?شهید حسین جواهریان یزدی، در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۳۴۵ به دنیا آمد. بعد از اتمام تحصیلات متوسطه، در رشته مهندسی سازه (عمران) دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد. همزمان با تحصیل، در جبهه های حق علیه باطل نیز حضور داشت. ایشان در تاریخ ۲۶ دی ماه ۱۳۶۶ در منطقه عملیاتی ماووت عراق، به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
شهادت میدهم بر یگانگی خداوند، بر اینکه حضرت محمد (ص) عبد او و رسول اوست و امیرالمومنین (ع) و یازده فرزند معصومش امامان بر حقند و همگی معصوم. شهادت میدهم بر اینکه حجة بن الحسن (عج) دوازدهمین و آخرین امام و حجت حق است بر جهانیان - عجل الله ظهوره
با سلام بر امام امت (نائب بر حق امام زمان) و بر روان پاک شهدا که خونشان حافظ انقلاب است و تداوم بخش آن، چند خطی مینویسم تا بیان کنم آنچه را که میخواهم نه آنچه را که هستم.
۱. امت، هرچه شما کردید و امام و امیدانش؛ چرا که هرچه عزت و آبرو داریم از وجود اوست و به حق، عزت او آبروبخش ماست. دست از اطاعت او برندارید، قدرش را بدانید و جای بر جای پای او نهید که ضامن عاقبت خیر در دو دنیاست. عزیزان، قدر شیعهٔ امیرالمؤمنین(علیه السلام) بودنتان را بدانید، تمسک بجویید بر این خانواده که حبلاللهالمتین اند.
۲. خانواده عزیزم، پدر و مادر بزرگوارم، حق زیادی بر بنده دارید و بدانید که از لطف شما شرمندهام، حلالم کنید و بر این امتحان صبر کنید که ان الله یحب الصابرین.
۳. دوستان عزیزم، حق زیادی به گردن من دارید، برای شما چیزی ندارم الا اینکه بیشتر به خودتان برسید، توکل بر حق کنید و از عیب های من عبرت بگیرید و بدانید که اول امیدم به دوستان شهیدم میباشد که ذخائر عالم بقائند و بعد به شما که هنوز دستتان از دنیا کوتاه نشده است.
بزرگان، دنیا مزرعه آخرت است؛ بیشتر بکارید تا بیشتر بدرویید، مرگ را حق بدانید (کل نفس ذائقة الموت)، مردن را برای خود سخت نکنید، بیشتر به یاد این فقیر باشید چرا که کار من با یوم الحسرة است و دستم خالی، همگی حلالم کنید.
۶۵/۹/۳۰، اذان ظهر
حسین جواهریان، فرزند رضا
اَللهُمّ اغفِرلیَ الکثیرَ مِن معاصیکَ و اقَبل منِی الیسیرَ مِن طاعتَک یا مَن یقبلُ الیسیرَ و یعفُو عنِ الکثیرِ اِقبل منِی الیسیرَ و اعفُ عنَی الکثیَرَ انکَ انتَ العفُوُ الغفُورُ اللّهمّ ارحمَنی فِانکَ رَحیمٌ