#علی_بابا #برند کارفرمایی خودش رو تضعیف کرد.
مساله این نیست که شرکت ها حق تعدیل نیرو رو ندارند و یا اجبار کاهش هزینه را می توانیم نادیده بگیریم.
مهم نوع و اسلوب برخورد کارفرما در موارد اینچنینی هست.
وقتی کل جامعه درگیر معضل روحی یه بیماری واگیر داره، زمانی که شرایط اقتصادی با درآمدهای حاصل از کار، رابطه خصمانه ایداره، وقتی نزدیک عیده و ایام به کام همه تلخه، وقتی کمپین های کاهش قیمت میزاریم و وقتی کمپین های خوب تبلیغاتی ران شدن، تعدیلتعداد زیادی نیرو با این شکل و شمایل ضربه میزنه .
اشکال اصلی نوع برندینگ کارفرمایی تو کشور ماست، چیزی که باعث میشه سنگ محک سنجش بشه تعداد پرسنل، اندازه و تعداد دفاتر،عناوین شغلی متفاوت و بعضا بدون استفاده.
مهمترین دلیل رخداد چنین اتفاقی به نظر نبود #منابع_انسانی خبره است که خیلی از سازمان ها از اون رنج می برند.
استخدام تعداد زیاد پرسنل بدون در نظر گرفتن استراتژی رشد، یا اضافه شدن منابع انسانی بعد از اینکه سازمان بزرگ شده و یا عدممشورت و نظر خواهی از منابع انسانی برای جذب و نگهداشت نیروی انسانی معضل بزرگیه که سازمان ها باهاش دست و پنجه نرم میکنند.
علی بابا جان، الان وقت تبلیغات مسئولیت اجتماعیه، از روابط عمومی کمک میگرفتین، رو نگهداشت نیروی انسانی مانور رسانه ایمیدادین، از بعضی از سازو کارها استفاده می کردین و امور رفاه رو کمتر می کردین، تو بازه زمانی طولانی تری با شیب ملایم تریتعدیل می کردین یا ....
هزینه تضعیف برند کارفرمایی رو چندین کمپین مارکتینگ باید جبران کنه؟
بازهم متخصصین براحتی براتون رزومه اپلای میکنن وقتی شاخص عدم امنیت شغلی رو برای خودتون ساختید؟
قضاوت من و امثال من درست نیست و حتما دلایل محکمی برای این تعدیل داشتید، اما کاش میشد در روزهای سخت شما کمی مهربانتراز #کرونا پرسنل رو مبتلا می کردید.
