?شهید احمد حسن بیگلو، ۳۰ فروردین ماه ۱۳۴۴ به دنیا آمد. بعد از اتمام تحصیلات در دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد. همزمان با تحصیل، در جبهه های حق علیه باطل نیز حضور داشت. ایشان در تاریخ ۱۱ فروردین ماه ۱۳۶۷ در پاسگاه زید به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم
أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلٰهَ إِلَّا ٱللَّٰهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ ٱللَّٰه، أَشْهَدُ أَنَّ عَلیَّاً وَلّی الله.
وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْر
اللّهُمَّ لا تَکلنی إلی نَفسی طَرفَةَ عَینٍ أبَداً
با حمد و سپاس به پیشگاه حضرت حق تعالى که ما را توفیق عبادت و طاعت داد تا بتوانیم همراه با اظهار بندگى، شاکر نعمت هاى بیکران آن مولى باشیم و با سلام به حضور تک تک انبیاء الهى از حضرت آدم تا حضرت خاتم (ص) وائمه اطهار از على (ع) تا حضرت حجت (ع) و نایب بر حق آن جناب خمینى کبیر و با آرزوى پیروزى و موفقیت امت اسلام در ادا دینشان به اسلام و نجات دادن امت مستضعف از سلطه استکبار جهانى.
آری، بندۀ سراپا گناهکار بالاخره بعد از چندین بار حضور در جبهه، دوباره توفیق شرکت در جبهه نصیبم شد و توانستم در معبد عاشقان سالک حضور یابم و دمی چند از انفاس پاک و مقدس مجاهدان به طریق حق، به تن مرده‌ام بر خورد و [با] آن فطرت پاک انسانی که خدا در دل هر انسان قرار داده، از زیر منجلاب گناه بیرون زده و خود را از تاریکی‌های جهل و گناه نجات داده و به روشنایی دعا روشنی بخشم. زمانی که انسان در این سنگرهای پاک و مطهر مجاهدان فی سبیل الله حضور می‌یابد و ایثار و جان‌فشانی‌شان را با چشم دل مشاهده می‌کند، آن زمان است که می‌فهمد زندگی همان نیست که همچون حیوان فقط خورد و خواب. و به چند ر‌کعت نماز و دعا راضی بودن، [و غفلت‌کردن از] شیطان‌های درونی و بیرونی که هر لحظه در کمین وسوسه و گمراهی انسان هستند، باشد.
زمانى که امام، جبهه را دانشگاه معرفى مى‌کند؛ دانشجویان و انسان هاى پاک و طالب معشوق قدم به پیش مى‌نهند و خود را آماده جانسپارى در این معبد مى‌کنند و با خون خود وضوى عشق مى‌سازد و با زبانى پر ذکر به دیدار یار مى‌شتابد. بارى جوانان نیروى دانشگاه است. کوشش کنیم تا زمانى که استادان این دانشگاه طریق را راهنمایند و به سوى یار بشتابیم واگرنه با وسوسه هاى شیطانى نشستى داشته باشیم دیر شده و آنجاست که باید یزیدیان زمان رو سیاه در روز جزا پیش خالق آماده جوابگویى و در نهایت کشیدن جزاى ابدى و از آن بدتر دورى از خالق حکیم باشم، بارى امت شهید پرور بعد از تشکر قلمى و طلب حلالیت از همه به عرض مى‌رسانم که امام را تنها نگذارید و پیرو ولایت فقیه باشید و پشتیبان جبهه‌ها باشید و در مصائب این راه صابر باشید که آینده روشنى در برابر شما است.
و اما پدر و مادر مهربانم، شما که در راه خدا دست به پرورش بنده زده بودید و آرزو داشتید که در آینده دستگیر شما باشم؛ بنده آرزو داشتم که به فرموده قرآن و پیامبر از ته دل خادم شماها باشم ولى به علت اینکه آن ایمان کامل را نداشتم نتوانستم آنطور که باید و شاید خادمتان باشم، مرا حلال کنید که حلالیت شما است تا خدا نیز گناهانم را ببخشد، همیشه براى بخشش گناهانم دعا کنید که دعاى والدین در حق فرزند گناهکارشان حتما که مستجاب مى‌شود و از تمامى دوستان و آشنایان مخصوصا آبا و ننه و عمه‌ها و عموها و دیگر فامیل‌ها برایم حلالیت طلب کنید، که آنطور که باشد نتوانستم به آنان نیز خدمت کنم و اما در مورد موجودى بنده هر طور که اسلام دستور داده عمل کنید. با التماس دعا، خداحافظ و ناصر شما.
والسلام.
ضمنا به کسى بدهکار و از کسى چیزى طلب‌کار نیستم، با آرزوى دیدار حسین، به پیش مى‌رویم تا آن سید الشهدا را زیارت کنیم.
الهى العفو العفو العفو.
