. شکوفه آنها بین 7 تا 10 روز دوام می‌آورد و در سال فقط یک یا دو بار ظاهر می‌شود. ممکن است بتوانید پیونی را به صورت گل آپارتمانی نگه دارید اما فرصت کوتاهی برای لذت بردن از گل آن خواهید داشت.
علت نامگذاری گل پیونی
پیونی گلی دوست داشتنی در سراسر دنیاست و به همین دلیل ردپای نامگذاری آن به اساطیر یونان می‌رسد. در افسانه‌ها آمده است که آسکلپیوس پزشک و درمانگر اساطیر یونانی که فرزند آپولون بود، شاگردی به‌نام پین داشت. روزی از روزها پولوتو با هرکول درگیر می‌شود و در این نزاع چشم او آسیب می‌بیند.
شاگرد آسکلپیوس برای درمان چشم او، در کوه المپوس (که در سیاره مریخ است)، گلی را پیدا می‌کند. آن گل همین پیونی خودمان است که به افتخار کاشفش، از دوران کهن، پیونی نامیده شده است.
امروزه می‌دانیم که گل صد تومنی احتمالا در نواحی دیگری از جهان هم می‌روییده اما در طی یخبندان‌های پی در پی فقط به نواحی خاصی پناهنده شده و در همان جا رشد کرده است.
معرفی گل پیونی در دنیا
در متون کهن چینی، ذکر شده است که از پیونی ادویه‌ای خاص و طعم دهنده‌ای عالی تهیه می‌شده است. علاوه بر این، در قرن ششم و هفتم گل پیونی به عنوان دارو نیز در چین کشت شده است و از جمله گیاهانی است که خواص درمانی دارد.
در دوران سلطنت تانگ، گل صد تومنی یا پیونی در باغ پادشاه چین کشت می‌شد در مقر سلسله‌های گوناگون بعدی نیز فضایی برای کشت این گل در نظر گرفته شد. در این فضاها هنوز هم گل پیونی کشت می‌شود.
پرورش گل صد تومنی در آلاسکا
بعدها در قرن دهم، ژاپن هم برای کشت گل پیونی اقدام کرد و هنوز هم لابراتورهای بزرگی برای پژوهش درباره این گل دارد. بالاخره در سال 1789، پیونی از شرق آسیا به اروپا رفت و در باغ کیو کاشته شد. این باغ که در لندن قرار دارد، بزرگترین باغ گیاهشناسی جهان است و میلیون‌ها نمونه گیاهی در آن زندگی می‌کنند.
بعد از آن کشورهای مختلف برای پرورش گل صد تومنی تلاش کردند. جالب است بدانید یکی از موفق‌ترین کشورها در پرورش این گل، آلاسکا است. این کشور به سبب داشتن ساعات آفتاب طولانی در اواسط تا اواخر تابستان، فرصت منحصر به فردی برای داشتن دشت‌های وسیعی از این گل را دارد.
علاوه بر این کشور، سالانه بیش از 50 میلیون شاخه از این گل در کشور هلند فروخته می‌شود و بسیاری از مردم دوست دارند حداقل یک شاخه از آن را داشته باشند.
ورود گل پیونی به ایران
پیونی چگونه به ایران راه پیدا کرد و چرا اسمش گل صد تومنی شد؟ همان طور که در ابتدا متن گفتیم، خانواده گل پیونی حدود 33 رقم و گونه دارد. برخی از این گونه‌ها به صورت طبیعی در ایران می‌رویند و می‌توان آنها را در جنگل‌های مازنداران و گیلان پیدا کرد. در نتیجه احتمال می‌رفت اقلیم ایران بتواند مستعد پرورش این گل باشد.
به همین دلیل در زمان مظفرالدین شاه گیاهشناسی به‌نام جرج پتوریا بذر این گیاه را در یکی از محوطه‌های سلطنتی کاشت. مذتی بعد پیونی شکوفه داد و وقتی گل آن باز شد، آنقدر زیبا بود که پادشاه قاجار، به آقای پتوریا 100 تومان انعام داد...
برای خواندن ادامه این مطلب در وبلاگ بنیس فلاور منتظرتون هستیم
