باگذشت زمان و افزایش امید به زندگی نیاز جامعه به صنعت بیمه بیش از پیش شد.بیمه که تا قبل از قرن نوزدهم کمتر نیاز به آن احساس میشد اکنون به یک صنعت مهم و گسترده بدل شده است.
در ادامه به برسی بیمه وعناصر دخیل در آن همچنین قوانین و مقررات بیمه میپردازیم.
تعاریفی که در هر قرارداد بیمه ای وجود دارد و لازم است که آنها را بدانید :
بیمه گر: تعهد میکند درمقابل دریافت وجهی تحت عنوان حق بیمه از موضوع بیمه شده در اثر حادثه یا حوادث احتمالی جبران نماید.
بیمه گذار: شخصی که متعهد میشود در آزاري پرداخت حق بیمه به بیمه گر اموال خود را در برار حادثه ای احتمالی (رخ نداده اما احتمال وقوع آن وجود داد) بیمه میکند.
موضوع بیمه: مال یا اموالی که بیمه شده
حق بیمه : وجهی که طبق قراداد بیمه از طرف بیمه گذار به بیمه گر پرداخت میشود
قراردادی یا سندی که اطلاعات فوق در آن ثبت میشود بیمه نامه میباشد.
قانون بیمه ایران مشتمل بر سی و شش ماده است در جلسه هفتم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و شانزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید. نواب ریاست مجلس شورای ملی مرتضی بیات - دکتر طاهری.
اما ماده ۱تا۳که جز مهمترین مواد مربوط به بیمه میباشند در ماده یک به تعارفی که پیش از گفته شد پرداخته است و بیمه‌گر و بیمه گذار و... را تعریف کرده است:
《ماده 1 - بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد میکند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه‌خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد.
متعهد را بیمه‌گر طرف تعهد را بیمه‌گذار وجهی را که بیمه‌گذار به بیمه‌گر می‌پردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه میشود موضوع بیمه نامند.》(قانون بیمه)
منظور از حادثه هر اتفاق خارج از اراده و اختیار شخص است؛ که احتمال دارد به وقوع بپیوندد ولی احتمال اینکه رخ ندهد نیز وجود دارد.
ماده دوم همین قانون به نکته مهمی اشاره دارد:
《ماده 2 - عقد بیمه و شرایط آن باید به موجب سند کتبی باشد و سند مزبور موسوم به بیمه‌نامه خواهد بود.》(قانون بیمه )
پس باید عقد بیمه و شرایط آن کتبی بوده و در سندی تحت عنوان بیمه نامه نوشته شود.
در همین بیمه نامه علاوه بر بیمه‌گر،بیمه گذار،موضوع بیمه،و حق بیمه باید موارد دیگر رعایت شود که این موارد در ماده سوم قانون بیمه ذکر شده است.
《ماده 3 - در بیمه‌نامه باید امور ذیل به طور صریح قید شود:
1 - تاریخ انعقاد قرارداد.
2 - اسم بیمه‌گر و بیمه‌گذار.
3 - موضوع بیمه.
4 - حادثه یا خطری که عقد بیمه به مناسبت آن به عمل آمده است.
5 - ابتداء و انتهای بیمه.
6 - حق بیمه.
7 - میزان تعهد بیمه‌گر در صورت وقوع حادثه.》(قانون بیمه)
تمام این موارد باید در بیمه نامه ذکر شود
درضمن طبق ماده ۶ قانون بیمه نامه نمی‌تواند بدون ذکر نام (به نام حامل) نباید ثبت شود مگر در بیمه نامه های حمل و نقل.
اینها مهمترین مطالب یا به عبارت دیگر ابتدایی ترین مطالبی است که هر کس باید راجع به بیمه بداند.
****پایان*****
امیدوارم مطالب برای شما جالب و مفید بوده باشد.ارادتمند شما سیدآریایادگاری
شما راجع به بیمه و قوانین آن چه میدانید؟
