هر شغلی که با هوش مصنوعی در تماس باشد تا حدودی تغییر خواهد کرد. نکته کلیدی این است که اگر از هوش مصنوعی درست استفاده شود، بسیاری از این تغییرات پتانسیل خوبی دارند.
امروز به مشاغلی می پردازیم که آسیب رساندن یا جایگزینی آن ها برای هوش مصنوعی دشوار است، مشاغلی که در صورت استفاده عاقلانه از هوش مصنوعی می توانند امتیازات بزرگی را برای آنها به ارمغان بیاورند. در اینجا یک لیست ساده از این شغل ها - به هیچ وجه کامل نیست - آورده شده است. این شغل ها به دلیل انسانی بودن، منحصر به فرد بودن، نیاز به قضاوت انسانی، خلاقیت، تفکر متنوع، شوخ طبعی و همدلی با فناوری هوش مصنوعی از بین نمی روند.
نقش های رهبری قبل از هر چیز نیازمند چشم انداز است. هوش مصنوعی این چشم انداز را ندارد و نمی تواند آن را دریافت کند یا حتی به آن کمک کند. تفکر استراتژیک، تصمیم‌گیری، توانایی ایجاد انگیزه، الهام بخشیدن، و ایجاد تیم‌ها، و توسعه سیستم‌های اخلاقی، حوزه‌هایی هستند که هوش مصنوعی همچنان محدودیت‌هایی دارد که ممکن است هرگز از بین نرود.
مشاغل موجود در هنر، مانند نوازندگان، نویسندگان، نقاشان، و سایر خلاقان در تبلیغات، به شدت به خلاقیت، احساسات، و تفسیر ذهنی انسان متکی هستند و آنها را کمتر مستعد اتوماسیون می کند. هوش مصنوعی می‌تواند عملکردهای چپ مغز ما را تحت کنترل درآورد، اما در مورد مغز راست ما، این همیشه متعلق به ما خواهد بود.
بسیاری از مشکلات را می توان با تفکر خطی و چپ مغز حل کرد. اینها کسانی نیستند که تمدن را تغییر می دهند. حرفه‌هایی که شامل حل مشکلات جدید و پیچیده - یا فرصت‌های وسوسه‌انگیز هستند - به خلاقیت، تفکر انتقادی، تفکر کل نگر، تشخیص الگو و سازگاری نیاز دارند. هوش مصنوعی می‌تواند در تجزیه و تحلیل داده‌ها و پشتیبانی تصمیم‌گیری کمک کند، اما کاملاً فاقد توانایی تولید ایده های واقعاً نوآورانه است.
پزشکان، پرستاران، جراحان، دستیاران پزشک، پزشکان پرستار و سایر کارکنان مراقبت های بهداشتی دانش پزشکی، قضاوت بالینی، همدلی و لمس انسانی را با هم ترکیب می کنند. در حالی که هوش مصنوعی می تواند به توصیه های تشخیصی و درمانی کمک کند و آن را غنی کند، به هیچ وجه نمی تواند جایگزین جنبه انسانی مراقبت های بهداشتی شود.
تحقیقات علمی و نوآوری متعاقب آن همیشه شامل کاوش در ناشناخته ها، کنجکاوی، فرمول بندی فرضیه ها و تصورات، و آزمایش های مداوم است، که همگی متکی بر خلاقیت و بینش انسان و این باور است که جایی در انتهای خط، نوآوری است که ممکن است نتوانیم ببینیم. همین الان. آیا کسی سیستم هوش مصنوعی را می شناسد که اینگونه کار کند؟
ارائه حمایت عاطفی، درمان، مشاوره، و حل مسئله خلاقانه ماهرانه - به غیر از فداکاری فراتر از وظیفه - مستلزم همدلی عمیق، ارتباط انسانی و درک تفاوت های ظریف عاطفی است. اینجا هیچ شانسی برای هوش مصنوعی نیست.
مددکاران اجتماعی با موقعیت‌های انسانی متنوع، غیرقابل پیش‌بینی و اغلب ناگهانی برخورد می‌کنند که نیاز به هوش هیجانی، سازگاری و قضاوت اخلاقی بالایی دارد، هوش مصنوعی را ابزار مفیدی می‌دانند اما هرگز تهدیدی نیست.
با افزایش سن جمعیت ما، نیازهای جدید و ناشناخته ای پدید می آیند. ارائه مراقبت به تعداد بیشتری از افراد با نیازهای منحصر به فرد، از جمله همراهی و کمک در انجام وظایف روزانه، نیازمند همدلی، صبر و سازگاری است که هوش مصنوعی در حال حاضر نمی تواند آن را فراهم کند. با این حال، مراقبت سالمندان و معلولین حوزه ای است که در آن هوش مصنوعی ابزار ارزشمندی خواهد بود.
در حالی که هوش مصنوعی می تواند آموزش را از طریق یادگیری شخصی، مربیگری، نمره دهی خودکار، آموزش مؤثر که فراتر از کلاس درس یا تقویم است، افزایش دهد، اغلب شامل ایجاد روابط با دانش آموزان، درک نیازهای منحصر به فرد آنها، و ارائه راهنمایی و راهنمایی می شود. هوش مصنوعی نمی تواند در این بازی حتی یک ران گل بزند.
مشاغلی مانند برق، لوله کش و صنعتگران شامل مهارت های عملی، سازگاری با موقعیت های مختلف، توانایی تصور سیستم های پیچیده و تشخیص آنچه در سیستم های فعلی می گذرد، برای هوش مصنوعی چالش برانگیز است.
یک چیز دیگر...
انسان ها - یا حداقل، آنهایی از ما که به توانایی خود برای ادامه حرکت بشریت به جلو و بالا ایمان داریم - یک چیز دیگری هم داریم که هوش مصنوعی ندارد: اعتماد به نفس.
نظرات خودتون رو ارسال کنید باهم گفتگو کنیم
